Wybory parlamentarne w Libii w 2012 roku
Libia Ustrój i polityka Libii Ustrój polityczny Konstytucja Władza ustawodawcza Władza wykonawcza Władza sądownicza Kontrola państwowa Finanse Samorząd terytorialny Partie polityczne Wybory Polityka zagraniczna Wikiprojekt Polityka |
Wybory do libijskiego Powszechnego Kongresu Narodowego przeprowadzono 7 lipca 2012. W głosowaniu zwyciężył Sojusz Sił Narodowych, z wynikiem 48% głosów[1].
Przygotowania do wyborów
Były to pierwsze wybory do legislatywy po wojnie domowej, w trakcie której obalono reżim Muammara Kadafiego. Po zakończeniu wojny, rozpoczęto rozbrajać popleczników Kaddafiego i sformowano rząd tymczasowy z Abdelem Rahimem al-Kibem na czele. Następnie przystąpiono do przygotowań opracowania nowej konstytucji. Na początku 2012 władze zaproponowały projekt ustawy o wyborze zespołu do prac nad projektem nowej konstytucji, a także do wyboru do Konstytuanty. Był to krok w skonstruowaniu nowej ustawy zasadniczej i wyborów do legislatywy.
28 stycznia 2012 Tymczasowa Rada Narodowa ogłosiła, że przyjęła poprawioną wersję projektu ustawy o prawie wyborczym. Proponowany 10-procentowy limit miejsc dla kobiet na listach wyborczych dla kobiet, członkowie Powszechnego Kongresu Narodowego usunęli i podnieśli granicę limitu na 50%. Oznaczało to, że na listach wyborczych partii kobiet musi być co najmniej tyle samo, co mężczyzn. Ponadto 80 z 200 miejsc w Powszechnym Kongresie Narodowym mogli zająć członkowie partii politycznych, z kolei pozostałe 120 mandatów mogło być rozdysponowane jedynie wśród kandydatów niezależnych[2]. Wobec tego żadna partia nie mogła zdominować parlamentu. W wyborach udział wzięło 374 list partyjnych i 2639 kandydatów niezależnych, łącznie, ok. 4 tys. kandydatów. Były to pierwsze wybory parlamentarne od 1965[3].
Przed głosowaniem, doszło do kilku incydentów wyborczych. 30 czerwca 2012 w Bengazi oraz Tobruku spalono budynek komisji wyborczej, zniszczono karty do głosowania oraz listy wyborcze. 1 lipca 2012 federaliści zorganizowali pokazową demonstrację na głównym placu w Bengazi. 5 lipca 2012 W Adżdabiji spalono dokumentację wyborczą[3]. Początkowo Konstytuanta miała mieć uprawnienia wyłącznie do opracowania nowej konstytucji, jednak 5 lipca 2012 Tymczasowa Rada Narodowa zdecydowała o zmianie koncepcji wyborów i wyłonieniu w nich nowego organu ustawodawczego państwa. Głosowanie obserwowała Unia Europejska oraz liczne organizacje międzynarodowe[4].
Wyniki
Wybory wygrał Sojusz Sił Narodowych premiera Mahmuda Dżibrila z wynikiem 48,8%, zdobywając 39 miejsc w parlamencie. 17 miejsc w parlamencie (21,3%) uzyskali islamiści - Bracia Muzułmanie i salafici. O wynikach libijskich wyborów decydowały aspekty plemienne, klanowe, a także różnice regionalne w kraju. W przeciwieństwie do wyborów w innych krajach ogarniętych Arabską Wiosną, takich jak Tunezja czy Egipt, nie wygrali islamiści[1].
| Partia | Ilość głosujących | Mandaty | ||
|---|---|---|---|---|
| Sojusz Sił Narodowych | 39[5] | |||
| Partia na rzecz Sprawiedliwości i Odbudowy | 17 | |||
| Narodowy Front | 3 | |||
| Wadi Al-Hayah Party | 2 | |||
| Unia dla Ojczyzny | 2 | |||
| Narodowa Partia Centrystów | 2 | |||
| Libijska Partia Narodowo-Demokratyczna | 1 | |||
| Ar-Resalah | 1 | |||
| Arrakeeza | 1 | |||
| Narodowa Partia na Rzecz Ruchu i Dobrobytu | 1 | |||
| Naród i Dobrobyt | 1 | |||
| Autentyczność i odnowienie | 1 | |||
| Autentyczność i Postęp | 1 | |||
| Umiarkowane Zgromadzenie Ummah | 1 | |||
| Partia Narodowa Labaika | 1 | |||
| Narodowa Partia Wadi ash-Shati | 1 | |||
| Partia Młodych Centrum | 1 | |||
| Libijska Partia na Rzecz Wolności i Rozwoju | 1 | |||
| Narodowe Porozumienie Partyjne | 1 | |||
| Libya Al-'Amal (Libia - Nadzieja) | 1 | |||
| Al-Hekma (Mądrość) | 1 | |||
| Niezależni | 120 | |||
| Niezależny | – | |||
| Ilość | 2,865,937 | 200 | ||
| Źródła: Libya Herald, Project on Middle East Democracy | ||||
Zobacz też
- Wojna domowa w Libii (2011)
- Skutki wojny domowej w Libii
Przypisy
- ↑ a b Są niezadowoleni z wyborów - gniew pokazują na ulicy (pol.). tvn24.pl, 28 października 2011. [dostęp 2011-10-28].
- ↑ Libya’s NTC adopts election law, drops women quota (pol.). wp.pl, 28 stycznia 2012. [dostęp 2012-03-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-01-29)].
- ↑ a b Libię czekają historyczne wybory - pierwsze po upadku Kadafiego (pol.). wp.pl, 6 lipca 2012. [dostęp 2012-07-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-08-12)].
- ↑ Libia po Kadafim - chcieli "wolnego kraju", wpadną w odmęty chaosu? (pol.). wp.pl, 20 lipca 2012. [dostęp 2012-07-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-09-11)].
- ↑ Official Final Election Results in Libya Show Liberals Got 62 Percent of Votes. Tripoli Post, 17 lipca 2012.
Media użyte na tej stronie