Wybory parlamentarne we Francji w 2002 roku

Wybory parlamentarne we Francji w 2002 roku odbyły się w dwóch turach: 9 i 16 czerwca 2002.

W okręgach jednomandatowych zostało w ich wyniku wybranych 577 deputowanych do Zgromadzenia Narodowego XII kadencji. Odbyły się kilka tygodni po drugiej turze wyborów prezydenckich, w których ubiegający się o reelekcję Jacques Chirac pokonał kandydata skrajnego Frontu Narodowego, Jean-Marie Le Pena.

W wyborach wystartowało nowe ugrupowanie pod nazwą Unia na rzecz Większości Prezydenckiej, powołane po pierwszej turze wyborów prezydenckich. Po szyldem UMP wystartowały gaullistowskie Zgromadzenie na rzecz Republiki, Demokracja Liberalna (przy czym grupa działaczy DL kandydowała pod szyldem swojej partii), Partii Radykalnej, jak również małe ugrupowania centroprawicy (FRS, PPDF, CNI), a ponadto znaczna część działaczy Unii na rzecz Demokracji Francuskiej i grupa polityków Zgromadzenia na rzecz Francji.

Po swojej porażce w wyborach prezydenckich z kandydowania do parlamentu zrezygnował urzędujący od 1997 premier Lionel Jospin, stojący na czele zdominowanego przez Partię Socjalistyczną rządu.

Wybory zakończyły się zdecydowanym zwycięstwem Unii na rzecz Większości Prezydenckiej. UMP wygrała w 357 okręgach, cała reprezentacja parlamentarna majorité présidentielle („większości prezydenckiej”) wyniosła natomiast 399 mandatów. Wybory umocniły pozycję prezydenta i powołanego po jego zwycięstwie rządu Jeana-Pierre’a Raffarina.

Dominująca w XI kadencji lewica poniosła porażkę, tracąc około 140 miejsc (w tym PS ponad 110 i PCF około 15). Mandatów nie obronili m.in. przewodniczący niższej izby parlamentu Raymond Forni, były minister i lider Bieguna Republikańskiego Jean-Pierre Chevènement. Do Zgromadzenia Narodowego nie dostał się żaden z kandydatów Frontu Narodowego.

Wyniki pierwszej tury

KandydaciGłosy% poparcia
Unia na rzecz Większości Prezydenckiej8 408 02333,30%
Partia Socjalistyczna6 086 59924,11%
Front Narodowy2 862 96011,34%
Unia na rzecz Demokracji Francuskiej1 226 4624,85%
Zieloni1 138 2224,51%
Francuska Partia Komunistyczna1 216 1784,82%
Łowiectwo, Wędkarstwo, Przyroda, Tradycja422 4481,67%
Lewicowa Partia Radykalna388 8911,54%
Rewolucyjna Liga Komunistyczna320 4671,27%
Walka Robotnicza301 9841,20%
Biegun Republikański299 8971,19%
Narodowy Ruch Republikański276 3761,09%
Ruch dla Francji202 8310,80%
Demokracja Liberalna104 7670,41%
Zgromadzenie na rzecz Francji94 2220,37%
Pozostali kandydaci prawicy921 9733,65%
Pozostali kandydaci ekologiczni295 8991,17%
Pozostali kandydaci lewicy275 5531,09%
Pozostali kandydaci skrajnej lewicy81 5580,32%
Pozostali kandydaci skrajnej prawicy59 5490,24%
Regionaliści66 2400,26%
Pozostali194 9460,77%

Rozkład mandatów po dwóch turach

Układ sił w Zgromadzeniu Narodowym na początku XII kadencji
KandydaciLiczba mandatów
Większość prezydencka:399
Unia na rzecz Większości Prezydenckiej357
Unia na rzecz Demokracji Francuskiej29
Demokracja Liberalna2
Zgromadzenie na rzecz Francji2
Ruch dla Francji1
Pozostali kandydaci prawicy8
Lewicowa opozycja:178
Partia Socjalistyczna140
Francuska Partia Komunistyczna21
Lewicowa Partia Radykalna7
Zieloni3
Pozostali kandydaci lewicy6
Razem577

Zobacz też

  • Francuscy deputowani do Zgromadzenia Narodowego XII kadencji

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Assemblée nationale XIIe législature.png
Autor: Alankazame, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Assemblée Nationale française issue des élections législatives de juin 2002