Wybory parlamentarne we Francji w 2007 roku

Francja
Godło Francji
Ten artykuł jest częścią serii:
Ustrój i polityka
Francji

Wybory parlamentarne we Francji w 2007 roku – pierwsza tura wyborów do Zgromadzenia Narodowego odbyła się 10 czerwca, druga miała miejsce 17 czerwca. Wybranych zostało 577 parlamentarzystów w ramach 13 kadencji Zgromadzenia Piątej Republiki (od 1958).

Rezultaty wyborów

Pierwsza tura

Pierwszą turę wyborów zwyciężyły ugrupowania prawicy i centrum wchodzące w skład tzw. „większości prezydenckiej”, popierające wybranego miesiąc wcześniej prezydenta Nicolasa Sarkozy’ego, zdobywając łącznie 45% (w tym UMP otrzymała 40%, a koalicyjne Nowe Centrum 2,3% głosów). Skrajnie prawicowy Front Narodowy otrzymał 4% głosów, prawie trzykrotnie mniej niż 5 lat temu. Socjaliści (PS) otrzymali 28,5% głosów, podczas gdy koalicja lewicy, której częścią jest PS, zdobyła w sumie 36% głosów.

W pierwszej turze, do urn nie wybrało się od 37% do 40% Francuzów, co jest rekordową absencją w historii Piątej Republiki.

Druga tura

Druga tura wyborów miała miejsce 17 czerwca 2007 i wg sondaży potwierdzić miała wysoką pozycję wychodzącej partii prezydenckiej UMP, która otrzymać miała do 400 miejsc w Zgromadzeniu Narodowym.

Ostatecznie UMP zdobyła łącznie 313 miejsc w Zgromadzeniu, jej koalicjanci z Nowego Centrum – 22, eurosceptyczny Ruch dla Francji – 2, niezależni kandydaci prawicy - 8. PS uzyskała 186 miejsc, Zieloni – 4 mandaty, Francuska Partia Komunistyczna – 15, Lewicowa Partia Radykalna – 9, niezależni kandydaci lewicy - 13. Nowe ugrupowanie François Bayrou, MoDem posiadać będzie 3 deputowanych, zaś 2 mandaty przypadły kandydatom regionalnych partii z terytoriów zależnych.

Jedyna kandydatka narodowościowego Front National, która przeszła do drugiej tury, Marine Le Pen nie dostała się do Zgromadzenia. Poza parlamentem pozostał także Alain Juppé, nowy minister ekologii i zrównoważonego rozwoju (zrezygnował z tej funkcji po ogłoszeniu wyników).

Po zamknięciu urn, jedna z agencji prasowych ogłosiła, że w mającej się ukazać książce pt Les coulisses d'une défaite autorstwa Ségolène Royal, była kandydatka PS na urząd prezydencki oznajmia swoją separację z François Hollande, pierwszym sekretarzem tejże partii i jej długoletnim partnerem życiowym.

W nowym Zgromadzeniu zasiądzie 107 kobiet (wcześniej: 71), co jest największą ich liczbą w historii kraju.

Wyniki szczegółowe

PartiaGłosy
(1. tura)
Procent
(1. tura)
Głosy
(2. tura)
Procent
(2. tura)
Mandaty
Unia na rzecz Ruchu Ludowego10 289 02839,54%9 463 40846,37%313
Partia Socjalistyczna6 436 13624,73%8 622 52942,25%186
Ruch Demokratyczny1 981 1217,61%100 1060,49%3
Front Narodowy1 116 0054,29%17 1070,08%0
Francuska Partia Komunistyczna1 115 7194,29%464 7392,28%15
Radykalna lewica LO i LCR887 8873,41%--0
Zieloni845 8843,25%90 9750,45%4
Nowe Centrum616 4432,37%432 9212,12%22
Ruch dla Francji312 5871,20%--2
Inne2 422 2429,62%1 938 5615,5%32
Razem26 023 052100%21 130 346100%577
Frekwencja60,44% (1. runda),
59,99% (2. runda)
French National Assembly 2007-Fr.jpg

Zobacz też

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

French National Assembly 2007-Fr.jpg
Composition of the French National Assembly following the June 2007 legislative elections
Armoiries république française.svg
Autor: Bonjour vive la France Dessiné par Jérôme BLUM le 5 septembre 2007. Készítette: Jérôme BLUM 2007., Licencja: CC BY-SA 2.0 fr
unofficial armorial bearings of the French republic, created from France coa.png. (The only official emblem of France is its tricolour flag).