Wybory powszechne na Filipinach w 2010 roku

Filipiny Ten artykuł jest częścią serii: Ustrój i polityka Filipin Ustrój polityczny Ustrój polityczny Filipin Konstytucja Konstytucja Filipin Władza ustawodawcza Kongres Senat Aquilino Pimentel III Izba Reprezentantów Pantaleon Alvarez Władza wykonawcza Prezydent Rodrigo Duterte Wiceprezydent Leni Robredo Rząd Rząd Rodriga Duterte Władza sądownicza Wymiar sprawiedliwości Sąd Najwyższy Prokurator Generalny Filipin Kontrola państwowa Kontrola państwowa Komisja Audytowa Finanse Centralny Bank Filipin Samorząd terytorialny Podział administracyjny Filipin Samorząd Terytorialny Partie polityczne Partie polityczne Wybory Wybory parlamentarne: 2016 Wybory prezydenckie: 2016 Wybory samorządowe: 2016 Referenda: 1987 Polityka zagraniczna Polityka zagraniczna Ministerstwo Spraw Zagranicznych Filipin minister: Perfecto Yasay Jr. Wikiprojekt Polityka

Wybory powszechne na Filipinach odbyły się 10 maja 2010. Obywatele dokonali wyboru nowego prezydenta, wiceprezydenta, połowy składu Senatu, pełnego składu Izby Reprezentantów oraz swoich przedstawicieli w wyborach lokalnych. W wyborach prezydenckich zwyciężył Benigno Aquino III, który zdobył 42% głosów poparcia.

Organizacja wyborów

Prezydent Filipin wybierany jest w głosowaniu powszechnym (w jednej turze wyborów) na okres 6-letniej kadencji. Kończąca swoją drugą kadencję prezydent Gloria Macapagal-Arroyo nie mogła ubiegać się reelekcję. Wzięła natomiast udział w wyborach do Izby Reprezentantów. Razem z wyborem prezydenta odbywa się oddzielne głosowanie w sprawie obsady stanowiska wiceprezydenta, który sprawuje urząd u boku szefa państwa^[1].

Filipiński Senat wybierany jest na 6-letnią kadencję, przy czym co 3 lata odnawiana jest połowa jego składu. W wyborach kandydaci ubiegali się o 12 mandatów senatorskich. Izba Reprezentantów wybierana jest na 3-letnią kadencję; w wyborach w 2010 rywalizowano o 287 mandatów w izbie niższej. Ponadto na szczeblu lokalnym obywatele wybierali 17 698 urzędników, w tym 80 gubernatorów i 80 wicegubernatorów każdej z prowincji oraz 137 burmistrzów miast i 137 ich zastępców. W sumie w wyborach wystartowało ok. 50 tys. kandydatów^[1].

Do udziału w wyborach zarejestrowało się ok. 50 mln obywateli. Oddawali oni swoje głosy w prawie 37 tys. lokalach wyborczych. Po raz pierwszy w punktach wyborczych zainstalowane zostały maszyny zliczające głosy, co miało przyczynić się do szybszego i sprawnego ich zliczania i ogłoszenia wyników wyborów w ciągu 48 godzin^[1]. W przededniu wyborów część maszyn okazała się niesprawna i miała trudności z prawidłowym odczytywaniem oddawanych głosów, co wywołało w kraju obawy o wiarygodność głosowania^[2].

Kampania wyborcza na Filipinach rozpoczęła się 9 lutego 2010. Głównymi jej tematami były sprawy gospodarcze, problem ubóstwa i rosnących cen oraz walka z korupcją^[3]. Okres przedwyborczy był krwawa i naznaczony przemocą. W czasie czterech miesięcy poprzedzających wybory zabitych zostało ponad 30 osób, w tym 12 osób w samym dniu głosowania. Dodatkowo w listopadzie 2009 w czasie zgłaszania kandydatów w prowincji Maguindanao wrogi klan zamordował 57 osób. W sumie, w wyniku przemocy wyborczej zginęło ponad 90 osób^[4][5].

Kandydaci

Benigno Aquino

Joseph Estrada

O stanowisko prezydenta ubiegało się 9 kandydatów, natomiast o stanowisko wiceprezydenta – 8^[1]. Faworytem sondaży przedwyborczych pozostawał Benigno Aquino z Partii Liberalnej, syn zmarłej w 2009 byłej prezydent Corazon Aquino. Jego głównymi rywalami byli: były prezydent i aktor Joseph Estrada z partii Pwersa ng Masang Pilipino oraz miliarder i senator Manny Villar z Partii Narodowej. Rządząca partia Lakas Kampi CMD wystawiła do wyborów jej przewodniczącego Gilberto Teodoro^[6].

Lista kandydatów na prezydenta i wiceprezydenta Filipin:

• Benigno Aguino i Mar Roxas
• Joseph Estrada i Jejomar Binay
• Manny Villar i Loren Legarda
• Gilberto Teodoro i Edu Manzano
• Richard Gordon i Bayani Fernando
• Eddie Villanueva i Perfecto Yasay
• John Carlos de los Reyes i Dominador Chipeco
• Nicanor Perlas – kandydat na prezydenta
• Jamby Madrigal – kandydat na prezydenta
• Jay Sonza – kandydat na wiceprezydenta

Głosowanie i wyniki

Głosowanie w dniu 10 maja 2010 zostało wydłużone o godzinę m.in. w związku z powstaniem długich kolejek z powodu problemów z funkcjonowaniem maszyn zliczających głosy^[4]. Według pierwszych częściowych wyników opublikowanych tego samego dnia, najwięcej głosów w wyborach prezydenckich otrzymał Benigno Aquino, przed Josephem Estradą i Mannym Villarem^[7]. Villar już dzień po głosowaniu przyznał się do porażki, czego nie uczynił natomiast Estrada^[5].

Oficjalne wyniki wyborów zostały ogłoszone 8 czerwca 2010, po przeliczeniu, kontroli i zatwierdzeniu głosów przez parlament. Aquino uzyskał 42% głosów poparcia, Estrada – 26%, Villar – 15%, a Teodoro – 11% głosów. Jospeh Estrada uznał swoją polityczną porażkę. 9 czerwca 2010 Benigno Aquino został oficjalnie ogłoszony przez parlament prezydentem elektem do czasu objęcia urzędu 30 czerwca 2010. W wyborach na stanowisko wiceprezydenta zwyciężył Jejomar Binay, startujący u boku Estrady^[8][9].

Wyniki wyborów prezydenckich według prowincji

• Wyniki wyborów na prezydenta:

• Wyniki wyborów na wiceprezydenta:

• Wyniki wyborów do parlamentu:

W wyborach do Izby Reprezentantów zwyciężyła partia byłej prezydenta Macapagal-Arroyo – Lakas Kampi CMD. W wyborach do Senatu 3 mandaty zdobyła Partia Liberalna, po 2 mandaty uzyskały: Lakas Kampi CMD, Partia Narodowa i Pwersa ng Masang Pilipino. Rozkład mandatów w parlamencie:

Przypisy