Wybory prezydenckie w Armenii w 2008 roku

Armenia Ten artykuł jest częścią serii: Ustrój i polityka Armenii Ustrój polityczny Ustrój polityczny Armenii Konstytucja Konstytucja Armenii Władza ustawodawcza Zgromadzenie Narodowe Galust Sahakian Władza wykonawcza Prezydent Armen Sarkisjan Premier Nikol Paszinian Rząd Rząd Karena Karapetiana Władza sądownicza Wymiar sprawiedliwości Sąd Konstytucyjny Sąd Kasacyjny Kontrola państwowa Kontrola państwowa Izba Kontroli Republiki Armenii Finanse Centralny Bank Armenii Samorząd terytorialny Podział administracyjny Armenii Samorząd Terytorialny Partie polityczne Partie polityczne Wybory Wybory parlamentarne: 2012 Wybory prezydenckie: 2013 Wybory samorządowe: 2013 Referenda: 2015 Polityka zagraniczna Polityka zagraniczna Ministerstwo Spraw Zagranicznych Armenii minister: Eduard Nalbandyan Wikiprojekt Polityka

Wybory prezydenckie w Armenii odbyły się 19 lutego 2008. Wyborom przyglądali się obserwatorzy OBWE^[1].

Prezydent wybierany jest w wyborach powszechnych na kadencję trwającą 5 lat. Jedna osoba może zostać wybrana na prezydenta maksymalnie dwa razy. Wymagania, którym musi sprostać kandydujący na to stanowisko:

• minimum 35 lat,
• posiadanie obywatelstwa Armenii przez co najmniej 10 lat przed wyborami,
• stałe zamieszkiwanie na terenie tego państwa przez minimum 10 lat,
• pełnia praw obywatelskich.

Jeżeli w wyborach jeden z kandydatów uzyska większość bezwzględną głosów (więcej niż 50%), wówczas wygrywa wybory i zostaje prezydentem. Jeżeli jednak tak się nie stanie, wówczas dwóch kandydatów z największą liczbą głosów staje do II tury. Wybory odbywają się 50 dni przed upływem kadencji odchodzącego prezydenta.

Kandydaci

6 grudnia 2007 upłynął termin zgłaszania kandydatów w nadchodzących wyborach prezydenckich. Procedurę rejestracji przeszło dziewięciu kandydatów:

• Artaszes Geghamian - lider Jedność Narodowa
• Lewon Ter-Petrosjan - prezydent Armenii w latach 1991-1998
• Serż Sarkisjan - ówczesny premier Armenii i lider rządzącej Republikańska Partia Armenii
• Wazgen Manukian - premier Armenii w latach 1990-1991 i lider Narodowej Unii Demokratycznej
• Tigran Karapetian - Armeńska Partia Ludowa
• Wahan Howhannisjan - Armeńska Federacja Rewolucyjna
• Artur Baghdasarian - lider opozycyjnej partii Rządy prawa
• Arman Melikian
• Aram Harutiunian - National Conciliation Party

Wyniki

Według wyników ogłoszonych 20 lutego przez Centralną Komisję Wyborczą, Sarkisjan zdobył ponad 863 544 głosów (52,86%), co daje mu zwycięstwo już w I turze^[2]. Przedstawiciele opozycji nie uznali wyników, protestując przeciwko nieprawidłowościom, do których miało dojść w trakcie wyborów^[3]. Kolejny wynik (21,5%) uzyskał Lewon Ter-Petrosjan.

Sytuacja po wyborach

Obserwatorzy OBWE uznali, że wybory spełniły standardy demokratyczne, jednak opozycja, zwłaszcza zwolennicy Lewona Ter-Petrosjana uważają, że zostały one sfałszowane. Lewon Ter-Petrosjan, twierdzący że jego zwolennicy byli w dniu wyborów ofiarami pobić i zastraszeń, został zamknięty przez władze w areszcie domowym. 1 marca 2008 w Erywaniu odbyła się manifestacja, w której około 15 tysięcy zwolenników opozycji domagało się uwolnienia Ter-Petrosjana. W trakcie manifestacji doszło do zamieszek i starć z policją, w których zginęło osiem osób, a wiele zostało rannych^[4]. Ówczesny prezydent Armenii Robert Koczarian zdecydował o wprowadzeniu stanu wyjątkowego do 20 marca.

Zobacz też

• Prezydenci Armenii

Przypisy