Wybory prezydenckie w Kenii w 2013 roku
Kenia (c) Xavi Garcia, CC BY-SA 3.0 Ustrój i polityka Kenii Ustrój polityczny Konstytucja Władza ustawodawcza Władza wykonawcza Władza sądownicza Kontrola państwowa Finanse Samorząd terytorialny Partie polityczne Wybory Polityka zagraniczna Wikiprojekt Polityka |
Wybory prezydenckie w Kenii odbyły się 4 marca 2013. Zwyciężył w nich Uhuru Kenyatta, na którego zagłosowało 54,4% wyborców. Wiceprezydentem został William Ruto. Frekwencja wyborcza wyniosła 70%[1]. Równocześnie z wyborami prezydenckimi odbyły się wybory parlamentarne.
Głosowanie rozpoczęło się o godzinie 6:00 czasu miejscowego (4:00 czasu polskiego) i trwało do godziny 17:00 czasu miejscowego (15:00 czasu polskiego)[1]. Wybory odbyły się zgodnie z nową konstytucją (która została przyjęta w referendum), aby zapobiec przemocy do jakiej doszło po wyborach w 2007 roku[2].
Przed wyborami
Wybory w 2007 zakończyły się pogromami etnicznymi. W starciach między zwolennikami poszczególnych kandydatów zginęło wówczas ponad 1000 ludzi. W tym roku policja zaostrzyła środki bezpieczeństwa. W kraju do ochrony głosowania skierowano 99 tysięcy funkcjonariuszy[1].
Podczas kampanii wyborczej kandydaci apelowali do obywateli, by podczas poniedziałkowego głosowania nie doszło do powtórki z 2007. Apele nie poskutkowały w pełni. Również przed tymi wyborami nie obyło się bez zamieszek. W nocy w niedzieli na poniedziałek przed rozpoczęciem wyborów w Mombasie doszło do starć ulicznych, w wyniku których zginęło dziewięciu funkcjonariuszy, dwóch cywilów i sześciu napastników. Do drugiego ataku doszło w Kilifi (Prowincja Nadmorska)[3]. Prawdopodobnie sprawcami pierwszego z tych ataków są członkowie lokalnej grupy separatystycznej, która opowiada się za bojkotem poniedziałkowych wyborów. Grupa ta chciała, aby zamiast wyborów odbyło się referendum w sprawie odłączenia się Mombasy od Kenii[4].
Kandydaci
Do walki o fotel Prezydenta Kenii stanęło ośmioro kandydatów:
- Mohammed Abduba Dida – były nauczyciel, bezpartyjny
- Raila Odinga – premier Kenii, ODM
- Uhuru Kenyatta – wicepremier i minister finansów Kenii, KANU
- Musalia Mudavadi – wicepremier Kenii, UDF
- Martha Karua – była minister sprawiedliwości Kenii, NARC
- Peter Kenneth – członek parlamentu, KNC
- James Ole Kiyiapi – lider partii RBK
- Paul Muite – prawnik, członek parlamentu, lider partii Safina
Po wyborach
Wyniki
W wyborach wzięło udział 12 330 028 Kenijczyków (frekwencja wynosiła 85,91%) z czego 108 975 zostało uznanych za nieważne. Wybory wygrał Uhuru Kenyatta, zdobywając 50,51% głosów.
| Kandydat | Partia | Liczba Głósów | % Głosów |
|---|---|---|---|
| Uhuru Kenyatta | KANU | 6 173 433 | 50,51 |
| Raila Odinga | ODM | 5 340 546 | 43,70 |
| Musalia Mudavadi | UDF | 483 981 | 3,96 |
| Peter Kenneth | KNC | 72 786 | 0,6 |
| Mohamed Abduba Dida | bezpartyjny | 52 848 | 0,43 |
| Martha Karua | NARC | 43 881 | 0,36 |
| James Ole Kiyiapi | RBK | 40 998 | 0,34 |
| Paul Muite | Safina | 12 580 | 0,1 |
Objęcie Urzędu
Uhuru Kenyatta objął urząd 9 kwietnia 2013, tym samym zostając 4. Prezydentem Kenii.
Przypisy
- ↑ a b c Kenia. Komisja Wyborcza: wygrywa nieznacznie wicepremier Uhuru Kenyattai. Gazeta.pl, 04.03.2013.
- ↑ Kenia. Rozpoczęły się wybory prezydenckie. Gazeta.pl, 04.03.2013.
- ↑ Kenia. Już 17 zabitych w atakach na wybrzeżu przed wyborami, Gazeta.pl, 4 marca 2013 [zarchiwizowane z adresu 2013-03-16].
- ↑ Kenia. Pięciu policjantów zastrzelonych w Mombasie przed wyborami, money.pl, 4 marca 2013 [dostęp 2022-11-03].
- ↑ EISA Kenya: 2013 Presidential election results, www.eisa.org [dostęp 2020-12-04].