Wybory prezydenckie w Stanach Zjednoczonych w 1888 roku

Wybory prezydenckie w Stanach Zjednoczonych w 1888 roku
Państwo

 Stany Zjednoczone

Rodzaj

wybory prezydenckie

Data przeprowadzenia

6 listopada 1888 (głosowanie powszechne)

Podstawa prawna

Konstytucja Stanów Zjednoczonych

Głosowanie
poprzednie:
1884
następne:
1892
Mapa wyborcza Stanów Zjednoczonych w 1888 roku. Liczba na mapie określa liczbę przedstawicieli stanu w Kolegium Elektorów

Wybory prezydenckie w Stanach Zjednoczonych w 1888 roku – dwudzieste szóste wybory prezydenckie w historii Stanów Zjednoczonych. Na urząd prezydenta wybrano Benjamina Harrisona, a wiceprezydentem został Levi Morton.

Kampania wyborcza

Partia Demokratyczna, zebrana na konwencji w Saint Louis w dniach 5-7 czerwca 1888 już w pierwszej turze, jednogłośnie nominowała Clevelanda by ubiegał się o reelekcję[1]. Jego współkandydatem został Allen Thurman[1]. Partia Republikańska zebrała się w Chicago dwa tygodnie później (19-23 czerwca) i planowała wystawić kandydaturę Johna Shermana, wobec rezygnacji z ubiegania się o prezydenturę Jamesa Blaine’a[2]. Sherman nie uzyskał wymaganej większości, a gdy nadeszła wiadomość od nieobecnego Blaine’a, by głosować na Harrisona, delegaci poparli jego kandydaturę w ósmym głosowaniu[2]. Kandydatem na wiceprezydenta został Levi Morton[2]. Kandydatem Partii Prohibicji został Clinton Fisk, natomiast Krajowej Partii PracyAlson Streeter[3]. Głównym tematem kampanii demokratów była polityka celna[4]. Cleveland twierdził, że dzięki nadwyżkom budżetowym można było zmniejszyć taryfy celne, co obniżyło by ceny towarów[4]. Sam prezydent nie wziął jednak aktywnego udziału w kampanii[4]. Harrison wygłaszał liczne przemówienia na werandzie w swoim domu, co przysporzyło mu popularności[5]. Republikanie promowali protekcjonizm i obiecywali m.in. wysokie renty dla weteranów wojennych[6]. Zdaniem historyków, wybory te były najbardziej skorumpowane w historii USA – oba główne obozy polityczne kupowały głosy i dopuszczały się fałszerstw[7]. Zwycięstwo kandydata republikanów zagwarantowały głównie głosy przemysłowców, obawiających się zmian taryf celnych[7].

Kandydaci

Krajowa Partia Pracy

Partia Demokratyczna

Partia Prohibicji

Partia Republikańska

Wyniki głosowania

Głosowanie powszechne odbyło się 6 listopada 1888[3]. Cleveland uzyskał 48,6% poparcia, wobec 47,8% dla Harrisona, 2,2% dla Clintona Fiska i 1,3% dla Alsona Streetera[3]. Ponadto, około 8500 głosów oddano na niezależnych elektorów, głosujących na innych kandydatów[3]. Frekwencja wyniosła 79,3%[8]. W głosowaniu Kolegium Elektorów Harrison uzyskał 233 głosów, przy wymaganej większości 201 głosów[9]. Na Clevelanda zagłosowało 168 elektorów[9]. W głosowaniu wiceprezydenckim zwyciężył Levi Morton, uzyskując 233 głosów, wobec 168 dla Allena Thurmana[9].

Benjamin Harrison został zaprzysiężony 4 marca 1889 roku[2].

Kandydat na prezydentaPartiaGłosowanie powszechneKolegium Elektorów
GłosyProcent
Benjamin HarrisonPartia Republikańska5 443 89247,8%233
Grover ClevelandPartia Demokratyczna5 534 48848,6%168
Clinton FiskPartia Prohibicji249 8192,2%0
Alson StreeterKrajowa Partia Pracy146 6021,3%0
Łącznie401
Kandydat na wiceprezydentaPartiaKolegium Elektorów
Levi MortonPartia Republikańska233
Allen ThurmanPartia Demokratyczna168
Łącznie401

Przypisy

  1. a b L. Pastusiak: Prezydenci Stanów Zjednoczonych Ameryki Północnej. s. 446.
  2. a b c d L. Pastusiak: Prezydenci Stanów Zjednoczonych Ameryki Północnej. s. 452.
  3. a b c d US President – National Vote (ang.). Our Campaign. [dostęp 2017-10-08].
  4. a b c A. Bartnicki: Historia Stanów Zjednoczonych Ameryki. s. 251.
  5. A. Bartnicki: Historia Stanów Zjednoczonych Ameryki. s. 252.
  6. M. Jones: Historia USA. s. 403.
  7. a b M. Jones: Historia USA. s. 404.
  8. Election of 1888 (ang.). CountingTheVotes. [dostęp 2017-10-08].
  9. a b c Electoral College Box – 1888 (ang.). NARA. [dostęp 2017-10-08].

Bibliografia

  • Maldwyn Jones: Historia USA. Gdynia: Latarnia, 2016. ISBN 978-83-65387-02-8. (pol.)
  • Andrzej Bartnicki: Historia Stanów Zjednoczonych Ameryki. T. 3. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1995. ISBN 83-01-11894-6. (pol.)
  • Longin Pastusiak: Prezydenci Stanów Zjednoczonych Ameryki Północnej. Warszawa: Iskry, 1999. ISBN 83-207-1558-X. (pol.)

Media użyte na tej stronie

CBFisk.jpg
Clinton Bowen Fisk
Pach Brothers - Benjamin Harrison.jpg
1896 Pach Brothers studio photograph of United States President Benjamin Harrison.
Levi Morton - Brady-Handy portrait - tight 3x4 crop.jpg
Republican Levi Parsons Morton of N.Y., the 22nd Vice President of the United States under Benjamin Harrison (1889-1893); also Representative for New York's 11th district (1879-1881), United States Minister to France under James A. Garfield (1881-1885), and, after his Vice-Presidentship, Governor of New York (1895–1896). Photograph from the Brady-Handy collection of the Library of Congress, restored by Adam Cuerden
ElectoralCollege1888.svg
This image is based off this image from Wikipedia, which in turn is based off this image from the Commons.
StephenGroverCleveland.png
Hon. Grover Cleveland, head-and-shoulders portrait, facing right.
Allen G. Thurman - Brady-Handy.jpg
Allen G. Thurman. Library of Congress description: "Thurman, Hon. Allen G. Senator of Ohio. Born in Lynchburg, Va. Nov 13, 1813".
Flag of the United States (1891–1896).svg
US Flag with 44 stars. In use 4 July 1891–3 July 1896. Created by jacobolus using Adobe Illustrator, and released into the public domain.
AlsonStreeter.png
Union Labor candidate AlsonStreeter (1888).