Wybory prezydenckie w Stanach Zjednoczonych w 1968 roku
Państwo | |||
---|---|---|---|
Rodzaj | wybory prezydenckie | ||
Data przeprowadzenia | 5 listopada 1968 (głosowanie powszechne) | ||
Podstawa prawna | |||
Głosowanie | |||
| |||
| |||
| |||
| |||
Portal ![]() |

Wybory prezydenckie w Stanach Zjednoczonych w 1968 roku – czterdzieste szóste wybory prezydenckie w historii Stanów Zjednoczonych. Na urząd prezydenta wybrano Richarda Nixona, a wiceprezydentem został Spiro T. Agnew.
Kampania wyborcza
Wybory prezydenckie w 1968 roku odbywały się w cieniu trwającej wojny wietnamskiej i to właśnie ona była głównym tematem kampanii wyborczej[1]. Żadna z dominujących sił politycznych nie miała wówczas oczywistego kandydata na prezydenta. W Partii Republikańskiej o nominację starali się George W. Romney, Nelson Rockefeller, Ronald Reagan i Richard Nixon[2]. Ponieważ Nixon przegrał już raz wybory w 1960, dwa lata później przegrał wybory na gubernatora Kalifornii[3], więc musiał przekonać bossów partyjnych, że nie jest „kandydatem przegranym”[4]. By tego dowieść, zawiązał sojusz ze Stromem Thurmondem, obiecując że powoła Południowców do sądów federalnych i Sądu Najwyższego[4]. Zapowiedział także złagodzenie walki z segregacjonizmem co przysporzyło mu poparcia na Południu, kosztem Reagana i ogłosił gotowość do rychłego zakończenia wojny w Wietnamie[4]. Kandydatem na wiceprezydenta został Spiro Agnew[4]. W Partii Demokratycznej istniał dwugłos w sprawie sytuacji w Indochinach – urzędujący wiceprezydent Hubert Humphrey chciał kontynuowania wojny, natomiast Eugene McCarthy i Robert F. Kennedy byli nastawieni bardziej pokojowo[1]. Kennedy pokonał w prawyborach McCarthy’ego, ale zmarł w wyniku zamachu w czerwcu 1968[3]. Wobec tego na konwencji partii w Chicago nominację uzyskał Humphrey[3]. Dodatkowo, demokratyczny gubernator Alabamy, George Wallace założył własne ugrupowanie Amerykańską Partię Niezależnych i zgłosił swój akces w wyborach[3]. Był zdecydowanym zwolennikiem segregacji rasowej, co zapewniło mu głosy głębokiego Południa i klasy robotniczej na Północy[3]. Główną przyczyną zwycięstwa Nixona w wyborach były jego zapowiedzi zakończenia wojny wietnamskiej[4].
Kandydaci
Amerykańska Partia Niezależna
Partia Demokratyczna
Partia Republikańska
Wyniki głosowania
Głosowanie powszechne odbyło się 5 listopada 1968[5]. Nixon uzyskał 43,4% poparcia, wobec 42,7% dla Humphreya i 13,5% dla Wallace’a[5]. Ponadto, niecałe 250 000 głosów oddano na niezależnych elektorów, głosujących na innych kandydatów[5]. Frekwencja wyniosła 60,7%[6]. W głosowaniu Kolegium Elektorów Nixon uzyskał 301 głosów, przy wymaganej większości 270 głosów[7]. Na Humphreya zagłosowało 191 elektorów, a na Wallace’a – 46[7]. W głosowaniu wiceprezydenckim zwyciężył Agnew, uzyskując 301 głosów, wobec 191 dla Muskiego i 46 dla LeMaya[7].
Richard Nixon został zaprzysiężony 20 stycznia 1969 roku[4].
Kandydat na prezydenta | Partia | Głosowanie powszechne | Kolegium Elektorów | |
---|---|---|---|---|
Głosy | Procent | |||
Richard Nixon | Partia Republikańska | 31 785 480 | 43,4% | 301 |
Hubert Humphrey | Partia Demokratyczna | 31 275 166 | 42,7% | 191 |
George Wallace | Amerykańska Partia Niezależnych | 9 906 473 | 13,5% | 46 |
Łącznie | 538 |
Kandydat na wiceprezydenta | Partia | Kolegium Elektorów |
---|---|---|
Spiro T. Agnew | Partia Republikańska | 301 |
Edmund Muskie | Partia Demokratyczna | 191 |
Curtis LeMay | Amerykańska Partia Niezależnych | 46 |
Łącznie | 538 |
Przypisy
- ↑ a b M. Jones: Historia USA. s. 643.
- ↑ L. Pastusiak: Prezydenci Stanów Zjednoczonych Ameryki Północnej. s. 822.
- ↑ a b c d e M. Jones: Historia USA. s. 644.
- ↑ a b c d e f L. Pastusiak: Prezydenci Stanów Zjednoczonych Ameryki Północnej. s. 823.
- ↑ a b c US President – National Vote (ang.). Our Campaign. [dostęp 2017-10-22].
- ↑ Election of 1968 (ang.). CountingTheVotes. [dostęp 2017-10-22].
- ↑ a b c Electoral College Box – 1968 (ang.). NARA. [dostęp 2017-10-22].
Bibliografia
- Maldwyn Jones: Historia USA. Gdynia: Latarnia, 2016. ISBN 978-83-65387-02-8. (pol.)
- Longin Pastusiak: Prezydenci Stanów Zjednoczonych Ameryki Północnej. Warszawa: Iskry, 1999. ISBN 83-207-1558-X. (pol.)
Media użyte na tej stronie
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Ex-Governor Wallace of Alabama news conference - stating he is a presidential candidate [i.e., candidate] on the 3rd party ticket.
Hubert Humphrey's vice presidential portrait
Curtis LeMay photographed on an unspecified date in the 1950s. Lemay received his 4th star in October of 1951 at the age of 44
Edmund Sixtus Muskie, U.S. Secretary of State, May 8, 1980 to January 18, 1981: taken in Southwest Employment Area, Washington
Spiro Agnew, 39th Vice President of the United States and the 55th Governor of Maryland. Image taken in Washington, D.C.