Wybory prezydenckie we Francji w 2012 roku

Francja
Godło Francji
Ten artykuł jest częścią serii:
Ustrój i polityka
Francji
Ustrój polityczny
Konstytucja
Władza ustawodawcza
Władza wykonawcza
Władza sądownicza
Kontrola państwowa
Finanse
Samorząd terytorialny
Partie polityczne
Wybory
Polityka zagraniczna

Wybory prezydenckie we Francji w 2012 roku odbyły się w niedziele 22 kwietnia oraz dwa tygodnie później 6 maja 2012. W pierwszej turze prezentowało się dziesięciu kandydatów, do drugiej zostało wyłonionych dwóch: François Hollande i Nicolas Sarkozy.

6 maja 2012 wybory wygrał socjalista[1] François Hollande, zdobywając 51,64% głosów (18 000 668 głosów)[2]. Nicolas Sarkozy zajmował urząd prezydencki do 15 maja 2012, po czym wycofał się z życia politycznego[3].

Kwalifikacje do pierwszej tury głosowania

Aby móc zaprezentować się w pierwszej turze wyborów, kandydat musi zebrać podpisy co najmniej pięciuset osób demokratycznie wybranych na stanowisko w jakiejś instytucji publicznej. Istnieje we Francji około 47 000 mandatów odpowiadającym tym kryteriom, niemniej ze względu na możliwość łączenia mandatów, w rzeczywistości kandydaci muszą ubiegać się o poparcie pięciuset wśród 42 000 „wybranych”. Mogą to być burmistrzowie, radni, posłowie, senatorowie, członkowie Parlamentu Europejskiego[4]. 19 marca 2012 Rada Konstytucyjna zatwierdziła kandydatury dziesięciu kandydatów ubiegających się o urząd prezydenta Francji[5]. Corinne Lepage nie udało się zdobyć wystarczającej liczby głosów, a Dominique de Villepin, mimo zebranych podpisów, zrezygnował z ubiegania się o urząd[6].

Przebieg wyborów

Terytoria zależne głosowały dzień przed metropolią, w sobotę 21 kwietnia 2012. Dyspozycja ta dotyczyła Antyli francuskich, Saint-Pierre i Miquelon, Polinezji, jak i konsulatów usytuowanych w krajach na kontynentu amerykańskiego, w tym na Hawajach.

22 kwietnia głosowały natomiast Francja metropolitarna, Gwadelupa, Majotta, Nowa Kaledonia, wyspy Wallis i Futuna i inne ambasady i konsulaty zagraniczne[7]

Frankofońskie media belgijskie i szwajcarskie podawały częściowe wyniki wyborów przed ustawową godziną 20, ze względu na inne legislacje dotyczące ciszy wyborczej panujące w tych dwóch krajach[8].

Frekwencja w I turze wyborów wyniosła 79,47%[2].

W ciągu dwóch tygodni, które dzieliły obie tury wyborów, kandydaci którzy nie do przeszli do drugiej tury wypowiedzieli się na temat ewentualnego poparcia dla jednego z dwóch głównych kandydatów. Jean-Luc Mélenchon i Eva Joly od 22 kwietnia zajęli jednoznaczne stanowisko na rzecz François Hollande’a[9]. Zgodnie z przewidywaniami, Marine Le Pen ogłosiła 1 maja 2012, że odda głos nieważny (vote blanc)[10]; Nicolas Sarkozy mimo tego dołączył do swego programu niektóre z propozycji wyborczych Le Pen, by przyciągnąć jej elektorat[11]. Centrysta François Bayrou, mimo że historycznie bliższy jest prawicy (m.in. partii Sarkozy’ego), stwierdził podczas oczekiwanej konferencji prasowej, że on sam głosować będzie na Hollande’a[12].

Kandydaci

Rezultaty

I tura wyborów[13]

Wybory prezydenckie we Francji w 2012 roku
Liczba% zapisanych% głosujących
Zapisani na listach wyborczych46 028 542
Głosujący36 584 399 79,48%[2]
   głosy ważne35 883 20977,96%98,08%
   głosy nieważne701 1901,52%1,92%
Niegłosujący9 444 14320,52%
Wyniki kandydatów
Nathalie
Arthaud		Philippe
Poutou		Jean-Luc
Mélenchon		Eva
Joly		François
Hollande		Jacques
Cheminade		François
Bayrou		Nicolas
Sarkozy		Nicolas
Dupont-Aignan		Marine
Le Pen
LONPAFGEELVPSS&PMoDemUMP-NCDLRFN
202 548 głosów411 160 głosów3 984 822 głosy828 345 głosów10 272 705 głosów89 545 głosów3 275 122 głosy9 753 629 głosów643 907 głosów6 421 426 głosów
0,56%1,15%11,10%2,31%28,63%0,25%9,13%27,18%1,79%17,90%

II tura wyborów

Wybory prezydenckie we Francji w 2012 roku
Liczba% zapisanych% głosujących
Zapisani na listach wyborczych46 066 307
Głosujący37 016 30980,35%[2]
   głosy ważne34 861 35375,68%94,20%
   głosy nieważne2 154 9564,68%5,80%
Niegłosujący9 049 998 19,65%
Wyniki kandydatów
François
Hollande		Nicolas
Sarkozy
PSUMP-NC
18 000 668 głosów16 860 685 głosów
51,64%48,36%

Przypisy

  1. ↑ Jego kandydatura uzyskała wsparcie następujących partii: Lewicowa Partia Radykalna, Ruch Obywatelski i Republikański, Pokolenie Ekologii, Mouvement unitaire progressiste, Homosexualités et socialisme, CAP21, Nouvel espace progressiste.
  2. ↑ a b c d elections.interieur.gouv.fr
  3. ↑ „Nicolas Sarkozy confirme son retrait de la vie politique”, www.la-croix.com, 7 maja 2012.
  4. ↑ „In a Political Ritual, Candidates Tour France in a Race for 500 Signatures”. New York Times.
  5. ↑ „10 na 10. Francja zna kandydatów na prezydenta”. tvn24.pl
  6. ↑ elections.lefigaro.fr
  7. ↑ L'organisation de l'élection présidentielle présente-t-elle des spécificités outre-mer  ?. conseil-constitutionnel.fr. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-04-27)]., www.conseil-constitutionnel.fr.
  8. ↑ leplus.nouvelobs.com, 22 kwietnia 2012.
  9. ↑ „Mélenchon et Joly appellent à voter Hollande”, lci.tf1.fr, 22 kwietnia 2012.
  10. ↑ „Après la décision de Marine Le Pen, le vote blanc sera scruté au second tour”, leparisien.fr, 3 maja 2012.
  11. ↑ Sarkozy reprend à Le Pen la „présomption de légitime défense”, www.francesoir.fr, 26 kwietnia 2012.
  12. ↑ La journée où François Bayrou a décidé de faire „le choix de François Hollande”, lemonde.fr, 3 maja 2012.
  13. ↑ www.conseil-constitutionnel.fr. [dostęp 2012-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-04-28)].

Linki zewnętrzne

Wybory we Francji
Wybory parlamentarne
  • 1791
  • 1792
  • 1795
  • 1798
  • 1815
  • 1816
  • 1820
  • 1824
  • 1827
  • 1830
  • 1831
  • 1834
  • 1837
  • 1839
  • 1842
  • 1846
  • 1848
  • 1849
  • 1852
  • 1857
  • 1863
  • 1869
  • 1871 (I)
  • 1871 (II)
  • 1876
  • 1877
  • 1881
  • 1885
  • 1889
  • 1893
  • 1898
  • 1902
  • 1906
  • 1910
  • 1914
  • 1919
  • 1924
  • 1928
  • 1932
  • 1936
  • 1945
  • 1946 (I)
  • 1946 (II)
  • 1951
  • 1956
  • 1958
  • 1962
  • 1967
  • 1968
  • 1973
  • 1978
  • 1981
  • 1986
  • 1988
  • 1993
  • 1997
  • 2002
  • 2007
  • 2012
  • 2017
  • 2022
Wybory prezydenckie
Druga Republika
Piąta Republika
Wybory do Parlamentu Europejskiego
Referenda

Media użyte na tej stronie

Nicolas Sarkozy in 2010.jpg
Autor: European People's Party, Licencja: CC BY 2.0
EPP Summit October 2010
Eva Joly - Grenoble 2012 (3).jpg
(c) Matthieu Riegler, CC-by
Eva Joly lors de son meeting pour l'élection présidentielle de 2012 à Grenoble
François Hollande (Journées de Nantes 2012).jpg
Autor: Jean-Marc Ayrault, Licencja: CC BY 2.0
François Hollande et Stéphane Hessel aux Journées de Nantes, organisées par le Nouvel Observateur
Nicolas Dupont-Aignan DLR 2009-06-02 n1.jpg
Autor: Marie-Lan Nguyen (User:Jastrow), Licencja: CC BY 2.5
Nicolas Dupont-Aignan at the rally of Arise the Republic at the Maison de la Mutualité in Paris, on June, 2 2009. Campaign for the 2009 European elections in France.
Front National 2010-05-01 n04.jpg
Autor: Marie-Lan Nguyen, Licencja: CC BY 3.0
Marine Le Pen at the 1st of May National Front's rally in honour of Joan of Arc, Paris.
Francois bayrou close.jpg
François Bayrou speaking at the beginning of a national conférence held at Hotel Marriot in Paris, 2 weeks before the 2009 european elections.
Jacques-Cheminade 2.jpg
Autor: Julien Lemaître, Licencja: CC BY-SA 3.0
Jacques Cheminade
Meeting NPA - Toulouse - 2012-04-17 - 21h53.jpg
Autor: Pierre-Selim, Licencja: CC BY 3.0
Philippe Poutou during his meeting in Toulouse on April, 17th 2012 for the 2012 presidential election.
Nathalie Arthaud.png
Autor: Minamonoch, Licencja: CC BY-SA 3.0
Nathalie Arthaud
Armoiries république française.svg
Autor: Bonjour vive la France Dessiné par Jérôme BLUM le 5 septembre 2007. Készítette: Jérôme BLUM 2007., Licencja: CC BY-SA 2.0 fr
unofficial armorial bearings of the French republic, created from France coa.png. (The only official emblem of France is its tricolour flag).