Wybory samorządowe na Litwie w 2011 roku

Litwa Ten artykuł jest częścią serii: Ustrój i polityka Litwy Ustrój polityczny Ustrój polityczny Litwy Konstytucja Konstytucja Litwy Władza ustawodawcza Seimas Władza wykonawcza Prezydent (lista) Prezes Rady Ministrów (lista) Rząd Władza sądownicza Wymiar sprawiedliwości Sąd Konstytucyjny Sąd Najwyższy Kontrola państwowa Kontrola państwowa Finanse Bank Litwy Samorząd terytorialny Podział administracyjny Litwy Samorząd terytorialny Partie polityczne Partie polityczne na Litwie Związek Ojczyzny Litewski Związek Rolników i Zielonych Ruch Liberalny Republiki Litewskiej Litewska Partia Socjaldemokratyczna Partia Wolności Partia Pracy Akcja Wyborcza Polaków na Litwie Polityka zagraniczna Polityka zagraniczna Wikiprojekt Polityka

Wybory samorządowe na Litwie w 2011 roku (lit. 2011 m. vasario 27 d. savivaldybių tarybų rinkimai) odbyły się 27 lutego. W ich wyniku został wyłoniony skład rad miejskich i rejonowych. Wybory zostały zarządzone przez Sejm Republiki Litewskiej w dniu 28 września 2010 roku na mocy artykułu 67 pkt 12 konstytucji^[1]. Odbyły się zgodnie ze znowelizowaną ordynacją wyborczą, która dopuszcza udział nie tylko ugrupowań i koalicji wyborczych, ale również osób prywatnych. W wyniku wyborów zostało wyłonionych 1526 radnych – o 24 mniej niż w poprzednim głosowaniu z 2007^[2]. W wyborach wzięli udział działacze litewskich partii politycznych, w tym członkowie Akcji Wyborczej Polaków na Litwie^[3]. Na zaproszenie AWPL wybory były obserwowane m.in. przez przedstawicieli polskiego Sejmu i Senatu, OBWE, a także parlamentarzystów europejskich^[4].

Wyniki

Najwięcej głosów i mandatów w wyborach (181,4 tys. głosów i 328 mandatów) zebrała Litewska Partia Socjaldemokratyczna, główna siła opozycyjna wobec rządu Kubiliusa. Na drugim miejscu znaleźli się rządzący konserwatyści, którzy otrzymali 163,0 tys. głosów i 249 mandatów w radach. Kolejne dwa miejsce zajęły uważane za populistyczne partie opozycyjne: Partia Pracy: 110 tys. i 165 mandatów oraz Porządek i Sprawiedliwość: 95 tys. i 155 mandatów. Dwie koalicyjne partie liberalne zanotowały wyniki na poziomie 72,1 tys. głosów i 126 mandatów (Związek Liberałów i Centrum) oraz 62,8 tys. i 98 mandatów. Litewski Ludowy Związek Chłopski otrzymał 71,1 tys. głosów i 147 mandatów, zaś Nowy Związek (Socjalliberałowie) – 39,3 tys. głosów i 52 mandaty. Czwarte ugrupowanie koalicyjne – Partia Wskrzeszenia Narodowego – uzyskało 1,8 tys. głosów i żadnego mandatu. Klęskę poniosły również: Partia Chrześcijańska – 19,5 tys. głosów i 15 mandatów, Partia Żmudzinów – 4,1 tys. głosów i 3 mandaty, Litewski Związek Socjaldemokratyczny – 5,6 tys. głosów i 6 mandatów, a także Socjalistyczny Front Ludowy – 7,4 tys. głosów i 2 mandaty. Młoda Litwa obroniła swój „przyczółek kowieński”, uzyskując 11,8 tys. głosów i 4 mandaty (w poprzednich wyborach dostała 2 mandaty).

O sukcesie może mówić Akcja Wyborcza Polaków na Litwie: uzyskała 74,5 tys. głosów i 65 manatów (poprzednio: 53 mandaty). Jako że w części samorządów Polacy startowali wraz z Sojuszem Rosyjskim, kilka z wywalczonych mandatów przypadnie temu drugiemu ugrupowaniu. Szczególny sukces AWPL odniosła w Wilnie, gdzie zajęła drugie miejsce zaraz po Bloku Zuokasa (lit. Artūro Zuoko ir Vilniaus koalicija) – Polacy i Rosjanie zebrali łącznie 15,07% głosów i 11 mandatów^[5]. AWPL powróciła do samorządów w Szyrwintach i Wisagini^[6]. Sojusz Rosyjski startował samodzielnie w Kłajpedzie, gdzie uzyskał 4,0 tys. głosów i 3 mandaty (podobnie jak poprzednio)^[7]. Drugie z ugrupowań rosyjskich, które nie zawiązało koalicji z AWPL, Związek Rosjan Litwy, nie przekroczyło bariery uprawniającej do udziału w podziale mandatów w Wilnie, tracąc 2 radnych. Zachowało jednocześnie przedstawicielstwo w radach w Wisagini i Kłajpedzie.

Niektóre z mandatów radzieckich objęły również osoby indywidualne, względnie bloki polityczne. Oprócz Bloku Artūrasa Zuokasa, który uzyskał w Wilnie pierwsze miejsce (17,74% głosów i 12 z 51 mandatów) o sukcesie może mówić ugrupowanie „Zjednoczone Kowno” (lit. Vieningas Kaunas), które zebrało 8,88% głosów i 5 mandatów w kowieńskiej radzie miejskiej^[8].

Przypisy

Bibliografia

• Partijų, koalicijų gautų balsų ir mandatų skaičius Lietuvoje, vrk.lt z 28 lutego 2011 (lit.)

Wybory na Litwie Wybory parlamentarne 1920 1922 1923 1926 1936 1940 1947 1951 1955 1959 1963 1967 1971 1975 1980 1985 1990 1992 1996 2000 2004 2008 2012 2016 2020 Wybory prezydenckie 1919 1922 1923 1926 (cze.) 1926 (gru.) 1931 1938 1993 1997 2002 2004 2009 2014 2019 Wybory do Parlamentu Europejskiego 2004 2009 2014 2019 Wybory samorządowe 1990 1995 1997 2000 2003 2007 2011 2015 2019 Referenda 1991 1992 (maj) 1992 (cze.) 1992 (paź.) 1994 1996 (paź.) 1996 (list.) 2003 2008 2012 2014 2019