Wybrzeże fierdowe

Wybrzeże fierdowe – wybrzeże z zatokami o ścianach dość stromych, ale niezbyt wysokich (30–50 m). Powstaje przez zalanie morzem niezbyt głębokich dolin polodowcowych na obszarach wyżynnych. Występuje m.in.: na bałtyckim wybrzeżu Szwecji, wybrzeżach Chile, Nowej Zelandii.

Bibliografia

• Witold Mizerski, Jan Żukowski: Tablice geograficzne. Warszawa: Adamantan, 2008, s. 86-88. ISBN 978-83-7350-121-8.