Wydział Elektroniki i Technik Informacyjnych Politechniki Warszawskiej

Wydział Elektroniki i Technik Informacyjnych

Faculty of Electronics and Information Technology

Politechnika Warszawska
Data założenia	1 października 1951
Państwo	Polska
Adres	00-665 Warszawa ul. Nowowiejska 15/19
Liczba pracowników • naukowych	300
Liczba studentów	3800
Dziekan	prof. dr hab. inż. Michał Malinowski
Położenie na mapie Warszawy (c) Mfloryan at pl.wikipedia, CC BY 2.5 Wydział Elektroniki i Technik Informacyjnych
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Wydział Elektroniki i Technik Informacyjnych
Położenie na mapie województwa mazowieckiego Wydział Elektroniki i Technik Informacyjnych
52°13′08″N 21°00′43″E/52,218889 21,011944
Strona internetowa

Wydział Elektroniki i Technik Informacyjnych (WEiTI) – największy pod względem liczby studentów wydział Politechniki Warszawskiej.

Poprzednie nazwy wydziału to: „Wydział Łączności” (do 1966) i „Wydział Elektroniki” (do 1994).

Wydział mieści się w gmachu im. Janusza Groszkowskiego przy ulicy Nowowiejskiej 15/19.

Kierunki kształcenia

Wydział kształci studentów w pięciu podstawowych kierunkach^[1]:

• Elektronika
• Telekomunikacja
• Informatyka
• Cyberbezpieczeństwo (od 2019)^[1]
• Automatyka i Robotyka
• Inżynieria biomedyczna
• Inżynieria Internetu Rzeczy (od 2020)^[2]
• Informatyka (studia niestacjonarne drugiego stopnia)^[3]
• Elektronika i telekomunikacja (studia niestacjonarne)^[3]
• Computer Science (studia anglojęzyczne)^[1][4]
• Telecommunications (studia anglojęzyczne)^[1][4]

Struktura wydziału

W ramach wydziału funkcjonują^[5]:

• Instytut Automatyki i Informatyki Stosowanej
• Instytut Informatyki
• Instytut Mikroelektroniki i Optoelektroniki
• Instytut Radioelektroniki i Technik Multimedialnych
• Instytut Systemów Elektronicznych
• Instytut Telekomunikacji

Historia

Mozaika na gmachu Wydziału Elektroniki i Technik Informacyjnych (im. prof. Janusza Groszkowskiego) Politechniki Warszawskiej. Ul. Nowowiejska 15/19. Autor: Stanisław Preyzner, 1966

1 października 1951 r. na Politechnice Warszawskiej utworzono Wydział Łączności, który został wydzielony z Wydziału Elektrycznego. Składał się z dwóch oddziałów: Telekomunikacji oraz Elektroniki Medycznej, kształcąc 800 studentów na 8 specjalnościach^[6]:

• akustyka i elektroakustyka,
• automatyka i telemechanika,
• elektronika,
• radiologia i elektronika medyczna,
• radiotechnika,
• technologia sprzętu telekomunikacyjnego,
• technika łączeniowa,
• teletransmisja przewodowa.

Jednolite studia magisterskie na Wydziale Łączności trwały 5,5 roku.

W 1964 r. ukończono budowę Gmachu Łączności (obecnie Gmach Elektroniki i Technik Informacyjnych imienia prof. Janusza Groszkowskiego) mieszczącego się przy ul. Nowowiejskiej, obok Gmachu Głównego Politechniki Warszawskiej. Wydział został przeniesiony do nowego budynku^[6], gdzie funkcjonuje do dziś.

1 września 1966 r. nastąpiła zmiana nazwy wydziału na Wydział Elektroniki, skrócono czas trwania studiów magisterskich do 5 lat i zmieniono programy i kierunki studiów oraz specjalności. W roku 1967 liczba studentów wydziału przekroczyła 2500.^[6] W 1970 r. wskutek zmian organizacyjnych powstało 6 instytutów:

• Instytut Podstaw Elektroniki (obecnie Instytut Systemów Elektronicznych) – utworzony z Katedry Układów Elektronicznych oraz Katedry Elektrotechniki Teoretycznej „A”;
• Instytut Automatyki (obecnie Instytut Automatyki i Informatyki Stosowanej) – utworzony z Katedry Automatyki i Telemechaniki;
• Instytut Maszyn Matematycznych (obecnie Instytut Informatyki) – utworzony z Katedry Budowy Maszyn Matematycznych oraz części Katedry Technologii Sprzętu Elektronicznego;
• Instytut Radioelektroniki – utworzony z Katedry Urządzeń Radiotechnicznych i Telewizyjnych, Katedry Radiolokacji, Katedry Elektroakustyki, Katedry Radiologii oraz części Katedry Budowy Aparatów Elektromedycznych;
• Instytut Technologii Elektronowej (obecnie Instytut Mikroelektroniki i Optoelektroniki) – utworzony z Katedry Przyrządów Elektronowych, Katedry Elektroniki Ciała Stałego oraz Katedry Wysokiej Próżni;
• Instytut Teleelektroniki (obecnie Instytut Telekomunikacji)- utworzony z Katedry Teletransmisji Przewodowej, Katedry Telekomutacji, Katedry Urządzeń Teletransmisyjnych i Telegraficznych oraz Katedry Telegrafii.

W latach 70 programy studiów były modyfikowane i unowocześniane, zaczęto zwiększać samodzielności studiowania. Pojawiły się wykłady obieralne i monograficzne, a czas studiów skrócono do 4,5 roku. Utworzono 2 nowe kierunki: Telekomunikacja i Informatyka, a także uruchomiono roczne studia kwalifikacyjne o charakterze eksternistyczno-zaocznym.

W latach 1988–1995 zaszły poważne zmiany na wydziale, związane ze zmianą dotychczasowego ustroju oraz otworzeniem się Polski na zachód, a co za tym idzie pojawiła się konieczność przemodelowania sposobu nauczania studentów. Konieczne było dostosowanie systemu studiów oraz treści nauczania do światowych standardów akademickich. Utworzono system studiów dwustopniowych w ramach makrokierunku Informatyka, Automatyka i Robotyka, Elektronika i Telekomunikacja.

W listopadzie 1991 przed budynkiem WEiTI odsłonięto pomnik poświęcony udziałowi profesorów Politechniki Warszawskiej w akcji V1 i V2^[7].

Z początkiem roku akademickiego 1994/95 na wydziale został wprowadzony elastyczny system studiów I stopnia, a sam wydział po raz kolejny zmienił swoją nazwę na Wydział Elektroniki i Technik Informacyjnych. W 1996 r. liczba studentów na Wydziale przekroczyła 3000^[6]. W roku 1997 elastyczny system studiów wprowadzono także na II stopniu.

Władze

Znani absolwenci

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Strona internetowa WEiTI
• Wydziałowa Rada Samorządu WEiTI PW. samorzad.elka.pw.edu.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-02-09)].
• Historia wydziału
• Wydział Elektroniki i Technik Informacyjnych Politechniki Warszawskiej w bazie instytucji naukowych portalu Nauka Polska (OPI).