Wydział Wojenny Komitetu Narodowego

Ludwik Mierosławski

Wydział Wojenny Komitetu Narodowego – jeden z wydziałów Komitetu Narodowego, utworzonego podczas Wiosny Ludów 20 marca 1848 w Poznaniu.

Wydział Wojenny zorganizowano 27 marca 1848 roku. Odpowiadał on za tworzenie powstańczych sił zbrojnych[1]. Wydano rozkazy dotyczące gromadzenia ochotników, magazynowania żywności i furażu dla koni; ogłoszono też zbiórkę pieniędzy do "kasy narodowej". W powiatach mianowano po jednym organizatorze siły zbrojnej oraz dwóch organizatorów piechoty i jazdy[2][1]. Na czele wydziału stanął, przybyły z Berlina 28 marca, Ludwik Mierosławski, który dysponował ok. 7 tys. uzbrojonych ludzi, jednak odwlekał moment wkroczenia do Królestwa Kongresowego.

Na mocy porozumienia w Jarosławcu 11 kwietnia 1848 między władzami pruskimi a Komitetem Narodowym pozostawiono cztery polskie obozy wojskowe w sile ok. 3 tys. żołnierzy. Reszta, przede wszystkim chłopi, miała wrócić do domu.

Przypisy

  1. ↑ a b Bogusław Polak: Lance do boju. s. 116 - 118.
  2. ↑ Lista osób odpowiedzialnych za tworzenie wojska istniała już na cztery dni przed ukonstytuowaniem się Wydziału Wojennego

Bibliografia

  • Andrzej Grabski, Eligiusz Kozłowski i inni, Zarys dziejów wojskowości polskiej do roku 1864. Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej. Warszawa 1966.
  • Bogusław Polak: Lance do boju. Poznań: Krajowa Agencja Wydawnicza, 1986. ISBN 83-03-01373-4.
  • Eligiusz Kozłowski: Historia oręża polskiego 1795-1939. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1983. ISBN 83-214-0339-5.
  • Piotr Czerwiński, Vademecum Historia – cz. 1, Wyd. Greg, Kraków.

Media użyte na tej stronie