Wykładnik adiabaty
Współczynnik adiabaty wybranych gazów[1][2] | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Temp. | Gaz | Temp. | Gaz | Temp. | Gaz | |||||
−181 °C | H2 | 1,597 | 200 °C | suche powietrze | 1,398 | 20 °C | NO | 1,400 | ||
−76 °C | 1,453 | 400 °C | 1,393 | 20 °C | N2O | 1,310 | ||||
20 °C | 1,410 | 1000 °C | 1,365 | −181 °C | N2 | 1,470 | ||||
100 °C | 1,404 | 2000 °C | 1,088 | 15 °C | 1,404 | |||||
400 °C | 1,387 | 0 °C | CO2 | 1,310 | 20 °C | Cl2 | 1,340 | |||
1000 °C | 1,358 | 20 °C | 1,300 | −115 °C | CH4 | 1,410 | ||||
2000 °C | 1,318 | 100 °C | 1,281 | −74 °C | 1,350 | |||||
20 °C | He | 1,660 | 400 °C | 1,235 | 20 °C | 1,320 | ||||
20 °C | H2O | 1,330 | 1000 °C | 1,195 | 15 °C | NH3 | 1,310 | |||
100 °C | 1,324 | 20 °C | CO | 1,400 | 19 °C | Ne | 1,640 | |||
200 °C | 1,310 | −181 °C | O2 | 1,450 | 19 °C | Xe | 1,660 | |||
−180 °C | Ar | 1,760 | −76 °C | 1,415 | 19 °C | Kr | 1,680 | |||
20 °C | 1,670 | 20 °C | 1,400 | 15 °C | SO2 | 1,290 | ||||
0 °C | Suche powietrze | 1,403 | 100 °C | 1,399 | 360 °C | Hg | 1,670 | |||
20 °C | 1,400 | 200 °C | 1,397 | 15 °C | C2H6 | 1,220 | ||||
100 °C | 1,401 | 400 °C | 1,394 | 16 °C | C3H8 | 1,130 |
Wykładnik adiabaty w termodynamice – bezwymiarowa wielkość równa stosunkowi ciepła właściwego w przemianie izobarycznej do ciepła właściwego w przemianie izochorycznej. Występuje jako parametr w prawie Poissona opisującym przemianę adiabatyczną gazu doskonałego.
Wykładnik adiabaty nazywany jest również współczynnikiem w równaniu Poissona lub kappą, od nazwy greckiej litery, którą jest najczęściej oznaczany.
Zgodnie z definicją
gdzie:
- – wykładnik adiabaty,
- – ciepło właściwe w przemianie izobarycznej,
- – ciepło właściwe w przemianie izochorycznej.
- – ciepło właściwe w przemianie izobarycznej,
Zamiast ciepła właściwego może tu być użyte ciepło molowe, ponieważ dla danej substancji różnią się one o stały czynnik.