Wyka wąskolistna
![]() | |
Systematyka[1][2] | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Podkrólestwo | |
Nadgromada | |
Gromada | |
Podgromada | |
Nadklasa | |
Klasa | |
Nadrząd | |
Rząd | |
Rodzina | |
Podrodzina | |
Rodzaj | |
Gatunek | |
Podgatunek | Vicia sativa subsp. nigra |
Nazwa systematyczna | |
Vicia sativa subsp. nigra (L.) Ehrh.[3] |
Wyka wąskolistna (Vicia sativa subsp. nigra (L.) Ehrh.) – podgatunek wyki siewnej. Roślina jednoroczna lub dwuletnia z rodziny bobowatych (Fabaceae). Jest cenną rośliną pastewną. W Polsce jest pospolita na niżu oraz w niższych partiach gór. W niektórych ujęciach taksonomicznych traktowany jest jako odrębny gatunek – wyka wąskolistna (Vicia angustifolia L.)[4]. Według aktualnej klasyfikacji The Plant List jest to podgatunek wyki siewnej[3].
Morfologia
- Łodyga
- Pnąca lub wzniesiona, osiąga wysokość 15–80 cm.
- Liście
- Parzystopierzaste z 4-8 parami listków, o osi zakończonej wąsem czepnym. Listki równowąskie, podługowate, wycięte na szczycie lub zaokrąglone. Przylistki małe i ząbkowane.
- Kwiaty
- Motylkowe, długości 12-20 mm, osadzone pojedynczo lub po dwa w kątach liści. Korona różowofioletowa. Kwitnie od maja do lipca.
- Owoce
- Nagi, odstający strąk
Siedlisko
Występuje na suchych łąkach, murawach, polach, na terenach ruderalnych, w suchych lasach i zaroślach.
Bibliografia
- Zbigniew Nawara, Rośliny łąkowe, wyd. Multico, Warszawa 2012, s. 191.
Przypisy
- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
- ↑ Peter F. Stevens , Fabales, [w:] Angiosperm Phylogeny Website [online], Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-02-26] (ang.).
- ↑ a b The Plant List. [dostęp 2014-08-26].
- ↑ Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirkowa, Adam Zając, Maria Zając: Flowering plants and pteridophytes of Poland. A checklist. Krytyczna lista roślin naczyniowych Polski. Instytut Botaniki PAN im. Władysława Szafera w Krakowie, 2002. ISBN 83-85444-83-1.