Wynik finansowy

Wynik finansowy – różnica pomiędzy przychodami a kosztami ich uzyskania obliczona dla określonego przedsiębiorstwa (podmiotu rachunkowości) w wybranym okresie sprawozdawczym. Dodatni wynik finansowy jest nazywany zyskiem, zaś ujemny stratą. Wynik finansowy podzielony przez wartość przychodu, aktywów lub zaangażowanego kapitału jest nazywany rentownością[1].

Wynik finansowy brutto przedsiębiorstwa ustalony w rachunku zysków i strat tworzonym zgodnie z ustawą o rachunkowości stanowi podstawę naliczenia podatku dochodowego (brutto) oraz w przypadku spółek kapitałowych podstawę określenia wysokości dywidendy.

Wielkość podatku dochodowego obliczona od zysku brutto jest z reguły inna niż ustalone na podstawie przepisów podatkowych zobowiązanie z tytułu podatku dochodowego od osób prawnych. Zysk brutto nie jest równy podstawie opodatkowania. Jest to spowodowane występowaniem przejściowych i stałych różnic między wykazywaną w księgach rachunkowych wartością aktywów i pasywów a ich wartością podatkową. Na przykład nie są kosztem podatkowym odpisy amortyzacyjne w części ustalonej od wartości samochodu przewyższającej 20 000 euro[2].

Wynik finansowy brutto pomniejszony o podatek dochodowy i inne obowiązkowe obciążenia to wynik finansowy netto.

Poziomy wyniku finansowego

Wynik finansowy przedsiębiorstwa jest obliczany w rachunku zysków i strat w następujących krokach[3]:

  • zysk (strata) ze sprzedaży - równy przychodom pomniejszonym o koszty podstawowej działalności
  • zysk (strata) brutto - równy zyskowi (stracie) ze sprzedaży pomniejszonemu (powiększonemu) o pozostałe koszty (przychody) operacyjne i finansowe,
  • zysk (strata) netto - równy zyskowi (stracie) brutto pomniejszonemu o podatek dochodowy.

Przedsiębiorstwa mogą podawać dodatkowe poziomy:

  • zysk (strata) brutto ze sprzedaży - równy przychodom pomniejszonym o koszty sprzedanych produktów, towarów i materiałów,
  • zysk (strata) z działalności operacyjnej - równy zyskowi (stracie) ze sprzedaży pomniejszonemu (powiększonemu) o pozostałe koszty (przychody) operacyjne.

Cechy wyniku finansowego

Wynik finansowy:

  • informuje w sposób syntetyczny o finansowym rezultacie działalności gospodarczej przedsiębiorstwa,
  • jest efektem decyzji ekonomicznych podejmowanych we własnym zakresie, na własny koszt i ryzyko przez przedsiębiorstwo,
  • służy jako baza przy podejmowaniu optymalnych decyzji w zakresie bieżącego gospodarowania,
  • jest powszechnie uznanym i stosowanym miernikiem oceny działalności przedsiębiorstwa,
  • podlega weryfikacji sprawdzającej rzetelność i prawdziwość dokonanych ustaleń liczbowych
  • pokazuje w jakiej sumarycznej wysokości kształtowały się przychody i koszty w minionym okresie
  • pokazuje jakie wyniki zostały osiągnięte podczas normalnej działalności gospodarczej, a jakie w wyniku operacji nadzwyczajnych,
  • (zysk) jest składnikiem formuł służących do obliczania efektywności gospodarowania,
  • jest wielkością ustalaną w rachunku zysków i strat,
  • informuje o realizacji bezpośredniego celu działalności przedsiębiorstwa tzn. o ilości i jakości produkowanych wyrobów i świadczonych usług, o tym czy istnieje odpowiednie zapotrzebowanie na wyroby i usługi oraz czy znajdujące się w dyspozycji przedsiębiorstwa środki produkcji są wykorzystywane racjonalnie i efektywnie,
  • (zysk) jest głównym źródłem finansowania rozwoju i modernizacji przedsiębiorstwa,
  • (zysk) jest źródłem tworzenia funduszy specjalnych dla przedsiębiorstwa i załogi,
  • (zysk) jest źródłem finansowania zadań ogólnospołecznych (oświata, ochrona zdrowia, ochrona środowiska),
  • (zysk) jest traktowany jako pieniężny odpowiednik wartości wytworzonego i zrealizowanego produktu czystego,
  • (zysk) jest bodźcem materialnego zainteresowania,
  • (zysk) odzwierciedla efekty w sferze produkcji, jak również w sferze obrotu,
  • ma charakter wynikowy.

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ G.K. Świderska, W. Więcław (red.), Sprawozdanie finansowe w świetle polskich i międzynarodowych standardów rachunkowości, Difin/Mac sp z o.o., Warszawa, 2012, s. 770
  2. ↑ G.K. Świderska, Jak czytać sprawozdanie finansowe, Difin/MAC sp. z o.o., Warszawa 2013, s.137
  3. ↑ Ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości, Załącznik 5.

Bibliografia

  • G.K. Świderska, W. Więcław (red.), Sprawozdanie finansowe w świetle polskich i międzynarodowych standardów rachunkowości, Difin/Mac sp. z o.o., Warszawa, 2012
  • Załącznik nr 1, Ustawa z dnia 29.09.1994 r. o rachunkowości Dz.U. z 2013 r. poz.330, 613, z 2014 r. poz.768, 1100, z 2015 r. poz.4
  • G.K. Świderska, Jak czytać sprawozdanie finansowe, Difin/MAC sp. z o.o., Warszawa 2013,