Wypędzenie Joachima z świątyni
 | |
| Autor | |
|---|---|
| Data powstania | ok. 1303–1305 |
| Medium | fresk |
| Wymiary | 200 × 185 cm |
| Miejsce przechowywania | |
| Lokalizacja | |
Wypędzenie Joachima ze świątyni – fresk autorstwa Giotto di Bondone namalowany ok. 1305 roku dla kaplicy Scrovegnich w Padwie.
Pierwszy z 40 fresków namalowanych przez Giotta w kaplicy Scrovegnich należący do cyklu scen przedstawiających życie Joachima i Anny, rodziców Marii, oraz Chrystusa. Historia rodziców Marii i jej samej pochodziła głównie z trzynastowiecznej Złotej legendy autorstwa Jakuba de Voragine'a oraz z Protoewangelii Jakuba z II wieku. Fresk obrazuje wątek o wyproszeniu ze świątyni i wstydzie Joachima:
Zbliżył się wielki dzień Pański i synowie Izraela składali swe dary. I stanął przed nim Ruben, i rzekł: "Nie godzi się, byś ty jako pierwszy składał swe dary, jako że nie zrodziłeś potomka w Izraelu" (...) I zasmucił się wielce Joachim, i nie pokazał się swej żonie, lecz udał się na pustynię. I rozbił tam swój namiot, i pościł czterdzieści dni i czterdzieści nocy (Protoewangelia Jakuba 1 6-12)[1]
Scena rozgrywa się w otwartej przestrzeni świątyni jerozolimskiej otoczonej murkiem, z którego wznosi się cyborium oraz ambona. Widoczna architektura jest niekiedy porównywana do prezbiterium kościoła Santa Maria in Cosmedin. Podobna sceneria została wykorzystana w innym fresku Ofiarowanie Maryi w świątyni. Skrót perspektywiczny pozwala ujrzeć drugoplanowe postaci za ogrodzeniem. Joachim, odwrócony plecami do świątyni, odchodzi na pustynię.
Przypisy
- ↑ Protoewangelia Jakuba, Marek Starowieyski (przekł. i oprac.), www.antoni.agmk.net [dostęp 2020-09-07].
Bibliografia
- Stefano Peccatori, Stefano Zuffi: Giotto, Wyd. HPS, Warszawa 2006, ISBN 83-60529-10-8
Media użyte na tej stronie