Wypławczak garbaty

Wypławczak garbaty

Limapontia capitata[1]
(O.F. Müller, 1774)
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	mięczaki
Gromada	ślimaki
Podgromada	Heterobranchia
Infragromada	tyłoskrzelne
Rząd	workojęzykowe
Podrząd	Plakobranchacea
Nadrodzina	Limapontioidea
Rodzina	Limapontiidae
Rodzaj	Limapontia
Gatunek	wypławczak garbaty
Synonimy
Fasciola capitata O.F. Müller, 1774[2] Chalidis coerulea Quatrefages, 1844[2] Limapontia nigra G. Johnston, 1835[2] Pontolimax varians Meyer & Möbius, 1865[2] Planaria limacina Fabricius

Wypławczak garbaty, limaponcja (Limapontia capitata) – niewielki, bezmuszlowy bałtycki ślimak tyłoskrzelny o pozbawionym wyrostków ciele. Upodabnia go ono bardziej do wypławków niż ślimaków – stąd polska nazwa rodzajowa. W związku z niewystępowaniem muszli, brak również wyraźnego worka trzewiowego. Na środku grzbietu znajduje się charakterystyczny garb, któremu mięczak zawdzięcza z kolei polską nazwę gatunkową. Kolor czarniawy w jaśniejsze punkty z wyjątkiem białawych: głowy, garbu oraz tylnego końca ciała. Długość do 8 mm.^[3][4]

Limaponcja porusza się powoli, żywiąc się jednokomórkowymi zielenicami i okrzemkami. W rozwoju posiada stadia larw planktonicznych. Umieszczona w wodzie słodkiej, wydziela dużo białawego śluzu, pachnącego bardzo silnie podobnie do stęchłej mąki. Wypławczak to jeden z najczęściej spotykanych tyłoskrzelnych ślimaków bałtyckich. Zamieszkuje stosunkowo pospolicie płytkie i zaciszne, często silnie wysłodzone zatoki morskie, gdzie bytuje wśród wodorostów, rzadziej na dnie mulistym z dużą zawartością materii organicznej. Prócz Bałtyku, ślimak ten występuje również w innych morzach europejskich, od Portugalii do Morza Białego^[3][4].

Przypisy