Wypaleniska

Artykuł53°3′34″N 18°8′35″E
- błąd38 m
WD53°4'N, 18°5'E
- błąd20499 m
Odległość983 m
Wypaleniska
wieś
Ilustracja
Droga w Wypaleniskach
Państwo Polska
Województwo kujawsko-pomorskie
Powiatbydgoski
GminaSolec Kujawski
Liczba ludności (III 2011)181[1]
Strefa numeracyjna52
Kod pocztowy86-050[2]
Tablice rejestracyjneCBY
SIMC0095934
Położenie na mapie gminy Solec Kujawski
Mapa konturowa gminy Solec Kujawski, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Wypaleniska”
Położenie na mapie Polski
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego
Położenie na mapie powiatu bydgoskiego
Mapa konturowa powiatu bydgoskiego, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Wypaleniska”
Ziemia53°03′34″N 18°08′35″E/53,059444 18,143056

Wypaleniskawieś w Polsce, położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie bydgoskim, w gminie Solec Kujawski[3][4].

Podział administracyjny

W latach 1975–1998 wieś administracyjnie należała do województwa bydgoskiego.

Integralne części wsi

Integralne części wsi Wypaleniska[3][4]
SIMCNazwaRodzaj
0095897Siedmiogóryczęść wsi
Pole w Wypaleniskach

Charakterystyka

Wypaleniska położone są w Puszczy Bydgoskiej, tuż za wschodnią granicą obszaru administracyjnego miasta Bydgoszczy. Miejscowość znajduje się na południe od drogi krajowej nr 10 Bydgoszcz-Toruń. Nazwa nawiązuje do dużej leśnej polany (być może powstałej wskutek pożaru), zaznaczonej na mapach już w XVIII wieku. Miejscowość od północy sąsiaduje z Żółwinem i Siedmiogórami, a od wschodu z miejscowościami: Makowiska i Rudy.

Wypaleniska to wieś zanikająca z powodu sąsiedztwa rozbudowanego w latach 90. XX wieku miejskiego wysypiska śmieci dla Bydgoszczy. Środek wsi zlokalizowany jest przy skrzyżowaniu tzw. traktu bydgosko-gniewkowskiego oraz drogi leśnej prowadzącej z Makowisk do Łażyna. Gleba jest wybitnie piaszczysta. Od strony północno-wschodniej teren kończy się wyraźną krawędzią nad niżej położonymi Makowiskami. W obrębie wsi można znaleźć relikty dawnych domostw, sadów i ogrodów. Część posesji zarosła już lasem.

Z uwagi na sąsiedztwo z Miejskim Kompleksem Utylizacji Odpadów dla miasta Bydgoszczy, znaczna część terenu wsi uznana jest za rejon szczególnie uciążliwy. Na terenie wsi znajdują się 2 żwirownie o łącznej powierzchni 7 ha, odlewnia metali nieżelaznych oraz liczne fermy drobiu. Część obszaru Wypalenisk, leżąca na południe od obwodnicy Bydgoszczy należy do Obszaru Chronionego Krajobrazu Wydm Kotliny Toruńsko-Bydgoskiej[5].

Przez Wypaleniska przebiega szlak turystyczny żółty szlak „Puszczański” z Bydgoszczy-Łęgnowa na przełaj przez Puszczę Bydgoską do Gniewkowa[6].

Historia

Rozwój osady wiąże się z powszechnym w tych okolicach osadnictwem olęderskim oraz z kolonizacją niemiecką[7]. Na mapie Schröttera (1796-1802) nie zaznaczono jeszcze miejscowości, co świadczy o nieco późniejszej kolonizacji, niż okoliczne osady olęderskie, natomiast widoczna jest rozległa polana leśna, prawdopodobnie pożarzysko.

Spis miejscowości rejencji bydgoskiej z 1833 r. podaje, że w kolonii Wypaleniska (niem. Schulitzer Feuer-länder) mieszkało 84 osób (70 ewangelików, 14 katolików) w 12 domach[8]. Miejscowość należała do parafii katolickiej w Solcu i ewangelickiej w Bydgoszczy. Według opisu Jana Nepomucena Bobrowicza z 1846 r. Wypaleniska (Soleckie Ogniska) były kolonią osadniczą, należącą do miasta Solca[9]. Kolejny spis z 1860 r. podaje, że we wsi Wypaleniska (niem. Feyerland) mieszkało 174 osób (171 ewangelików, 3 katolików) w 29 domach. Dzieci uczęszczały do szkoły w Otorowie. Miejscowość należała do parafii katolickiej i ewangelickiej w Solcu[10].

Natomiast dla roku 1884 Słownik geograficzny Królestwa Polskiego podaje, że Soleckie Wypaleniska (niem. Feyerland) były wsią w powiecie bydgoskim, położoną 6 km na południowy zachód od Solca, na terenie dawnego soleckiego lasu miejskiego. Miejscowość leżała przy trakcie bydgosko-gniewkowskim. W 30 domach mieszkało tu 208 osób, w tym 2 katolików, reszta to ewangelicy. Wieś obejmowała powierzchnię 50 ha[11].

W XIX wieku, a także w okresie międzywojennym na polanie Wypaleniska pozyskiwano piasek i żwir do celów budowlanych. Po II wojnie światowej południową i zachodnią cześć polany zalesiono, natomiast w części wschodniej rozlokowana była zabudowa wsi.

1 sierpnia 1977 wsie Łęgnowo i Plątnowo, Żółwin oraz część Wypalenisk włączono w obszar administracyjny miasta Bydgoszczy. Przyczyną było poszukiwanie przez Bydgoszcz dogodnego terenu pod inwestycje komunalne: oczyszczalnię ścieków oraz miejskie wysypisko śmieci. Początkowo w Żółwinie, a później koło Wypalenisk rozbudowano Międzygminny Kompleks Unieszkodliwiania Odpadów Komunalnych służący całej Bydgoszczy, jak również okolicznym gminom. Z uwagi na bliskość wysypiska, w latach 90. XX wieku południowa część wsi została objęta strefą ochronną. Ze względu na uciążliwości środowiskowe ludność wsi została w większości przesiedlona. Wkrótce w Wypaleniskach zamknięto szkołę, a na opuszczone pola zaczęła wchodzić sukcesja leśna.

Terytorium wsi, które zostało włączone do Bydgoszczy należy do jednostki urbanistycznej Żółwin-Wypaleniska, pozostała część należy do gminy Solec Kujawski.

Demografia

Według Narodowego Spisu Powszechnego (XII 2011 r.) miejscowość liczyła 181 mieszkańców[1].

    Ludność w latach 1833–2011
    

Przypisy

  1. a b GUS: Ludność – struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
  2. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1560 [dostęp 2020-12-23] [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  3. a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  4. a b GUS. Rejestr TERYT
  5. Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta Bydgoszczy. Miejska Pracownia Urbanistyczna w Bydgoszczy – załącznik nr 1 do uchwały nr L/756/09 Rady Miasta Bydgoszczy z dnia 15 lipca 2009 r.
  6. Wdowicki Maciej: Szlaki Puszczy Bydgoskiej, [w:] Kalendarz Bydgoski 2010.
  7. Barbara Janiszewska-Mincer, Solec Kujawski – dzieje miasta i okolic do 1806 roku, Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek, 2001, ISBN 83-7174-748-9, OCLC 830299439.
  8. Verzeichniss aller Ortschaften des Bromberger Regierungs-Bezirks mit einer geographisch-statistischen Uebersicht. Bromberg 1833.
  9. Jan Nepomucen Bobrowicz: Opisanie historyczno-statystyczne Wielkiego Ksie̜stwa Poznańskiego. Lipsk: Ksie̜garnia Zagraniczna (Librairie Étrangère), 1846, s. 36.
  10. Verzeichniss sämmtlicher Ortschaften des Regierungs-Bezirks Bromberg. Bromberg 1860.
  11. http://dir.icm.edu.pl/pl/Slownik_geograficzny/Tom_XI/49 dostęp 2015-01-26.

Media użyte na tej stronie

Kuyavian-Pomeranian Voivodeship location map.svg
(c) SANtosito, CC BY-SA 4.0
Location map of Kuyavian-Pomeranian Voivodeship. Geographic limits of the map:
  • N: 53.83 N
  • S: 52.28 N
  • W: 17.16 E
  • E: 19.88 E
POL Szlak żółty.svg
Żółty szlak turystyczny.
Bdg Wypaleniska pole2 3-2015.jpg
Autor: Pit1233, Licencja: CC0
Pola w Wypaleniskach k. Bydgoszczy
Bydgoszcz County location map02.svg
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of Bydgoszcz County with urbanized area highlighted. Geographic limits of the map:
  • N: 53.46 N
  • S: 52.91 N
  • W: 17.65 E
  • E: 18.42 E
Bdg Wypaleniska droga4 3-2015.jpg
Autor: Pit1233, Licencja: CC0
Droga w Wypaleniskach w Bydgoszczy, wiodąca w głąb Puszczy Bydgoskiej do dawnej wsi Kabat
Solec Kujawski (gmina) location map.png
Autor:
OpenStreetMap contributors
, Licencja: CC BY-SA 2.0
Mapa gminy Solec Kujawski, Polska