Wysoczańscy herbu Wukry

Herb Wukry

Bazyli Weryha-Wysoczański-Pietrusiewicz

Maria z Romaszkanów Bronisławowa Wysoczańska, pȩdzla Juliusza Kossaka^[1]

Jan de Weryha-Wysoczański

Kościół św. Mikołaja w Wysocku Wyżnym ufundowany przez Bazylego Weryha-Wysoczańskiego-Pietrusiewicz^[2]

Pasaż Mikolascha we Lwowie wystȩpuje w artystycznej autobiografii Łódź bukowa Janiny Kościałkowskiej jako posag Jadwigi Wysoczańskiej, córki Bronisława Wysoczańskiego i Marii z Romaszkanów^[3]

Wysoczańscy (przydomki m.in. de Weryha, Pietrusiewicz, Minkowicz itd.) – polski ród szlachecki pieczętujący się herbem Wukry. Wywodzi się od średniowiecznego komesa Wańczy Wołoszyna^[4]. Potwierdzenie szlachectwa w Galicji w stanie rycerskim, tzn. z tytułem kawalera (“Ritter”).

Członkowie rodu

• Łukasz Wysoczański – komisarz sejmowy 1633 r.
• Mikołaj Wysoczański – miecznik sanocki 1648 r., ożeniony z Heleną ze Stadnickich^[5]
• Wacław Wysoczański – poseł na Sejm Rzeczypospolitej
• Jan Wysoczański – stolnik dobrzyński
• Albin Kazimierz Weryha-Wysoczański-Pietrusiewicz – dziedziczny kawaler Galicji 1782, ziemianin, komornik ziemski buski, wiceregent lwowski, członek Stanów Galicyjskich^[6]
• Bazyli Weryha-Wysoczański-Pietrusiewicz (1816-1891), dziedziczny kawaler Galicji, ziemianin i filantrop w Odessie, bohater wspomnień z 1892 r. oraz powieści z 1930 r.^[2][7][8]
  • Wilhelmine Weryha-Wysoczańska-Pietrusiewicz, spadkobierczyni fortuny Bazylego Weryha-Wysoczańskiego-Pietrusiewicz, zmarła w wieku 19 lat w 1884 r. w Cannes, małżonka szwajcarskiego rentiera^[9]
• Bazyli Wysoczański – dziedziczny kawaler Galicji, ziemianin, ożeniony z Albiną Komarnicką, właścicielką dóbr Laszki Dolne
• Wincenty Wysoczański – dziedziczny kawaler Galicji, syn właściciela ziemskiego, uczestnik powstania styczniowego z roku 1863^[10]
• Eugeniusz de Minkowicz Wysoczański (1851-1913) – dziedziczny kawaler Galicji, syn właściciela ziemskiego, burmistrz, kawaler Orderu Świętego Grzegorza
  • Kazimierz Józef Mieczysław de Minkowicz Wysoczański (1879-1944) – dziedziczny kawaler Galicji, doktor prawa, starosta, komisarz rządowy
  • Bronisław Eugeniusz de Minkowicz Wysoczański (*1881) – dziedziczny kawaler Galicji, doktor filozofii, pisarz, przemysłowiec, konsul honorowy Królestwa Jugosławii, komandor Orderu Świętego Sawy, ożeniony z Marią z Romaszkanów^[11]
• Włodzimierz Wysoczański (1883-1936) – dziedziczny kawaler Galicji, syn właściciela ziemskiego, dyplomowany rolnik, porucznik 1 Pułku Ułanów Austriackich oraz 8 Pułku Ułanów Księcia Józefa Poniatowskiego WP, radca Ministerstwa Handlu i Przemysłu oraz kurator państwowych zakładów górniczych RP^[12]
• Jan de Weryha-Wysoczański-Pietrusiewicz (1897-1959) – dziedziczny kawaler Galicji, c.k. podporucznik, polski major, agent polskiego wywiadu i członek Polskich Sił Zbrojnych w Wielkiej Brytanii podczas drugiej wojny światowej, pozbawiony obywatelstwa przez polski rząd komunistyczny^[13][14]
• Wiktor Wysoczański (1900-1940) – poseł na Sejm Polski, ofiara zbrodni katyńskiej – zamordowany na Ukrainie w 1940 r.^[15]
• Maria de Weryha-Wysoczańska-Pietrusiewicz (1924-2015) – łączniczka AK, magister biologii, odznaczona Złotym Krzyżem Zasługi oraz Krzyżem Kawalerskim Orderu Polonia Restituta, córka por. Włodzimierza de Weryha-Wysoczańskiego-Pietrusiewicz^[16][17]
• Ryszard Weryha-Wysoczański-Pietrusiewicz (*1941) – dziedziczny kawaler Galicji, dr, dyrektor departamentów kształcenia i nauki, sportu i turystyki Ministerstwa Sportu RP, dyrektor generalny Polskiego Związku Lekkiej Atletyki, wiceprezes Zarządu Głównego AZS, nauczyciel akademicki
  • Jakub Weryha-Wysoczański-Pietrusiewicz (*1974) – dziedziczny kawaler Galicji, członek zarządu Gemius S.A., prezes Gemius Polska^[18]
• Barbara Weryha-Wysoczańska-Pietrusiewicz (*1949) – brązowa medalistka olimpijska i wicemistrzyni świata w szermierce, była dyrektor Studium Wychowania Fizycznego i Sportu Uniwersytetu Warszawskiego, żona dra Ryszarda Weryha-Wysoczańskiego-Pietrusiewicz^[18]
• Jan de Weryha-Wysoczański-Pietrusiewicz (*1950) – dziedziczny kawaler Galicji, artysta rzeźbiarz, kolekcjoner sztuki^[19]
  • Rafał Hugon de Weryha-Wysoczański-Pietrusiewicz (*1975) – dziedziczny kawaler Galicji, doktor filozofii, autor, historyk sztuki, przedstawiciel domu aukcyjnego Sotheby's^[19]

Przypisy

Bibliografia

• Almanach. Polska towarzyska 1926 La Pologne mondaine (Warszawa 1926)
• Czy wiesz kto to jest? (Warszawa 1938)
• Jerzy Sewer hrabia Dunin-Borkowski, Spis nazwisk szlachty polskiej (Lwów 1887)
• Encyklopedia polskiej emigracji i Polonii 5 (Toruń 2005)
• Georg baron von Frölichsthal, Der Adel der Habsburgermonarchie im 19. und 20. Jahrhundert. Index zu seinen Genealogien (Insingen 2008)
• Genealogisches Handbuch des Adels, Adelslexikon XVI (Limburg a.d. Lahn 2005), Adelslexikon XVII, Nachträge (2008), Adelslexikon XVIII, Register (2012)
• Gothaisches Genealogisches Handbuch, Adelige Häuser IV, t. 8 (Marburg 2018)
• Friedrich Heyer von Rosenfeld i Ivan v. Bojnčić, Der Adel von Galizien, Lodomerien u. der Bukowina, w: J. Siebmacher’s großes Wappenbuch IV 14 (Norymberga 1905)
• Sylwester Korwin Kruczkowski, Poczet Polaków wyniesionych do godności szlacheckiej przez monarchów austryjackich w czasie od roku 1773 do 1918. Dalej tych osób, którym wymienieni władcy zatwierdzili dawne tytuły książęce względnie hrabiowskie lub nadali tytuły hrabiów i baronów jak niemniej tych, którym zatwierdzili staropolskie szlachectwo (Lwów 1935)
• Kornel Krzeczunowicz, Ułani księcia Józefa. Historia 8 Pułku Ułanów ks. Józefa Poniatowskiego 1784-1945 (Londyn 1960)
• Bronisław Minkowicz-Wysoczański, Wysoczańscy, Gniazdo i Ród 1380-1943, 2 tomy (Lwów 1944)
• Kasper Niesiecki, Herbarz Polski 9 (Lipsk 1842) i 10 (1845)
• Poczet szlachty galicyjskiej i bukowińskiej (Lwów 1857)
• Polak w świecie. Leksykon Polonii i Polaków za granicą (Warszawa 2001)
• Mieczysław Zygfryd Słowikowski, W tajnej służbie (in Secret Service). Polski wkład do zwycięstwa w drugiej wojnie światowej (The Polish Contribution to Victory in the Second World War) (Londyn 1977)
• Spis alfabetyczny obywateli ziemskich Królestwa Polskiego (Warszawa 1906)
• Stephen Taylor, Who’s Who in Central and East-Europe (Zurych 1937)
• Rafał kawaler de Weryha-Wysoczański, A Chevalier from Poland. The Memoirs of Chevalier Rafael de Weryha-Wysoczański (Kibworth Beauchamp 2016)
• Rafał kawaler de Weryha-Wysoczański, Tomasz Lenczewski, Genealogia rodu de Weryha-Wysoczańskich, w: Genealogisches Handbuch des Adels, Adelige Häuser XXX, t. 145 (Limburg an der Lahn 2008)
• Dymitr Więckowski, Bazyli Wysoczański i nowy kościół w Wysocku Wyżnym [w języku rosyjskim] (Lwów 1892)