Wysoczyzna Damnicka

Wysoczyzna Damnicka
Wysoczyzna Damnicka na tle powiatów na których się znajduje.
Megaregion	Pozaalpejska Europa Środkowa
Prowincja	Niż Środkowoeuropejski
Podprowincja	Pobrzeża Południowobałtyckie
Makroregion	Pobrzeże Koszalińskie
Mezoregion	Wysoczyzna Damnicka
Zajmowane jednostki administracyjne	Polska – woj. pomorskie

Wysoczyzna Damnicka (313.44) – mezoregion fizycznogeograficzny w obrębie Pobrzeża Koszalińskiego. Od zachodu oddzielony doliną rzeki Słupia od Równiny Sławieńskiej, od wschodu – doliną Łeby (Pradolina Łeby Redy) od Wysoczyzny Żarnowieckiej, od północy ograniczony Wybrzeżem Słowińskim, na południu przechodzi w Wysoczyznę Polanowską.

Ukształtowanie terenu faliste, średnia wysokość 70 m n.p.m. Środkiem Damnickiej Wysoczyzny przepływa rzeka Łupawa.

Największe miejscowości : Słupsk, Damnica i Potęgowo.

Granice

Mezoregion Wysoczyzna Damnicka graniczy od zachodu z Równiną Sławieńską, od wschodu z Pradoliną Redy-Łeby) od północy Wybrzeżem Słowińskim, a od południa z Wysoczyznę Polanowską^[1].

Granica mezoregionu są bardzo widoczne w terenie gdyż obszar ten leży wyżej niż otaczające go mezoregiony a na granicach znajdują się strome zbocza^[1].

Mezoregion leży na terenie 3 powiatów: słupski, Słupsk i lęborski jednakże na terenie powiatu lęborskiego znajduje się niewielki fragment mezoregionu. Główna część mezoregionu leży w powiecie słupskim.

Sieć wodna

Największą rzeką przepływającą przez mezoregion jest Łupawa, która płynie z południa na północ przez środek mezoregionu i wpada do jeziora Gardno na Wybrzeżu Słowińskim^[1].

Ludność, gospodarka, komunikacja

Ludność

Na terenie mezoregionu leży tylko jedno miasto – Słupsk (wschodnia część). Jednakże wschodnia część Słupska jest znacznie słabiej zabudowana niż jego zachodnie dzielnice.

Przypisy