Wysoczyzny Podlasko-Białoruskie
Zasugerowano, aby zintegrować ten artykuł z artykułem Grzęda Białoruska.
|
| ||
Megaregion | Niż Wschodnioeuropejski | |
Prowincja | Niż Wschodniobałtycko-Białoruski | |
Podprowincja | Wysoczyzny Podlasko-Białoruskie | |
Zajmowane jednostki administracyjne | Polska − woj. podlaskie − woj. mazowieckie Białoruś − obwód grodzieński − obwód witebski − obwód miński − obwód brzeski Litwa − okręg olicki − okręg wileński |
Wysoczyzny Podlasko-Białoruskie (843) – podprowincja fizycznogeograficzna w północno-wschodniej Polsce, południowo-wschodniej Litwie i zachodniej Białorusi, stanowiąca południowo-zachodnią część Niżu Wschodniobałtycko-Białoruskiego. W Polsce położona jest głównie na terenie województwa podlaskiego. Region stanowi pas wysoczyzn (do 300 m) ciągnący się od Mińska na Białorusi po środkowy Bug.
Wysoczyzny Podlasko-Białoruskie leżą w zasięgu zlodowacenia warciańskiego i cechują się brakiem jezior i obecnością zabagnionych rozległych obniżeń.
Wysoczyzny Podlasko-Białoruskie dzielą się na 4 makroregiony, z których tylko jeden (Nizina Północnopodlaska) leży na terytorium Polski.
- 843.1 Wysoczyzna Mińska
- 843.2 Poniemnie
- 843.3 Nizina Północnopodlaska
- 843.31 Wysoczyzna Kolneńska
- 843.32 Kotlina Biebrzańska
- 843.33 Wysoczyzna Białostocka
- 843.34 Wzgórza Sokólskie
- 843.35 Wysoczyzna Wysokomazowiecka
- 843.36 Dolina Górnej Narwi
- 843.37 Równina Bielska
- 843.38 Wysoczyzna Drohiczyńska
- 843.32 Kotlina Biebrzańska
- 843.4 Przedpolesie Zachodnie
- 843.2 Poniemnie
|