Wysokie (gmina w powiecie zamojskim)
gmina wiejska | |||
1919–54 i 1973–76[1] | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Województwo | 1919–39: lubelskie (II RP) | ||
Powiat | do 1975: zamojski | ||
Siedziba | |||
Populacja (1974) • liczba ludności |
| ||
Szczegółowy podział administracyjny (1952) | |||
| |||
Portal Polska |
Wysokie (w piśmie Wysokie (Zamojskie) – z nawiasem) – dawna gmina wiejska istniejąca do 1954 roku oraz w latach 1973–1976[3] w woj. lubelskim a następnie w woj. zamojskim (dzisiejsze woj. lubelskie). Siedzibą gminy było Wysokie. Forma z przymiotnikiem Zamojskie była używana aby nie mylić gminy z pobliską gminą Wysokie.
Gmina Wysokie powstała pod koniec XIX wieku, w Królestwie Polskim, w powiecie zamojskim w guberni lubelskiej z części obszaru gminy Nielisz[4][5][6].
W 1919 roku gmina weszła w skład woj. lubelskiego. Po wojnie gmina zachowała przynależność administracyjną. Według stanu z dnia 1 lipca 1952 roku gmina składała się z 13 gromad[7]. Gminę zniesiono 29 września 1954 roku wraz z reformą wprowadzającą gromady w miejsce gmin[8].
Gminę reaktywowano 1 stycznia 1973 roku. W jej skład weszły sołectwa: Białobrzegi, Borowina, Bortatycze, Bortatycze-Kolonia, Chyża, Łapiguz, Sitaniec, Sitaniec-Kolonia, Sitaniec Wolica, Wysokie, Wólka Złojecka, Zarudzie i Złojec[9][10] w woj. lubelskim, w powiecie zamojskim.
9 grudnia 1973 większą część wsi Sitaniec-Błonie włączono do Zamościa[11].
1 czerwca 1975 roku gmina znalazła się w nowo utworzonym woj. zamojskim[12]. 2 lipca 1976 roku gmina została zniesiona a jej tereny włączony do gmin Nielisz i Zamość[13].
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Od 1919 jednostka administracyjna nowo utworzonego polskiego woj. lubelskiego; w czasie II wojny światowej przejściowo poza administracją polską.
- ↑ Liczba ludności z publikacji "Rocznik Demograficzny Polski", GUS 1975–1995
- ↑ Ciąg istnienia gminy: do 28 września 1954 oraz od 1 stycznia 1973 do 1 lipca 1976
- ↑ Skorowidz Królestwa Polskiego czyli Spis alfabetyczny miast, wsi, folwarków, kolonii i wszystkich nomenklatur w guberniach Królestwa Polskiego, z wykazaniem: gubernii, powiatu, gminy, parafii, sądu pokoju lub gminnego, oraz najbliższej stacyi pocztowej, wraz z oddzielnym spisem gmin podług najświeższej ich liczby i nazwy ułożony, wykazujący: odległość każdej danej gminy od miasta powiatowego i sądu swojego gminnego; czy i jakie znajdują się w gminie zakłady fabryczne lub przemysłowe, szkoły itp. oraz ludność każdej gminy, obejmujący także podział sądownictwa krajowego świeżo urządzonego. T. 2
- ↑ Powiat zamojski, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIV: Worowo – Żyżyn, Warszawa 1895, s. 382 .
- ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej - Tom IV - Województwo Lubelskie, Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1924
- ↑ Wykaz Gromad Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej według stanu z dnia 1.VII 1952 r., PRL, GUS, Warszawa
- ↑ Dz.U. z 1954 r. nr 43, poz. 191
- ↑ Dz.U. z 1972 r. nr 49, poz. 312
- ↑ Uchwała nr XXI/92/72 z dnia 5 grudnia 1972 r. Wojewódzkiej Rady Narodowej w Lublinie (Dz. Urz. WRN w Lublinie Nr 12, poz.239)
- ↑ Dz.U. z 1973 r. nr 40, poz. 235.
- ↑ Dz.U. z 1975 r. nr 17, poz. 92
- ↑ Dz.U. z 1976 r. nr 24, poz. 143
Media użyte na tej stronie
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).