Wysokie Litewskie (gmina)
| gmina wiejska | |||
| 1921–1939[1] | |||
.jpg) Urząd gminy wiejskiej w Wysokiem Litewskim | |||
| Państwo | |||
|---|---|---|---|
| Województwo | (1919–20: okręg brzeski) | ||
| Powiat | brzeski | ||
| Siedziba | |||
| Populacja (1921) • liczba ludności |
| ||
| Szczegółowy podział administracyjny (1921) | |||
| |||
Portal  Polska | |||
Wysokie Litewskie – dawna gmina wiejska istniejąca do 1939 roku w woj. poleskim (obecnie na pograniczu Polski i Białorusi). Siedzibą gminy było Wysokie Litewskie, które stanowiło odrębną gminę miejską[3] (2348 mieszk. w 1921 roku[2]).
W okresie międzywojennym gmina Wysokie Litewskie należała do powiatu brzeskiego w woj. poleskim[2]. 18 kwietnia 1928 roku do gminy przyłączono część zniesionej gminy Połowce[4]. 1 kwietnia 1932 roku do gminy Wysokie Litewskie przyłączono wieś Zubacze z gminy Wierzchowice (należącą uprzednio do gminy Połowce)[5]. 20 kwietnia 1934 roku część obszarów gminy Wysokie Litewskie (3 przedmieścia i dwór majątku Wysokie Litewskie) przyłączono do miasta Wysokie Litewskie[6]. Po wojnie obszar gminy Wysokie Litewskie (oprócz ww. fragmentów, które pozostały w Polsce i z których powstała gmina Klukowicze) wszedł w struktury administracyjne Związku Radzieckiego.
Niewielka część obszaru dawnej gminy Wysokie Litewskie, składająca się m.in. z miejscowości Tokary, Wilanowo i (od 1932) Zubacze (obok skrawków gmin Wierzchowice, Wołczyn i Miedna) jest jedynym fragmentem woj. poleskiego, który po 1945 roku pozostał w Polsce (przyłączonym do powiatu bielskiego w woj. białostockim)[7]. W skład terenów tych wchodzi także część obszaru zniesionej w 1928 gminy Połowce, przyłączonej do gmin Wysokie Litewskie i Wierzchowice.
Zobacz też: Gmina Wysokie
Przypisy
- ↑ Od 1921 jednostka administracyjna nowo utworzonego polskiego woj. poleskiego; w czasie II wojny światowej poza administracją polską; po II wojnie światowej poza granicami Polski.
- ↑ a b c Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej - Tom VIII - Województwo Poleskie, Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1924
- ↑ Główny Urząd Statystyczny w Warszawie: Województwa centralne i wschodnie Rzeczypospolitej Polskiej - podział na gminy według stanu z dnia 1.IV 1933 roku, Książnica-Atlas, Lwów 1933
- ↑ Dz.U. z 1928 r. nr 46, poz. 452
- ↑ Dz.U. z 1932 r. nr 17, poz. 108
- ↑ Dz.U. z 1934 r. nr 34, poz. 318
- ↑ Od 1952 tereny te należą do powiatu siemiatyckiego
Media użyte na tej stronie
.svg)
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Высокае (Vysokaje), неідэнтыфікаваная вуліца. Управа гміны