Wyspa Króla Jerzego

Wyspa Króla Jerzego

Kolonia pingwinów na masywie Pingwinisko na Wyspie Króla Jerzego, w tle stacja polarna im. Arctowskiego
Kontynent	Antarktyda
Terytorium	Antarktyka
Akwen	Ocean Południowy
Archipelag	Szetlandy Południowe
Powierzchnia	1150 km²
Populacja  • liczba ludności	ok. 500
Położenie na mapie Szetlandów Południowych Wyspa Króla Jerzego
Położenie na mapie Antarktyki Wyspa Króla Jerzego
62°02′S 58°21′W/-62,033333 -58,350000

Wyspa Króla Jerzego – największa wyspa w archipelagu Szetlandów Południowych, odkryta przez Williama Smitha w 1819 roku. Została nazwana na cześć Jerzego III, króla Wielkiej Brytanii.

Wyspa położona jest 120 km od wybrzeży Antarktydy na Oceanie Południowym, ma powierzchnię 1150 km², długość około 95 km i szerokość 25 km. W 90% pokryta jest lodem. Średnia roczna temperatura powietrza wynosi −1,6 °C. Najniższa zanotowana temperatura wynosiła −32,3 °C, a najwyższa +16,7 °C. Średnia temperatura gleby na głębokości 5 cm waha się między +4,0 °C w styczniu a −1,8 °C we wrześniu^[1].

Stacje badawcze

Na wyspie znajdują się stacje badawcze dziewięciu krajów, w tym polska Stacja Antarktyczna im. Henryka Arctowskiego. Polska stacja położona jest nad Zatoką Admiralicji, podobnie jak brazylijska i peruwiańska. Pozostałe grupują się nad Zatoką Maxwella na południowym zachodzie wyspy, gdzie większe fragmenty lądu są wolne od lodu. Stacja peruwiańska działa tylko latem, pozostałe są całoroczne. Na wyspie znajdują się także mniejsze obozy terenowe i tzw. refugia.

Placówki badawcze i logistyczne położone na Wyspie Króla Jerzego

Nazwa	Państwo	Rok otwarcia
Arctowski	Polska	1977
Artigas	Urugwaj	1984
Bellingshausen	Rosja	1968
Carlini	Argentyna	1953
Escudero	Chile	1994
Ferraz	Brazylia	1984
Frei	Chile	1969
King Sejong	Korea Południowa	1988
Machu Picchu	Peru	1989
Wielki Mur	Chiny	1985

Polscy badacze Antarktyki pracujący na Wyspie Króla Jerzego uwiecznili w 1980 r. pamięć wybitnych polskich naukowców nadając ich nazwiska formacjom geologicznym Wyspy. Tak powstały nad Zatoką Admiralicji obowiązujące nazwy geograficzne: lodowiec Dobrowolskiego dla upamiętnienia geofizyka i meteorologa Antoniego Bolesława Dobrowolskiego (1872–1954), uczestnika wyprawy Belgica, oraz grań Szafera – grzbiet górski o wysokości od 250 do 260 m i lodospad Szafera dla upamiętnienia wybitnego polskiego botanika i twórcy polskiej ochrony przyrody Władysława Szafera (1886–1970).

W lecie organizuje się pewną liczbę specjalistycznych wycieczek turystycznych na wyspę.

19 stycznia 1979 r. na wyspie zmarł podczas kręcenia filmu Włodzimierz Puchalski, polski dokumentalista, reżyser filmów przyrodniczych i fotograf. Jego grób, wpisany na listę pamiątkowych miejsc Antarktyki, znajduje się w pobliżu polskiej stacji.

Przypisy