Wyspy Komandorskie
| ||
![]() Zdjęcie satelitarne | ||
Państwo | ![]() | |
Akwen | Morze Beringa | |
Wyspy | Wyspa Beringa, Wyspa Miedziana | |
Powierzchnia | 1846 km² | |
Populacja (2009) • liczba ludności | 613 | |
Mapa![]() | ||
![]() |
Komandory, Wyspy Komandorskie[1] (ros. Командорские острова, ang. Commander Islands lub Komandorski Islands) – grupa bezleśnych wysp na wschód od Półwyspu Kamczatki, na Dalekim Wschodzie Rosji, na Morzu Beringa. Należą do nich: Wyspa Beringa, Wyspa Miedziana (Miednyj) i dwie małe wysepki. Największą miejscowością jest Nikolskoje na Wyspie Beringa.
Większość wysp obejmuje Komandorski Rezerwat Biosfery[2].
Historia
Wyspy odkrył Siemion Dieżniow w 1684 roku. Wyspy nazwano ku czci Vitusa Beringa, który zmarł tam w roku 1741, po rozbiciu się statku „Święty Piotr”. Aleuci (Unanganie) przybyli na te wyspy na początku XIX wieku z Wysp Aleuckich. Większość z Aleutów zamieszkujących dziś Wyspę Beringa przybyło z wyspy Atka, a ci żyjący na Wyspie Miednyj – z wyspy Attu. Dziś ludność wysp składa się z ok. 2/3 Rosjan i 1/3 Aleutów; źródłem utrzymania jest rybołówstwo oraz polowania na wieloryby i inne ssaki morskie.
W 1943 roku na otwartym morzu, ok. 160 km na południe od wysp, miała miejsce japońsko-amerykańska bitwa morska, nazwana potem bitwą koło Wysp Komandorskich.
Przyroda
Wyspy porasta tundra i jest to na północnej półkuli najdalej na południe wysunięte stanowisko tego typu krajobrazu. Nie ma tu lasów, tylko w osłoniętych dolinach rzecznych występują zarośla wiklinowe, jarzębinowe i brzozowe. W podobnych siedliskach rosną też barszcz i wiązówka kamczacka (Filipendula formosa). W wodach przybrzeżnych obficie rosną wodorosty, w szczególności listownica. Na wybrzeżach licznie występują zwierzęta: kałan morski, uchatek grzywiasty, koticzak niedźwiedziowaty (zimą odpływający ku Japonii) oraz inne uchatkowate. Żywią się one dorszowatymi, głowonogami, skorupiakami, kiżuczami i śledziami pacyficznymi. Na powierzchni wysp i nad nimi żyją: lis niebieski (odmiana lisa polarnego), maskonur złotoczuby, fulmar zwyczajny, mewa trójpalczasta i pardwy[3].
Zobacz
Przypisy
- ↑ Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej: Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych Świata. Maciej Zych (redaktor). Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2013, s. 238. ISBN 978-83-254-1988-2.
- ↑ Меню, komandorsky.ru [dostęp 2021-10-12] .
- ↑ S.P. Susłow, Geografia fizyczna azjatyckiej części ZSRR, PWN, Warszawa, 1961, s. 535-536
Bibliografia
- Richard Ellis, Encyclopedia of the Sea, New York: Alfred A. Knopf, 2001.
Media użyte na tej stronie
Autor: Uwe Dedering, Licencja: CC BY-SA 3.0
Location map of Russia.
EquiDistantConicProjection : Central parallel :
* N: 54.0° N
Central meridian :
* E: 100.0° E
Standard parallels:
* 1: 49.0° N * 2: 59.0° NMade with Natural Earth. Free vector and raster map data @ naturalearthdata.com.
Shiny LightSteelBlue button/marker widget. Used to mark the location of something such as a tourist attraction.
Autor: Frantishak, Licencja: CC BY-SA 3.0
map of Commander Islands in Belarusian
International Map of the World 1:1,000,000 Sheet: NN58 Komandorskiye Ostrova
Autor: Nzeemin, Licencja: CC BY-SA 3.0
Физическая карта Камчатского края, Россия.
- Координаты для GMT: -R148.26/179.26/48.27/67.73
- Инструменты: GMT, Inkscape
Terra MODIS satellite image of Commander or Komandorski Islands, Russia.