Wyszesław

Chrzcielnica Višeslava z inskrypcją: HEC FONS NEMPE SUMIT INFIRMOS, UT REDDAT ILLUMINATOS, HIC EXPIANT SCELERA SUA, QUOD DE PRIMO SUMPSERUNT PARENTE, EFFICIANTUR CHRISTICOLE SALUBRITER COFITENDO TRINUM PERENNE. HOC IOANNES PRESBITER SUB TEMPORE VUISSASCLAVO DUCI OPUS BENE COMPOSUIT DEVOTE, IN HONORE VIDELICET SANCTI IOANNIS BAPTISTE, UT INTERCEDAT PRO EO CLIENTULOQUE SUO^[1]

Wyszesław - słowiańskie/staropolskie imię męskie, złożone z dwóch członów: Wysze- od psł. *vyšьjь "wyższy", neutrum *vyše (zobacz: Wyszehrad), stpl. wyszy → wyższy, wyszyć → wyższyć "stawiać ponad innymi" ("wyższy, ceniony ponad wszystko, stawiany ponad innymi") i -sław ("sława"). Może więc oznaczać "ceniący sławę ponad wszystko". Imię to bywało skracane do formy Wysław.

Wyszesław imieniny obchodzi 8 czerwca. Żeńska forma: Wyszesława, Wysława (zobacz też: Wisława)

Podobne imiona: Wysz, Wyszebor, Wyszemir, żeń. Wyszeniega, Wyszetrop

Znane postacie:

• Wyszesław Włodzimierzowic
• Wyszesława Światosławówna
• Wyszesław - książę chorwacki, ok. 800 r., znany z łacińskiej inskrypcji na tzw. chrzcielnicy Wyszesława: VVISSASCLAVO DUCI

Zobacz też

• Wyszesławice

Bibliografia

• Aleksandra Cieślikowa, Janina Szymowa, Kazimierz Rymut, Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. Część 1: odapelatywne nazwy osobowe, Kraków 2000, s. 355

Przypisy