Wyszkowo (Trzebiatów)

Pagórek od strony Regi

Wyszkowo (także Wyszków, niem. Wischow, Wischower Kirche) – część miasta[1][2], wzniesienie klasztorne nad rzeką Regą w Trzebiatowie. Na szczycie znajdują się otoczone starodrzewem ruiny po klasztorze. Zbocza porośnięte są murawą z elementami roślin ciepłolubnych[3].

Historia

Tę sekcję należy dopracować:
wyodrębnić historię kościoła parafialnego w Wyszkowie od Kaplicy Jerozolimskiej w Błogęcinie (niem. Jerusalem) k. przedszkola.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tej sekcji.
Ruiny kościoła parafialnego
Polana pogórka (kościół między drzewami)

Pierwotnie (od IX do XII wieku) znajdował się tutaj ośrodek kultu Peruna. Badania archeologiczne przeprowadzone w XX wieku dowiodły istnienia przedchrześcijańskiej świątyni i miejsc palenisk obrzędowych. Po wprowadzeniu na terenie Pomorza Zachodniego chrześcijaństwa w XII wieku świątynia pogańska została zniszczona.

W 1235 roku w miejscowości powstał klasztor norbertanek Marienbusch, założony przez księżną pomorską Anastazję, która sprowadziła zakonnice z Fryzji. Lata 1235–1285 przyjmuje się za okres zamieszkania zakonnic w Wyszkowie. Po 1285 roku zakon został przeniesiony do Trzebiatowa.

Znana od 1291 r. parafia w Wyszkowie – wsi poza murami Trzebiatowa – której istnienie przyjmuje się od XII w., połączona została od 1399 z parafią w Sarbi (wsi na północny wschód od Trzebiatowa) i pozostawała pod patronatem norbertanów. W późnym średniowieczu na miejscu dawnego klasztoru powstał kościół pielgrzymkowy zwany Kaplicą Jerozolimską. Kościół ten od XIX w. pełnił funkcję kościoła filialnego; po 1945 roku kaplica uległa zniszczeniu i dewastacji.

Nazwę Wyszkowo wprowadzono urzędowo rozporządzeniem w 1948 roku, zastępując poprzednią niemiecką nazwę Wischower Kirche[4].

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ Wyszkowo. W: Krajowy Rejestr Urzędowy Podziału Terytorialnego Kraju [on-line]. Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2010-04-19].
  2. ↑ Ministerstwo Administracji, Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska, Główny Urząd Statystyczny: Wykaz urzędowych nazw miejscowości w Polsce. T. 3, P-Ż. Warszawa: Wydawnictwa Akcydensowe, 1982, s. 651.
  3. ↑ Plan rozwoju lokalnego miasta i gminy Trzebiatów na lata 2005 - 2010, 2.1.9 Szata roślinna, Tabela 2.
  4. ↑ Rozporządzenie Ministrów Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 1 czerwca 1948 r. (M.P. z 1948 r. nr 59, poz. 363, s. 21)

Bibliografia

  • Mariusz Zając, Trzebiatów nad Regą. Historia i zabytki, (wydanie I), Szczecin, Szczecińskie Wydawnictwo Diecezjalne Ottonianum, 1991
  • red. Janina Kochanowska, Trzebiatów - spotkania pomorskie - 2006 r., (wydanie I), Wołczkowo k. Szczecina, Oficyna In Plus, 2007, ​ISBN 978-83-89402-50-9​

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Trzebiatow Wyszkowo Church 2010-07 front.jpg
Autor: JDavid, Licencja: CC BY-SA 3.0
Ruiny kościoła parafialnego na wzgórzu Wyszkowo w Trzebiatowie
Trzebiatow Wyszkowo 2010-07 south.jpg
Autor: JDavid, Licencja: CC BY-SA 3.0
Pagórek Wyszkowo od strony południowo-zachodniej, od Regi, w Trzebiatowie
Trzebiatow Wyszkowo glade 2010-07.jpg
Autor: JDavid, Licencja: CC BY-SA 3.0
Polana na wzgórzu Wyszkowo od strony południowej (z najwyższego punktu wzgórza), w Trzebiatowie