Bitwa o Łódź (1945)
| II wojna światowa, front wschodni, część operacji wiślańsko-odrzańskiej | |||
 Mieszkańcy Łodzi pozdrawiają czołgistów Armii Czerwonej wkraczających do miasta – pojazd widoczny na zdjęciu to działo samobieżne ISU-122 (zdjęcie wykonano 19 stycznia 1945) | |||
| Czas | 19 stycznia 1945 | ||
|---|---|---|---|
| Miejsce | |||
| Terytorium | |||
| Przyczyna | |||
| Wynik | zwycięstwo ZSRR | ||
| Strony konfliktu | |||
| |||
| Dowódcy | |||
| |||
Położenie na mapie województwa łódzkiego  | |||
Położenie na mapie Polski  | |||
 51°46′36″N 19°27′17″E/51,776667 19,454722 | |||
Bitwa o Łódź – zdobycie miasta Łódź przez oddziały 1 Frontu Białoruskiego 19 stycznia 1945 roku podczas operacji wiślańsko-odrzańskiej w toku II wojny światowej.
Sytuacja
18 stycznia 1945 roku jednostki 1 Frontu Białoruskiego pod dowództwem marszałka Gieorgija Żukowa: 1. i 2 Gwardyjska Armia Pancerna, wzmogły tempo natarcia w ramach operacji wiślańsko-odrzańskiej i osiągnęły główne linie komunikacyjne prowadzące do Berlina. 8 Gwardyjska Armia atakująca z przyczółka warecko-magnuszewskiego, osiągnęła przedpola Łodzi.
Tego samego dnia o 13:00 kolumny jednostek 28. i 29 Gwardyjskiego Korpusu Armijnego osiągnęły linię kolejową Warszawa-Piotrków Trybunalski, a rozpoznanie dotarło na przedpola Dmosina, Brzezin i Gałkowa. 5 Armia Uderzeniowa wyzwoliła Łowicz.
Przygotowania do szturmu
Generał Wasilij Czujkow podjął decyzję o ataku na miasto. Opracowano plan szturmu.
Wojska zatrzymano na rubieży Dmosin–Brzeziny–Gałków. Żołnierzom dano jedną dobę odpoczynku. Do 2:00 oddziały rozpoznawcze dywizji uzyskały dane o siłach nieprzyjaciela w Łodzi i przyległych miastach. Następnie dywizje pierwszego rzutu 28. i 29 Gwardyjskiego Korpusu Armijnego (w sumie cztery dywizje) podeszły do miasta, żeby o świcie zająć pozycje wyjściowe do natarcia. Plan przewidywał obejście Łodzi od północy i zachodu.
Szturm
W szturmie brały udział główne siły korpusów (28. i 29.), wykonując jednoczesne uderzenia ze wschodu, północnego wschodu i z zachodu, przez Zgierz na Konstantynów Łódzki. 88 Gwardyjska Dywizja Strzelecka, prowadząca natarcie na szerokim froncie, wyszła na linię Piątek–Ozorków. Grupa pancerna, złożona z 11 Brygady Pancernej i trzech samodzielnych pułków czołgów, pod dowództwem generała Matwieja Wajnruba, szybkim manewrem znalazła się na zachodnim skraju miasta i zamknęła wojskom niemieckim drogi odwrotu. 4 Gwardyjski Korpus Armijny, pozostający w odwodzie, przerzucono na prawe skrzydło. Chciano uniknąć walk w mieście. O północy korpusy i dywizje przystąpiły do szturmu. Koło południa strzelanina przeniosła się ze śródmieścia do dzielnic południowych. Jednostki 28 Gwardyjskiego Korpusu Armijnego wraz z grupą pancerną generała Wajnruba podjęły natarcie. Grupa generała Wajnruba dotarła na południowo-zachodni skraj Łodzi, a jednostki 28 Gwardyjskiego Korpusu Armijnego zajęły Ozorków, Aleksandrów Łódzki i Radogoszcz. Zwiadowcy osiągnęli szosę Łódź–Konstantynów Łódzki. Oddziały niemieckie szybko wycofały się na południowy zachód. Wielu żołnierzy niemieckich wzięto do niewoli.
19 stycznia Łódź została zajęta przez 8 Gwardyjską Armię wspieraną przez związki taktyczne 16 i 18 Armii Lotniczej.
Następstwa
Miasto nie zostało zniszczone w wyniku walk (działały między innymi wodociągi i elektrownia). Radość mieszkańców zmąciła wiadomość o mordzie dokonanym przez Niemców w więzieniu na Radogoszczu oraz ekscesy oddziałów tyłowych Armii Czerwonej w Łodzi i okolicach.
Zobacz też
Bibliografia
- Kazimierz Badziak: Wyzwolenie Ziemi Łódzkiej: styczeń 1945. Łódź: Wydawnictwo Łódzkie, 1980. ISBN 83-218-0063-7.
- Wasilij Czujkow: Koniec Trzeciej Rzeszy. Warszawa: Wydawnictwo MON, 1982. ISBN 83-11-06846-1.
Linki zewnętrzne
- Wyzwolenie Łodzi 19 stycznia 1945 w serwisie YouTube
Media użyte na tej stronie
.svg)
this is the flag of the Soviet Union in 1936. It was later replaced by File:Flag of the Soviet Union (1955-1980).svg.
.svg){kind=link}
.svg)
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
.svg)
.svg){kind=icon}
Autor: , Licencja: CC BY-SA 3.0
Abstract crossed rifles symbol on sunburst
Tłumaczenie oryginalnego tekstu rosyjskiego "Mieszkańcy Łodzi pozdrawiają czołgistów Armii Czerwonej podczas wkraczania do miasta".
this is the flag of the Soviet Union in 1936. It was later replaced by File:Flag of the Soviet Union (1955-1980).svg.
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Relief location map of Łódź Voivodeship. Geographic limits of the map:
- N: 52.45 N
- S: 50.78 N
- W: 17.95 E
- E: 20.75 E