Wzgórze Mickiewicza

Wzgórze Mickiewicza

Dzielnica Gdańska
Panorama Wzgórza Mickiewicza z południa, na pierwszym planie trasa W-Z
Państwo	Polska
Województwo	pomorskie
Miasto	Gdańsk
W granicach Gdańska	5 października 1954
Zarządzający	Krzysztof Knitter, Przewodniczący Zarządu Dzielnicy
Powierzchnia	0,52 km²
Populacja (2019) • liczba ludności	2 534[1]
• gęstość	4873 os./km²
Plan
Położenie na mapie Gdańska Wzgórze Mickiewicza
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Wzgórze Mickiewicza
Położenie na mapie województwa pomorskiego Wzgórze Mickiewicza
54°20′38″N 18°36′32″E/54,343889 18,608806
Strona internetowa
Portal Polska

Północna część dzielnicy

Wzgórze Mickiewicza (kaszb. Nowé Ùjéscëskò, niem. Neuwonneberg) – dzielnica administracyjna Gdańska położona w środkowo-zachodniej części miasta.

Charakterystyka

Dzielnica od północy, wschodu i zachodu graniczy z Siedlcami a od południa poprzez trasę W-Z z Chełmem.

Wzgórze Mickiewicza, zwane również osiedlem Pana Tadeusza, to duży kompleks domków jednorodzinnych. Od zachodu przylega do największej gdańskiej nekropolii – Cmentarza Łostowickiego. Ulice mają nazwy zaczerpnięte z utworów Adama Mickiewicza (głównie Pana Tadeusza) oraz postaci z jego życia.

Dzielnica obejmuje około 800 domków jednorodzinnych w zabudowie wolno stojącej, bliźniaczej lub szeregowej.

Na skraju dzielnicy niedaleko granicy z Siedlcami, stoi pomnik Adama Mickiewicza, od którego imienia dzielnica, a wcześniej osiedle wzięło nazwę. Pomnik do 2015 roku był zdewastowany^[2], jednak dzięki środkom okolicznych mieszkańców doszło do jego renowacji^[3].

Przy ul. Pana Tadeusza 102 rośnie ustanowiony w 2007 roku pomnik przyrody - wiąz szypułkowy o obwodzie 320 cm^[4].

Historia

Podmiejska w charakterze zabudowa centralnej i północnej części Wzgórza Mickiewicza powstała w latach międzywojennych (widoczna na planach miasta z 1940 roku). Po II wojnie światowej większość pierwotnie wytyczonych działek na tym terenie została ponownie podzielona, a przedwojenna zabudowa została w większości przypadków zmodernizowana. Na powstałych z podziału działkach powstało wiele nowych domów (dzisiejsze ulice Macieja, Protazego, Zosi, Gerwazego, Jankiela, część Jacka Soplicy, Pana Tadeusza, Telimeny i Wojskiego).

Pozostała część osiedla powstała na początku lat 80. XX wieku na terenie ogródków działkowych, łąk oraz sadów. Osiedle się rozbudowywało, ograniczone od południa budującą się trasą W-Z, od północy skarpą, która oddziela osiedle od Siedlec, a od zachodu ulicą Łostowicką i terenem cmentarza (ulice Świtezianki, Domejki, Nowogródzka, Filomatów, Filaretów, Maryli, Horeszków, Rusałki, Księdza Robaka, Rejenta, Podkomorzego, Stolnika, Asesora, Dobrzyńskich, Bartka). Od wschodu pozostało jeszcze kilka ogródków działkowych.

Komunikacja i dojazd

Istnieją dwie drogi dojazdowe do osiedla: od wschodu ulicami Malczewskiego i Pobiedzisko oraz od zachodu skręcając z ulicy Łostowickiej w ulicę Pana Tadeusza lub Wojskiego. Od strony trasy W-Z nie ma wjazdu do dzielnicy - z dzielnicą Chełm łączą Wzgórze dwie kładki, zbudowane pod koniec lat 90. XX wieku.

Rada Dzielnicy

W Radzie Dzielnicy zasiada 15 radnych. W kadencji 2019–2024^[5]:

• Przewodniczący Zarządu Dzielnicy – Krzysztof Knitter
• Przewodniczący Rady Dzielnicy – Zdzisław Wysocki

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Oficjalna strona Dzielnicy Wzgórze Mickiewicza