Wzory Viète’a – wzory wiążące pierwiastki wielomianu z jego współczynnikami. Ich nazwa pochodzi od nazwiska francuskiego matematyka François Viète’a, który podał je w 1591 roku[1].
Wzory Viète’a
Niech będą pierwiastkami wielomianu o współczynnikach zespolonych (w szczególności także rzeczywistych). Wówczas prawdziwe są wzory
nazywane wzorami Viète’a.
Powyższe wzory są prawdziwe również dla wielomianów w dowolnym pierścieniu przemiennym, przy założeniu, że wielomian ten ma w nim pierwiastków.
Przykłady
Wielomian liniowy
W przypadku wielomianu liniowego o współczynnikach rzeczywistych (lub ogólniej, zespolonych) wzory sprowadzają się do postaci:
Trójmian kwadratowy
W przypadku trójmianu kwadratowego o współczynnikach rzeczywistych[2] (lub ogólniej, zespolonych) wzory te przyjmują postać:
Wzory te są prawdziwe również, gdy wyróżnik trójmianu kwadratowego wówczas oczywiście oba pierwiastki są zespolone nierzeczywiste.
Wielomian stopnia trzeciego
Dla wielomianów stopnia trzeciego, postaci o pierwiastkach wzory te mają postać:
Dowód
Przypadek funkcji kwadratowej
Niech będą miejscami zerowymi funkcji kwadratowej Wówczas
Ponieważ dwa wielomiany są równe wtedy i tylko wtedy, gdy przy odpowiednich potęgach mają równe współczynniki, mamy:
a stąd wzory wspomniane wyżej.
Przypadek ogólny
Aby udowodnić wzory Viète’a, piszemy równość
(która jest prawdziwa, gdyż są wszystkimi pierwiastkami wielomianu), dokonujemy mnożenia po prawej stronie i przyrównujemy współczynniki. Otrzymujemy
czyli
Przypisy
Bibliografia
- Bolesław Gleichgewicht: Algebra – podręcznik dla kierunków nauczycielskich studiów matematycznych. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1976, s. 244.
Linki zewnętrzne