XIV Korpus Pancerny (III Rzesza)
XIV Korpus Pancerny (niem. XIV. Panzerkorps) – jeden z niemieckich korpusów pancernych z czasów II wojny światowej.
Utworzony w czerwcu 1942 z przekształcenia XIV Korpusu Armijnego. Walczył na froncie wschodnim, od sierpnia 1942 roku w składzie 6 Armii nad Donem i o Rostów. Trafił do kotła stalingradzkiego i skapitulował wraz z resztą sił niemieckich w tym mieście 2 lutego 1943. Ponownie tworzony od kwietnia 1943 roku we Francji, przeniesiony do Włoch już we wrześniu brał udział w walce z aliantami w składzie 10 i 14 Armii (Grupa Armii C), m.in. pod Salerno, Sangro, Monte Cassino, o Toskanię, Florencję i Po. Wojnę zakończył w maju 1945 roku w Alpach.
Dowódcy korpusu
- generał piechoty Gustav Anton von Wietersheim (kwiecień 1941 - 14 września 1942)
- generał pułkownik Hans-Valentin Hube (14 września 1943 - 17 stycznia 1943)
- generał porucznik Helmuth Schlömer (17 stycznia - 29 stycznia 1943)
- generał pułkownik Hans-Valentin Hube (5 marca - 2 września 1943)
- generał wojsk pancernych Hermann Balck (2 września - październik 1943)
- generał pułkownik Hans-Valentin Hube (październik 1943)
- generał wojsk pancernych Fridolin von Senger und Etterlin (22 października 1943 - 2 maja 1945)
Skład korpusu
- Jednostki korpuśne
- 414 Dowództwo Artylerii
- 60 batalion łączności
- 414 Korpuśny Oddział Zaopatrzeniowy
- grudzień 1942
- lipiec 1943
- grudzień 1943
- wrzesień 1944
- 16 Dywizja Grenadierów Pancernych SS Reichsführer SS
- 42 Dywizja Strzelców
- 65 Dywizja Piechoty
- marzec 1945
- 94 Dywizja Piechoty
- 8 Dywizja Górska
- 65 Dywizja Piechoty
- 305 Dywizja Piechoty