XIX Brygada Piechoty (II RP)
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie | |
Rozformowanie | |
Dowódcy | |
Pierwszy | płk Lucjan Kopczyński |
Działania zbrojne | |
wojna polsko-bolszewicka bitwa nad Autą bitwa o przedmoście warsz. (13–16 VIII 1920) bitwa pod Sokalem (11–13 IX 1920) bitwa nad Niemnem (20–26 IX 1920) | |
Organizacja | |
Rodzaj wojsk | |
Podległość | |
Skład |
XIX Brygada Piechoty (XIX BP) – brygada piechoty Wojska Polskiego II RP.
Historia brygady
XIX BP sformowana została na przełomie czerwca i lipca 1919 roku, na terenie operacyjnym Frontu Galicyjsko-Wołyńskiego, w składzie 10 Dywizji Piechoty oraz w wyniku połączenia pułków piechoty powstałych na terenie Okręgu Generalnego „Łódź” z pułkami 4 Dywizji Strzelców Polskich.
W październiku 1921 roku Dowództwo XIX BP przeformowane zostało w dowództwo piechoty dywizyjnej 25 Dywizji Piechoty. 28 pułk Strzelców Kaniowskich pozostał w składzie 10 Dywizji Piechoty, natomiast 29 pułk Strzelców Kaniowskich podporządkowany został dowódcy 25 DP.
Dowódcy brygady
- płk Lucjan Kopczyński (od 28 V 1919[1])
- płk Albin Marian Jasiński (od VI 1919)
- ppłk Franciszek Sikorski (VII 1919 – II 1920)
- płk Stanisław Oktawiusz Małachowski (III – IX 1920)
- gen. ppor. Stefan de Latour (IX – X 1920)
- ppłk Wiktor Thommée (X 1920)
- ppłk Franciszek Sikorski (X 1920 – X 1921)
Organizacja brygady
- dowództwo XIX Brygady Piechoty
- 28 pułk Strzelców Kaniowskich
- 29 pułk Strzelców Kaniowskich
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Dziennik Rozkazów Wojskowych Nr 68 z 21 czerwca 1919 roku, poz. 2172.
Bibliografia
- Witold Jarno, Okręg Korpusu Wojska Polskiego nr IV Łódź 1918-1939, Instytut Historii Uniwersytetu Łódzkiego, Katedra Historii Polski Współczesnej, Wydawnictwo "Ibidem", Łódź 2001, ISBN 83-88679-10-4
Media użyte na tej stronie
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Autor: Lonio17, Licencja: CC BY-SA 4.0
Ofensywa wojsk sowieckiego Frontu Zachodniego 4 lipca 1920