XI dynastia

XI dynastia – dynastia władców starożytnego Egiptu, rezydujących w Tebach, władających najpierw Tebaidą, a po zjednoczeniu kraju przez Mentuhotepa II całym Egiptem. Panowała XXII–XX w. p.n.e.[1]

Pierwszy Okres Przejściowy/Średnie Państwo – XI dynastia
WładcaLata panowania p.n.e.NomenPrenomenŻonyMiejsce pochówkuUwagi
Intef (Antef) Starszy[2]IntefNomarcha tebański (Dziedziczny książę Antef), formalnie zależny od władców herakleopolitańskich (IX i X dynastia), faktycznie niezależny władca. Sprawował swój urząd w czasach, gdy Cheti I obalił VIII dynastię z Memfis. Znany także jako Antef Wielki oraz Antef syn Iku.
Mentuhotep I2119–2110MentuhotepNeferuNomarcha Teb. Nigdy nie używał tytułów królewskich, które nadano mu pośmiertnie, w tym imię horusowe Tepia - przodek
Intef I (Antef)2110–2103IntefNajstarszy z trzech grobów szeregowych na nekropoli At-Tarif w Tebach ZachodnichPierwszy przyjął tytuł króla Górnego i Dolnego Egiptu, mimo że panował jedynie nad sześcioma nomami Górnego Egiptu. Imię horusowe: Sehertaui
Intef II (Antef)2103–2054IntefNeferkauit?Środkowy z trzech grobów szeregowych na nekropoli At-Tarif w Tebach ZachodnichImię horusowe: Uahanch
Intef III (Antef)2054–2046IntefJah, Henite?Trzeci grób szeregowy na nekropoli At-Tarif w Tebach ZachodnichImię horusowe: Nehetnebtepnefer
Mentuhotep II2046–1995MentuhotepNebhepetreNeferu,

Tem,

Aszaiet,

Henhenet, Sadhe,

Kauit?,

Kemsit?

Świątynia grobowa w Deir el-BahariZjednoczył Egipt pomiędzy 30 a 34 rokiem panowania (początek Średniego Państwa)
Mentuhotep III1995–1983MentuhotepSanchkareImi?Nieukończona świątynia grobowa w Deir el-Bahari
Mentuhotep IV1983–1976MentuhotepNebtauire

Trzech lokalnych władców panujących w Dolnej Nubii w czasach Mentuhotepa IV i na początku rządów Amenemhata I:

Pierwszy Okres Przejściowy/Średnie Państwo – XI dynastia
WładcaLata panowania p.n.e. (według J. von Beckeratha)NomenPrenomenŻonyMiejsce pochówkuUwagi
Intef (Antef) Kakare1983–1976IntefKakare??Wymieniony w inskrypcjach skalnych znalezionych w dziewięciu miejscowościach nubijskich
Iibchenetre1978/77–1974/73Iibchenetre???Zaświadczony przez inskrypcje skalne z Abu Hor, Medik i Toszka
Segerseni?SegerseniMenchkare??Wzmiankowany przez inskrypcje skalne z okolic Umbarakab

Przypisy

  1. Dariusz Sitek: Starożytny Egipt. Historia i chronologia. [dostęp 2019-11-17].
  2. Wilkinson 2019 ↓, s. 155–158.

Bibliografia

  • Nicolas Grimal: Dzieje Starożytnego Egiptu. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 2004. ISBN 83-06-02917-8.
  • Bogusław Kwiatkowski: Poczet faraonów. Warszawa: Iskry, 2002. ISBN 83-207-1677-2.
  • Toby Wilkinson: Powstanie i upadek starożytnego Egiptu. Poznań: Dom Wydawniczy REBIS, 2019. ISBN 978-83-7510-683-1.