XLI symfonia (KV 551)
Symfonia nr 41 "Jowiszowa" C-dur, KV 551 – jedna z 3 wielkich symfonii Wolfganga Amadeusa Mozarta, w czterech częściach. Nazwana Jowiszową przez Johanna Petera Salomona. Ostatnia symfonia Mozarta. Skomponowana razem z symfoniami Es-dur KV 543 i g-moll KV 550 w letnich miesiącach 1788 roku.
Została ukończona w Wiedniu 10 sierpnia 1788. Skrajne części utrzymane są w metrum dwudzielnym, a środkowe − w trójdzielnym.
Części

Opracowano na podstawie materiału źródłowego[1]:
- Allegro vivace
- Andante cantabile (częściowo stylizowana na sarabandę[2])
- Allegretto (menuet–trio[3])
- Allegro molto (finał o fakturze polifonicznej, szczególny w historii symfoniki[4])
Instrumentacja
- 1 flet
- 2 oboje
- 2 fagoty
- 2 rogi
- 2 trąbki
- kotły
- I skrzypce
- II skrzypce
- altówki
- wiolonczele
- kontrabasy
Przypisy
- ↑ Chylińska 1991 ↓, s. 472.
- ↑ Brown 2003 ↓, s. 170.
- ↑ Brown 2003 ↓, s. 174.
- ↑ Brown 2003 ↓, s. 176.
Bibliografia
- Teresa Chylińska , Przewodnik koncertowy, Stanisław Haraschin, Bogusław Schäffer (red.), wyd. 4., Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1991 (Biblioteka Domowa), s. 471–472, ISBN 83-224-0132-9, OCLC 68674313 .
- A. Peter Brown , Eighteenth-Century Traditional and Mozart's "Jupiter" Symphony K.551, „Journal of Musicology”, 20 (2), 2003, s. 157–195, DOI: 10.1525/jm.2003.20.2.157 [dostęp 2021-05-31] (ang.).
Linki zewnętrzne
- Zapisy nutowe i dźwiękowe XLI Symfonii (KV 551) dostępne w bibliotece cyfrowej International Music Score Library Project
Media użyte na tej stronie
Possibly a pirated ed. of the piano part of Hummel's original arr. for piano, flute, violin, and cello that was issued by Chappell in 1823.