XVIII Mistrzostwa Świata w Lataniu Precyzyjnym

XVIII Mistrzostwa Świata w Lataniu Precyzyjnym – zawody lotnicze Międzynarodowej Federacji Lotniczej (FAI) w lataniu precyzyjnym, organizowane w dniach 13-19 lipca 2008 w Ried im Innkreis w Austrii, razem z XVI Mistrzostwami Świata w Lataniu Rajdowym. Zwyciężyli w nich indywidualnie i zespołowo zawodnicy czescy, drugie miejsce indywidualnie oraz zespołowo zajęli Polacy.

Uczestnicy

W zawodach sklasyfikowano 62 zawodników z 13 państw: Czech (10), Polski (9), Austrii (9), Francji (6), Wielkiej Brytanii (6), Rosji (4), RPA (4), Nowej Zelandii (3), Niemiec (3), Szwajcarii (3), Szwecji (2), Danii (2) i Słowenii (1). Po paru latach przerwy ponownie wzięła w mistrzostwach udział Nowa Zelandia.

Najpopularniejszym samolotem, używanym przez połowę zawodników, była Cessna 152 (31 zawodników), następnie Cessna 150 (16), Cessna 172 (6), dalej Glastar (2), Zlin Z-43 (2), Zlin Z-42 (1), 3Xtrim (1), Piper PA-18 (1), HB-23 (1) i Van's RV-7A (1) (liczby biorących udział samolotów były mniejsze, gdyż część zawodników korzystała z tych samych maszyn).

W skład polskiej ekipy wchodziło 9 zawodników:

• Michał Bartler – Cessna 152 SP-KCH
• Janusz Darocha – Cessna 152 SP-AKP
• Wacław Wieczorek – Cessna 152 SP-AKP
• Michał Wieczorek – Cessna 152 SP-KWW
• Bolesław Radomski – Cessna 152 SP-KCH
• Michał Osowski – Cessna 152 SP-AKO
• Jerzy Markiewicz – Cessna 152 SP-KWW
• Krzysztof Skrętowicz – 3Xtrim SP-YUD
• Zbigniew Chrząszcz – Cessna 152 SP-AKO

Kapitanem zespołu i trenerem reprezentacji był Andrzej Osowski.

Przebieg

Zawody prowadzono na lotnisku Ried–Kirchheim (LOLK) koło miasta Ried im Innkreis. Od 7 lipca prowadzone były treningi. Uroczyste otwarcie zawodów miało miejsce 13 lipca 2008 w niedzielę. Konkurencje miały się rozpocząć od 15 lipca (testy nawigacyjne), 16 lipca planowano konkurencję lądowań, a 17 i 18 lipca konkurencje nawigacyjne, lecz z uwagi na złą pogodę program uległ zmianie i pierwszą konkurencję nawigacyjną rozegrano 16 lipca, a próby lądowania zostały przesunięte na kolejne dni.

W pierwszej konkurencji nawigacyjnej ("czerwonej") pierwsze miejsca zajęli Czesi Luboš Hájek (ze świetnym wynikiem tylko 12 punktów ujemnych) i Jiří Filip, dalej Słoweniec Robert Verbancic, a dalej zawodnicy polscy. Czołowe wyniki:^[1]

1. Luboš Hájek  Czechy – 12 pkt
2. Jiří Filip  Czechy – 66 pkt
3. Robert Verbančič  Słowenia – 82 pkt
4. Wacław Wieczorek  Polska – 85 pkt
5. Michał Bartler  Polska – 110 pkt
6. Michał Wieczorek  Polska – 113 pkt
7. František Cihlář  Czechy – 116 pkt
8. Janusz Darocha  Polska – 132 pkt
9. Jerzy Markiewicz  Polska – 151 pkt

Drugą konkurencję nawigacyjną ("zieloną") rozegrano 18 lipca. Po niej na prowadzeniu pozostał Luboš Hájek, natomiast Jiří Filip utracił dobrą pozycję, tracąc 165 punktów. Wyniki drugiej próby:^[2]

1. Wacław Wieczorek  Polska – 33 pkt
2. Robert Verbančič  Słowenia – 47 pkt
3. Michal Filip  Czechy – 48 pkt
4. Krzysztof Skrętowicz  Polska – 51 pkt
5. Luboš Hájek  Czechy – 76 pkt
6. Petr Opat  Czechy – 84 pkt
7. Wolfgang Schneckenreither  Austria – 92 pkt
8. Zbigniew Chrząszcz  Polska – 97 pkt
9. Michał Bartler  Polska – 106 pkt

19 lipca rano ukończono próby lądowań. Mistrzem świata w precyzyjnym lądowaniu został Hans Gutmann z Austrii. Oprócz Michała Wieczorka (syn Wacława Wieczorka), który zajął drugie miejsce, większość polskich zawodników pogorszyła w tej próbie swoje pozycje w stosunku do czołówki Czechów (J. Darocha – 53 pkt, W. Wieczorek – 55 pkt, M. Bartler – 68 pkt). Czołowe wyniki konkurencji lądowań:^[3]

1. Hans Gutmann  Austria – C-152 – 12 pkt
2. Michał Wieczorek  Polska – C-152 – 17 pkt
3. Werner Unold Szwajcaria – C-152 – 17 pkt
4. Patrick Bats  Francja – C-152 – 19 pkt
5. Daroish Kraidy  Nowa Zelandia – C-150 – 20 pkt
6. Petr Opat  Czechy – C-152 – 22 pkt
7. Luboš Hájek  Czechy – C-152 – 22 pkt
8. Jiří Jakeš  Czechy – C-152 – 25 pkt
9. Michal Filip  Czechy – C-152 – 27 pkt

19 lipca miało też miejsce ustalenie końcowych wyników oraz rozdanie nagród.

Wyniki

Indywidualnie:

#	Pilot	Państwo	Typ samolotu i numer rej.[4]	Punkty karne za: nawigację + rozpoznanie + lądowania = ogółem
1.	Luboš Hájek	Czechy	Cessna 152 OK-NAV	18	70	22	= 110
2.	Wacław Wieczorek	Polska	Cessna 152 SP-AKP	78	40	55	= 173
3.	Robert Verbančič	Słowenia	Cessna 152 S5-DMI	89	40	61	= 190
4.	Michal Filip	Czechy	Cessna 152 OK-IKH	60	140	27	= 227
5.	Michał Wieczorek	Polska	Cessna 152 SP-KWW	157	80	17	= 254
6.	Petr Opat	Czechy	Cessna 152 OK-NAV	93	160	22	= 275
7.	Michał Bartler	Polska	Cessna 152 SP-KCH	96	120	68	= 284
8.	František Cihlář	Czechy	Cessna 152 OK-IKC	132	140	42	= 314
9.	Janusz Darocha	Polska	Cessna 152 SP-AKP	197	80	53	= 330
10.	Bolesław Radomski	Polska	Cessna 152 SP-KCH	231	130	42	= 403

Pozostałe miejsca polskich zawodników:

#	Pilot	Państwo	Typ samolotu i nr rej.	Punkty karne za: nawigację + rozpoznanie + lądowania = ogółem
16.	Michał Osowski	Polska	Cessna 152 SP-AKO	201	120	89	= 510
24.	Jerzy Markiewicz	Polska	Cessna 152 SP-KKW	150	200	254	= 604
35.	Krzysztof Skrętowicz	Polska	3Xtrim SP-YUD	741	60	90	= 891
45.	Zbigniew Chrząszcz	Polska	Cessna 152 SP-AKO	1135	130	34	= 1299

Zespołowo:

1.  Czechy – 612 pkt karnych
   1. Luboš Hájek – 110 pkt, #1
   2. Michal Filip – 227 pkt, #4
   3. Petr Opat – 275 pkt, #6
2.  Polska – 711 pkt
   1. Wacław Wieczorek – 173 pkt, #2
   2. Michał Wieczorek – 254 pkt, #5
   3. Michał Bartler – 284 pkt, #7
3.  Francja – 1538 pkt
   1. Patrick Bats – 429 pkt, #12
   2. Eric Daspet – 505 pkt, #15
   3. David Le Gentil – 604 pkt, #23
4.  Austria – 1849 pkt
   1. Anton Tonninger, jr. – 565 pkt, #18
   2. Wolfgang Schneckenreither – 596 pkt, #22
   3. Paul Szameitat – 688, #28
5. Szwajcaria – 3348 pkt
6.  Niemcy – 3562 pkt
7.  Wielka Brytania – 3944 pkt
8.  Rosja – 4212 pkt
9.  Południowa Afryka – 5125 pkt
10.  Nowa Zelandia – 6590 pkt

Przypisy

Bibliografia

• 18th FAI World Precision Flying Championship (ang.)
• Wyniki na stronie WM Ried