XVI Brygada Kawalerii
| ||
Historia | ||
Państwo | ![]() | |
Sformowanie | 1924 | |
Rozformowanie | 1930 | |
Nazwa wyróżniająca | nie posiadała | |
Patron | nie posiadała | |
Tradycje | ||
Święto | nie obchodziła | |
Nadanie sztandaru | nie posiadała | |
Dowódcy | ||
Pierwszy | płk Gwido Poten | |
Ostatni | płk Cyprian Bystram | |
Działania zbrojne | ||
nie uczestniczyła | ||
Organizacja | ||
Dyslokacja | garnizon Lwów | |
Rodzaj sił zbrojnych | wojsko | |
Rodzaj wojsk | kawaleria | |
Podległość | 4 Dywizja Kawalerii |
XVI Brygada Kawalerii (XVI BK) – brygada kawalerii Wojska Polskiego II RP.
Historia Brygady
XI Brygada Kawalerii została sformowana w czerwcu 1924 roku, w wyniku wprowadzenia nowej, pokojowej organizacji kawalerii. Brygada wchodziła w skład 4 Dywizji Kawalerii, a jej dowództwo stacjonowało we Lwowie. Pierwszym dowódcą brygady został mianowany pułkownik Adam Kiciński, lecz stanowiska nie objął. 13 lipca 1924 roku Minister Spraw Wojskowych pozostawił pułkownika Kicińskiego na stanowisku dowódcy X Brygady Kawalerii, a na stanowisko dowódcy XVI Brygady Kawalerii wyznaczył pułkownika Gwido Potena[1][2]. W skład brygady włączony został 14 pułk Ułanów Jazłowieckich z dotychczasowej VI Brygady Jazdy oraz 6 pułk strzelców konnych, który w latach 1921–1924 należał do jazdy dywizyjnej i był podporządkowany bezpośrednio dowódcy Okręgu Korpusu Nr VI we Lwowie, a pod względem wyszkolenia inspektorowi jazdy Nr III we Lwowie, generałowi brygady Aleksandrowi Pajewskiemu[3].
Na podstawie rozkazu L.dz. 587/tjn. org. Biura Ogólno Organizacyjnego Ministerstwa Spraw Wojskowych z 28 marca 1930 roku o III fazie reorganizacji XVI Brygada Kawalerii została rozwiązana. 14 pułk Ułanów Jazłowieckich został włączony w skład 6 Samodzielnej Brygady Kawalerii, a 6 pułk strzelców konnych w skład 2 Samodzielnej Brygady Kawalerii.
Obsada personalna dowództwa
Dowódcy brygady:
- płk Gwido Poten (1 VI 1924 – 28 I 1928 → członek OTO[4])
- płk Cyprian Bystram (28 I 1928 – 12 III 1929 → członek OTO[5])
Skład
- dowództwo XVI Brygady Kawalerii we Lwowie
- 14 pułk Ułanów Jazłowieckich we Lwowie
- 6 pułk strzelców konnych im. Hetmana Stanisława Żółkiewskiego w Żółkwi
Przypisy
- ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 53 z 5 czerwca 1924 roku, s. 309.
- ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 66 z 13 lipca 1924 roku, s. 383.
- ↑ Almanach oficerski na rok 1923/24, zeszyt 2, oprac. zb., Wojskowy Instytut Naukowo-Wydawniczy, Warszawa 1923, s. 30, 43, 57-58.
- ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 3 z 28 stycznia 1928 roku, s. 24.
- ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 5 z 12 marca 1929 roku, s. 89.
Bibliografia
- Mirosław Giętkowski , Artyleria konna Wojska Polskiego 1918-1939, Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek, 2001, ISBN 83-7174-823-X, OCLC 69505837 .
- Tadeusz Wawrzyński, Akta dowództw dywizji i brygad kawalerii 1919–1939, Biuletyn Wojskowej Służby Archiwalnej Nr 5, Centralne Archiwum Wojskowe, Warszawa 1973.
|
|
Media użyte na tej stronie
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).