XXIX Brygada Piechoty (II RP)
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie | |
| Rozformowanie | |
| Nazwa wyróżniająca | |
| Tradycje | |
| Rodowód | I Brygada 2 Dywizji Strzelców Wielkopolskich |
| Dowódcy | |
| Pierwszy | |
| Działania zbrojne | |
| wojna polsko-bolszewicka bitwa o przedmoście warsz. (13–16 VIII 1920) bitwa nad Niemnem (20–26 IX 1920) | |
| Organizacja | |
| Rodzaj wojsk | |
| Podległość | |
XXIX Brygada Piechoty Wielkopolskiej (XXIX BP) – brygada piechoty Wojska Polskiego II RP.
Historia brygady
Na podstawie rozkazu Nr 1200/Z Departamentu I Ministerstwa Spraw Wojskowych z 10 grudnia 1919 roku „Przeprowadzenie zjednoczenia Armii Wielkopolskiej z Armią Krajową” dotychczasowa I Brygada 2 Dywizji Strzelców Wielkopolskich została z dniem 1 stycznia 1920 roku przemianowana na XXIX Brygadę Piechoty Wielkopolskiej, a wchodzące w jej skład 5 i 6 pułki strzelców, odpowiednio na 59 i 60 pułki piechoty wielkopolskiej. Brygada była formacją frontową podległą w czasie wojny Naczelnemu Dowództwu. Na terenie Okręgu Generalnego „Poznań” zostały rozmieszczone formacje „krajowe”, których zadaniem było uzupełnianie walczących jednostek. Dotychczasowy batalion zapasowy 5 pułku strzelców w Inowrocławiu został przemianowany na batalion zapasowy 59 pułku piechoty wielkopolskiej, natomiast batalion zapasowy 6 pułku strzelców w Osiecznej został przemianowany na batalion zapasowy 60 pułku piechoty wielkopolskiej i miał zostać dyslokowany do Jarocina. Także dowództwo brygady miało być przeniesione z Osiecznej do Jarocina. XXIX Brygada Piechoty Wielkopolskiej weszła w skład 15 Dywizji Piechoty Wielkopolskiej[1].
W 1921 roku XXIX BP została rozwiązana. 59 pułk piechoty wielkopolskiej pozostał w składzie 15 DP, natomiast 60 pułk piechoty wielkopolskiej wszedł w skład nowo sformowanej 25 Dywizji Piechoty.
Organizacja
Organizacja brygady z dnia 1 stycznia 1920 roku[2][3]
- dowództwo XXIX Brygady Piechoty Wielkopolskiej
- 59 pułk piechoty wielkopolskiej
- 60 pułk piechoty wielkopolskiej
Dowódcy brygady
- tyt. płk pd SG Wacław Jan Przeździecki[3] (9 VII 1919 – 15 IX 1920)[4]
- płk piech. Stanisław Wrzaliński (8 VIII 1920 – 1921)[5]
Przypisy
- ↑ Rozkaz Nr 1200/Z 1919 ↓, s. 96-98.
- ↑ Rozkaz Nr 1200/Z 1919 ↓, s. 98.
- ↑ a b Stachiewicz 1925 ↓, zał.
- ↑ Wykaz 1927 ↓, s. 42.
- ↑ Wykaz 1927 ↓, s. 43.
Bibliografia
- Przeprowadzenie zjednoczenia Armii Wielkopolskiej z Armią Krajową. W: sygn. 701/1/57 [on-line]. Instytut Józefa Piłsudskiego w Ameryce, 1919-12-10. [dostęp 2018-03-25].
- Wykaz pułkowników i podpułkowników, którzy dowodzili dywizjami lub brygadami. W: sygn. 701/1/121 [on-line]. Instytut Józefa Piłsudskiego w Ameryce, 1927. [dostęp 2018-03-25].
- Julian Stachiewicz: Działania zaczepne 3 armji na Ukrainie. Warszawa: Wojskowy Instytut Naukowo-Wydawniczy, 1925.
| Rodowód | |
|---|---|
| Naczelne władze wojskowe | |
| Rodzaje sił zbrojnych | |
| Formacje |
|
| Bronie |
|
| Służby | |
| WP w 1939 | |
| Inne |
|
Media użyte na tej stronie
.svg)
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Autor: Lonio17, Licencja: CC BY-SA 4.0
Ofensywa wojsk sowieckiego Frontu Zachodniego 4 lipca 1920