XXVII Batalion Saperów
| ||
| Historia | ||
| Państwo |  II Rzeczpospolita | |
| Sformowanie | 1921 | |
| Rozformowanie | 1925 | |
| Dowódcy | ||
| Pierwszy | kpt. Eustachy Gorczyński | |
| Organizacja | ||
| Dyslokacja | Puławy | |
| Rodzaj sił zbrojnych | Wojska lądowe | |
| Rodzaj wojsk | saperzy | |
| Podległość | 2 pułk saperów | |
XXVII Batalion Saperów (XXVII bsap) – pododdział saperów Wojska Polskiego w II Rzeczypospolitej.
Historia batalionu
XXVII batalion saperów został sformowany już w czasie pokoju we wrześniu 1921 roku w Puławach. Dowództwo batalionu składało się z oficerów 2 pułku Saperów Kaniowskich. 1 kompania powstała z 3 kompanii III batalionu saperów, a 2 kompania z 3 kompanii IX batalionu saperów. W czasie mobilizacji i wojny XXVII bsap wchodził w skład 27 Dywizji Piechoty.
W 1923 roku dotychczasowa pierwsza kompania została przemianowana na drugą, a dotychczasowa druga kompania na pierwszą.
Batalion istniał do stycznia 1925 roku po czym został rozformowany. 1 kompania saperów została wcielona do XIII Batalionu Saperów jako 3 kompania saperów, a 2 kompania saperów do III batalionu saperów jako 3 kompania saperów[1].
Żołnierze batalionu
- Dowódcy batalionu
- kpt. / mjr sap. Eustachy Gorczyński (1921 - VI 1925 → dowódca XIII bsap[2])
- Oficerowie
- por. Jan Dorantt
Przypisy
Bibliografia
- Wiktor Brummer, Wacław Zawadzki. Spis byłych oddziałów Wojska Polskiego. „Przegląd Historyczno-Wojskowy”. 2 (183), 2000. Warszawa: Dom Wydawniczy Bellona. ISSN 1640-6281.
- Zdzisław Józef Cutter: Saperzy II Rzeczypospolitej. Warszawa [etc.]: Pat, 2005. ISBN 83-921881-3-6.
- Romuald Bielski, Dziesięć lat istnienia 2-go Pułku Saperów Kaniowskich 1918-1928, Puławy 1928.
- Romuald Bielski, Zarys historii wojennej 2-go Pułku Saperów Kaniowskich, Warszawa 1931.
| Rodowód | |
|---|---|
| Naczelne władze wojskowe | |
| Rodzaje sił zbrojnych | |
| Formacje |
|
| Bronie |
|
| Służby | |
| WP w 1939 | |
| Inne |
|
Media użyte na tej stronie
.svg)
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).