XXV Brygada Piechoty (II RP)
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie | |
Rozformowanie | |
Dowódcy | |
Pierwszy | płk Leon Pachucki |
Działania zbrojne | |
Wojna polsko-bolszewicka | |
Organizacja | |
Rodzaj sił zbrojnych | |
Rodzaj wojsk | |
Podległość | |
Skład |
XXV Brygada Piechoty (XXV BP) – brygada Wojska Polskiego II RP.
Historia brygady
Na podstawie rozkazu Nr 169.Z II Wiceministra Spraw Wojskowych, generała porucznika Kazimierza Sosnkowskiego z 1 września 1919 roku dotychczasowe dowództwo piechoty 1 Dywizji Strzelców (byłej 1 Dywizji Strzelców Polskich) zostało przeformowane w dowództwo XXV Brygady Piechoty.
XXV BP wchodziła w skład 13 Kresowej Dywizji Piechoty.
W 1921 roku Dowództwo XXV BP zostało rozwiązane lub przeorganizowane w dowództwo piechoty dywizyjnej.
Początkowo dowództwo brygady sprawował pułkownik Leon Pachucki[1]. Następnie w zastępstwie przez pewien czas pułkownik Paqualen, dowódca 50 pułku Strzelców Kresowych. 10 lipca 1920 roku dowodzenie brygadą przejął podpułkownik Antoni Szylling dotychczasowy dowódca 44 pułku Strzelców Kresowych.
Organizacja
- dowództwo XXV Brygady Piechoty[1]
- 43 pułk Strzelców Kresowych (dawny 1 pułk Strzelców Polskich 1 DSP)
- 44 pułk Strzelców Kresowych (dawny 2 pułk Strzelców Polskich 1 DSP)
Przypisy
- ↑ a b Stachiewicz 1925 ↓, zał.
Bibliografia
- Zdzisław Jagiełło: Piechota Wojska Polskiego 1918-1939. Warszawa: Bellona, 2007. ISBN 978-83-11-10206-4.;
- "Księga chwały piechoty": komitet redakcyjny pod przewodnictwem płk. dypl. Bolesława Prugara Ketlinga, Departament Piechoty MSWojsk, Warszawa 1937-1939. Reprint: Wydawnictwo Bellona Warszawa 1992;
- Jan Romer, Pamiętniki, Lwów 1938.
- Julian Stachiewicz: Działania zaczepne 3 armji na Ukrainie. Warszawa: Wojskowy Instytut Naukowo-Wydawniczy, 1925.
Media użyte na tej stronie
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).