XXXVII Liceum Ogólnokształcące im. Jarosława Dąbrowskiego w Warszawie
liceum ogólnokształcące | |
Państwo | |
---|---|
Miejscowość | |
Adres | ul. Świętokrzyska 1 |
Data założenia | 1962 |
Patron | |
Dyrektor | Mariola Borzyńska |
Wicedyrektorzy | Jolanta Dziewulska |
Położenie na mapie Warszawy | |
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de | |
52°14′11,7″N 21°01′09,4″E/52,236583 21,019278 | |
Strona internetowa |
XXXVII Liceum Ogólnokształcące im. Jarosława Dąbrowskiego w Warszawie – liceum ogólnokształcące w Warszawie, znajdujące się w dzielnicy Śródmieście przy ul. Świętokrzyskiej 1.
Budynek
Szkołę umieszczono w pierwszym w stolicy nowo wzniesionym gmachu, przeznaczonym na cele edukacyjne, na terenie dawnego targowiska u zbiegu ulic Świętokrzyskiej i Kopernika. Jego budowę ukończono w 1949. Autorami projektu szkoły byli inżynierowie architekci Józef Jaszuński i Stanisław Łukaszewicz. W nowoczesnym budynku z ogromnymi oknami, zapewniającymi dostęp dziennego światła, powstały duże sale lekcyjne i przestronne korytarze[1].
Historia
Z powodu braków w archiwach nie odtworzono dokładnie początków szkoły. We wrześniu 1950 rozpoczęła działalność Szkoła Towarzystwa Przyjaciół Dzieci nr 2, przemianowana w 1951 na Szkołę Ogólnokształcącą Stopnia Podstawowego i Licealnego TPD IX. Stopniowo wygaszana była podstawówka i pozostało tylko liceum, któremu nadano imię Jarosława Dąbrowskiego.
Szkoły Towarzystwa Przyjaciół Dzieci miały na celu świeckie wychowanie i nauczanie, kładziono w nich nacisk na nowe treści: „świecką moralność socjalistyczną” i „socjalistyczny stosunek do własności”, a uczniowie mieli wyrosnąć na „budowniczych Polski Socjalistycznej”. Inaczej niż w pozostałych szkołach, nie nauczano w nich religii, co miało zlikwidować wpływy katechetów, „niejednokrotnie rozsadników wstecznych wpływów” uzależnionych od papieża, „który był i jest opiekunem faszyzmu”. Organizacja szkół TPD spotykała się z coraz bardziej intensywnymi atakami ze strony „czynników reakcyjnych, które organizowały nawet specjalne modły za bezbożnych nauczycieli i rodziców zaprzedających dzieci bezbożnictwu” szkoły te przejęło wkrótce Ministerstwo Oświaty[2].
Liceum nazywano „czerwoną szkołą” albo „socjalistyczną wzorcówką” (określenia Leopolda Tyrmanda z kart jego dzienników).
W 1963 utworzono klasy z rozszerzonym nauczaniem języka rosyjskiego. Istnieją opinie, że rosyjski miał być językiem wykładowym, nigdy się tak jednak nie stało. Tym niemniej liceum miało wielu laureatów i finalistów Olimpiad Języka Rosyjskiego.
W latach 90., wraz ze zmianami ustrojowymi w kraju, zmienił się profil szkoły. Nauczyciel historii dr Marek Borucki, który później w latach 1991–2001 pełnił funkcję dyrektora liceum, stworzył autorski program nauczania. Program, który zaczęły realizować klasy pierwsze w 1990, przyczynił się do wzrostu poziomu nauczania i popularności szkoły. Przewidywał on nauczanie dwustopniowe (I stopień podstawowy, II stopień sprofilowany): przez pierwsze 2 lata wszystkie klasy realizowały program ogólny, a przez kolejne 2 lata – program realizowany na zajęciach seminaryjnych, które swoim charakterem były zbliżone do zajęć uniwersyteckich. Ustalenie profili nie było sztywne, uczniowie też mogli mieć wpływ na ich kształt. O dostaniu się na konkretny profil decydował egzamin wewnętrzny. Uczniowie niezdecydowani lub ci, którzy nie dostali się do wymarzonej grupy, od 1992 kontynuowali naukę na profilu ogólnym. Zajęcia seminaryjne prowadzono w różnych formach, także poza terenem szkoły.
Wprowadzono również rozszerzony program nauczania języków obcych (angielski, niemiecki, włoski, rosyjski). W 1991 zorganizowano pierwszą wymianę językowa z Włochami, a w 1993 roku – z Niemcami, są one kontynuowane do dziś. W przeszłości realizowano też wymiany z Anglią, Szkocją, Rosją i Białorusią. Od 1994 uczniowie mogą podjąć naukę w klasach lingwistycznych, z rozszerzonym programem nauczania dwóch języków obcych.
W kolejnych latach w liceum powstały dwie sale komputerowe, pracownie wyposażano stopniowo w środki multimedialne. W szkole działa nowoczesna biblioteka prowadząca ożywioną działalność kulturalną. Od 1997 wydawana jest gazetka szkolna „Propozycje”).
W 2006 otwarto przy szkole zmodernizowane boisko. W kolejnych latach przeprowadzono remont sal gimnastycznych i całego zaplecza sportowego[1].
Dyrektorzy
Poniżej przedstawiono pełną listę dyrektorów szkoły[3]. W nawiasach podano okres piastowania stanowiska.
- Kazimierz Skąpski (od 01.09.1950 r. do 31.08.1954 r.)
- Karol Szwarc (od 01.09.1954 r. do 31.08.1963 r.)
- Regina Gromelska (od 01.09.1963 r. do 31.08.1977 r.)
- Irena Respondek (od 01.09.1977 r. do 31.08.1991 r.)
- Marek Borucki (01.09.1991 r. do 31.08. 2001 r.)
- Bogdan Madej (od 01.09.2001 do 31.08.2021 r.)
- Mariola Borzyńska (od 01.09.2021 r.)
Tradycje i zwyczaje szkoły, aktywności uczniów
Studniówka zawsze odbywała się w szkole, sale dekorowali przyszli maturzyści, zgodnie z ustalonym tematem przewodnim. Pierwszym odstępstwem od tej reguły był rok 2020, bal studniówkowy odbył się wtedy w Airport hotelu Okęcie. Od 2005 punktem kulminacyjnym programu artystycznego jest wręczenie nominowanym nauczycielom „Jarków” lub „Bogdanów”, w różnych, często bardzo oryginalnych, kategoriach. Przyjmują one przeróżne formy: złotej róży, złotej cegły, złotej maski itp.
Do 2008 uczniowie wyjeżdżali na „szkołę zimową”, gdzie integrację i lekcje łączono z nauką jazdy na nartach. Obecnie wyjazdy odbywają się jesienią.
Najważniejszymi wydarzeniami kulturalnymi szkoły są organizowane co roku przez uczniów „Fresh Form Film Festiwal", czyli festiwal amatorskich filmów krótkometrażowych oraz „Cool-tura-lne Dąbro", czyli pokaz talentów uczniowskich. „Cool-tura-lne Dąbro" dzieli się na część główną - wystąpienia teatralne i muzyczne na dużej sali oraz na wernisaż w małej sali, gdzie uczniowie mogą prezentować swoją działalność plastyczną lub poetycką. Oba festiwale cieszą się udziałem zarówno uczniów jak i gości spoza społeczności szkolnej.
Uczniowie zainteresowani teatrem mogą uczestniczyć w działalności istniejącego od 2004 Teatru Nie-Na-Żarty.
Lubiący sport mają pole do popisu na zajęciach SKS, mogą uczestniczyć w zawodach i rozgrywkach, w których często zdobywają najwyższe miejsca.
Co roku odbywają się „Dni krajów – spotkania z narodami świata”, podczas których zainteresowani geografią poznają historię, kulturę i dzień dzisiejszy innych państw. Często przy tej okazji szkołę odwiedzają ciekawi goście.
Pogłębianiu wiedzy sprzyjają też „Dni językowe” i realizacja różnych programów Unii Europejskiej.
Od 2001 działa Szkolne Koło Krwiodawców, wolontariusze poświęcają czas dzieciom niepełnosprawnym i chorym, wymagającym pomocy w nauce. Uczniowie uczestniczą w „Dniu na Tak”, który od 2004 odbywa się 21 marca. Oprócz występów artystycznych organizowana jest aukcja prac wykonanych przez podopiecznych wolontariatu oraz nauczycieli, a zebrane środki są przeznaczane na cele charytatywne[1].
W podziemiach budynku znajduje się strzelnica, na której odbywały się lekcje z przysposobienia obronnego.
Absolwenci
Od początku istnienia liceum ukończyło ponad 8 tys. absolwentów, w tym m.in.[1]:
- Piotr Cieślak (reżyser),
- Elżbieta Czyżewska (aktorka),
- Jan Englert (aktor),
- Maciej Englert (reżyser),
- Fryderyka Elkana (piosenkarka i wokalistka jazzowa),
- Anna Kalczyńska (dziennikarka i prezenterka TVN 24),
- Irena Kirszenstein-Szewińska (lekkoatletka),
- Stefan Knothe (aktor),
- Magdalena Mielcarz (aktorka, piosenkarka i prezenterka telewizyjna),
- Paweł Pitera (reżyser),
- Anna Witkowska (skrzypaczka).
Patron szkoły
Na ścianie budynku od ul. Kopernika umieszczono wizerunek patrona szkoły Jarosława Dąbrowskiego na barykadzie Komuny Paryskiej.
Od roku szkolnego 2006/2007 w listopadzie obchodzony jest Dzień Patrona – Święto Szkoły (13 XI to dzień urodzin Jarosława Dąbrowskiego). Klasy pierwsze biorą udział w konkursie wiedzy o szkole i życiu patrona. Wszystkie klasy przygotowują wystrój sal, wystawy, występy artystyczne i koncerty.
Z okazji 60-lecia szkoły 18 listopada 2011 szkolny Teatr Nie-Na-Żarty odegrał spektakl o życiu patrona. W rolę Jarosława Dąbrowskiego wcielił się Dominik Piłat, a w rolę jego żony Pelagii Zgliczyńskiej – Agnieszka Kurzewska[4].
Przypisy
- ↑ a b c d Historia i tradycja. XXXVII Liceum Ogólnokształcące im. Jarosława Dąbrowskiego w Warszawie. [dostęp 2019-09-09].
- ↑ Cytaty za „Zespół Akt Towarzystwa Przyjaciół Dzieci z lat 1947–53, Zarząd Główny w Warszawie”, poz. 1425: Szkoły w planie TPD, Archiwum Akt Nowych.
- ↑ Historia – Liceum Ogólnokształcące [dostęp 2022-10-25] (pol.).
- ↑ Teatr szkolny, „Rocznik Szkolny XXXVII Liceum Ogólnokształcącego im. Jarosława Dąbrowskiego w Warszawie”, 2011, s. 17 .
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
(c) Mfloryan at pl.wikipedia, CC BY 2.5
Mapa Warszawy - podkład lokalizacyjny
(c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de
Location map of Poland
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of Masovian Voivodeship. Geographic limits of the map:
- N: 53.55N
- S: 50.95 N
- W: 19.15 E
- E: 23.25 E
Autor: Snubcube, Licencja: CC BY-SA 3.0
Senyal de nens a l'escola (from File:Nens_escola.png)