X Dywizjon Bombowy
| ||
Historia | ||
Państwo | ![]() | |
Rozformowanie | wrzesień 1939 | |
Tradycje | ||
Kontynuacja | II Dywizjon Niszczycielski Nocny II/1 Dywizjon Bombowy 210 Dywizjon Bombowy | |
Działania zbrojne | ||
II wojna światowa kampania wrześniowa | ||
Organizacja | ||
Dyslokacja | garnizon Warszawa | |
Rodzaj sił zbrojnych | wojsko | |
Rodzaj wojsk | lotnictwo | |
Podległość | 1 Pułk Lotniczy Brygada Bombowa |
X Dywizjon Bombowy, poprzednio 210 Dywizjon Bombowy - pododdział lotnictwa bombowego Wojska Polskiego okresu II Rzeczypospolitej, wchodzący we wrześniu 1939 roku w skład Brygady Bombowej.
Historia
W latach 30. funkcjonował II/1 Dywizjon Nocny Bombowy 1 Pułku Lotniczego, w składzie eskadr 211, 212 i 213[1]. Wiosną 1938 roku został wycofany z pierwszej linii i przejściowo wyposażony w samoloty PZL.23 Karaś, po czym począwszy od października eskadry 211 i 212 otrzymały docelowe bombowce PZL.37 Łoś. Następnie dywizjon II/1 został rozwiązany i z dwóch tych eskadr utworzono 210 Dywizjon Bombowy, wchodzący w skład Zgrupowania Bombowego przy 1 Pułku Lotniczym[1].
31 sierpnia 1939 roku 210 Dywizjon Bombowy został przenumerowany na X Dywizjon Bombowy i wszedł w skład Brygady Bombowej[2].
Skład
Obsada personalna
- Dowódca: ppłk. pil. Józef Werakso
- Oficer takt. oper.: kpt. obs. Marian Dydziul[3]
- Oficer nawig. bomb.: por. obs. Tadeusz Rylski[3]
- Oficer techn.: por. techn. Jerzy Unger[3]
- Miejsce stacjonowania : Ułęż
- Wyposażenie: 18 samolotów PZL.37B Łoś i PZL.37Abis Łoś oraz 3 samoloty Fokker F.VIIB/3m
Dowódcy dywizjonu
- mjr obs. Stanisław Luziński
- mjr pil. Lotariusz Paweł Arct († 13 XII 1938[4])
- ppłk. pil. Józef Werakso
Przypisy
- ↑ a b Bernad i in. 2006 ↓, s. 84.
- ↑ Bernad i in. 2006 ↓, s. 104.
- ↑ a b c Jerzy Pawlak: Polskie eskadry w Wojnie Obronnej 1939. s. 103.
- ↑ Nekrologi ś.p. mjr. pil. Lotariusza Pawła Arcta i kpr. strz. sam. rtg Włodzimierza Piereguta. „Polska Zbrojna”. 346, s. 4, 1938-12-15. Warszawa..
Bibliografia
- Izydor Koliński: Wojsko Polskie : krótki informator historyczny o Wojsku Polskim w latach II wojny światowej. 9, Regularne jednostki Wojska Polskiego (lotnictwo), formowanie, działania bojowe, organizacja, uzbrojenie, metryki jednostek lotniczych. Warszawa : Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej 1978.
- Jerzy Pawlak: Polskie eskadry w Wojnie Obronnej 1939. Warszawa: Wydawnictwo Komunikacji i Łączności, 1982, s. 103. ISBN 83-206-0281-5.
- Denes Bernad, Bogdan Braniewski, Jerzy B. Cynk, Andrzej Glass, Tomasz J. Kopański: PZL.37 Łoś. Gdańsk: AJ-Press, 2006, seria: Monografie Lotnicze. 100. ISBN 83-7237-181-4.
|
Media użyte na tej stronie
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Roundel of the Polish Air Force (1921–1993).
Roundel of the Polish Air Force (1921–1993).
Autor: Lonio17, Licencja: CC BY-SA 4.0
Szlak bojowy 211 i 212 Eskadr Bombowych we wrześniu 1939