Xavier Malisse
.jpg) | |
| Państwo |  Belgia |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 19 lipca 1980 Kortrijk |
| Wzrost | 185 cm |
| Masa ciała | 77 kg |
| Gra | praworęczny, oburęczny bekhend |
| Status profesjonalny | 1998 |
| Zakończenie kariery | 2013 |
| Gra pojedyncza | |
| Wygrane turnieje | 3 |
| Najwyżej w rankingu | 19 (12 sierpnia 2002) |
| Australian Open | 3R (2003, 2011) |
| Roland Garros | 4R (2002, 2004) |
| Wimbledon | SF (2002) |
| US Open | 4R (2003, 2005) |
| Gra podwójna | |
| Wygrane turnieje | 9 |
| Najwyżej w rankingu | 25 (7 listopada 2011) |
| Australian Open | 2R (2003–2006, 2011, 2013) |
| Roland Garros | W (2004) |
| Wimbledon | 3R (2005) |
| US Open | 3R (2011) |
Xavier Malisse (ur. 19 lipca 1980 w Kortrijk) – belgijski tenisista, zwycięzca French Open 2004 w grze podwójnej, reprezentant w Pucharze Davisa.
Kariera tenisowa
Do 13 roku życia trenował obok tenisa piłkę nożną, decydując się ostatecznie na karierę tenisisty. W swoim debiutanckim sezonie doszedł do finału rozgrywek ATP World Tour w Meksyku, gdzie nie sprostał Czechowi Jiříemu Novákowi.
W 1999 roku był w finale w Delray Beach, przegrywając decydujący mecz z Lleytonem Hewittem. W dalszej części sezonu Malisse dotarł m.in. do III rundy US Open. Większość sezonu, podobnie jak i kolejnego, występował jednak w imprezach niższej rangi, ATP Challenger Tour; wygrał m.in. w San Antonio w 2000 roku, pokonując w finale haitańskiego weterana Ronalda Agénora. W sezonie 2001 awansował do czołowej „pięćdziesiątki” rankingu światowego dzięki kolejnym dwóm finałom kategorii ATP World Tour - w Delray Beach (przegrał z Janem-Michaelem Gambillem) i Atlancie (przegrał z Andym Roddickiem). Był także w IV rundzie wielkoszlemowego US Open.
W sezonie 2002 Belg był w półfinałach turniejowych w Memphis i Scottsdale, a także osiągnął półfinał na Wimbledonie, pokonując m.in. Rosjanina Kafielnikowa, Brytyjczyka Rusedskiego oraz dawnego mistrza tego turnieju Holendra Krajicka; w półfinale, w meczu wielokrotnie przerywanym opadami deszczu i toczonym przez kilka dni, przegrał z Argentyńczykiem Nalbandianem. Wynik ten (a także IV runda Rolanda Garrosa miesiąc wcześniej) dał mu awans na najwyższą pozycję w karierze w rankingu gry pojedynczej - nr 19.
W kolejnych kilku latach Malisse był w następnych finałach turniejowych (2004 St. Poelten, porażka z Filippo Volandrim; 2004 Lyon, porażka z Robinem Söderlingiem), by ostatecznie wygrać swój pierwszy turniej w cyklu ATP World Tour w Delray Beach w 2005 roku po zwycięstwie w finale z Novákiem. Dzięki temu zakończył sezon 2005 pod koniec czołowej „pięćdziesiątki” rankingu. Sezon 2006 rozpoczął od finału turnieju w Adelajdzie, ulegając ostatecznie Francuzowi Florentowi Serze. W kolejnych miesiącach ponownie doszedł do finału w Delray Beach, jednak w decydującym meczu nie sprostał Tommy'emu Haasowi. W 2007 roku Belg zagrał w dwóch finałach, które zakończyły się jego zwycięstwem, najpierw w Ćennaju, a następnie w Delray Beach. Po blisko czterech latach w styczniu 2011 roku Belg doszedł do finału w Ćennaju. Spotkanie finałowe przegrał w trzech setach ze Stanislasem Wawrinką.
Jego największym osiągnięciem deblowym jest wygrana w wielkoszlemowym Rolandzie Garrosie z roku 2004. Występował w parze z rodakiem Olivierem Rochusem; Belgowie pokonali w turnieju m.in. Argentyńczyków Mariano Hooda i Sebastiána Prieto, duet Jonas Björkman i Todd Woodbridge, parę Martín Rodríguez i Gastón Etlis, Hindusa Mahesha Bhupathiego i Białorusina Maksa Mirnego, a w finale Francuzów Michaëla Llodrę i Fabrice'a Santoro[1]. Wygrana w turnieju wielkoszlemowym pozwoliła Belgom na udział w turnieju Tennis Masters Cup w 2004 roku, który jednak zakończyli już na etapie rozgrywek grupowych z jedną wygraną i dwiema porażkami. Drugie wspólne zwycięstwo turniejowe odnieśli u progu sezonu 2005 w Adelajdzie. W 2007 roku Malisse wygrał dwa deblowe turnieje - w Ćennaju w parze z Dickiem Normanem oraz w Delray Beach z Hugo Armando. Rok później osiągnął również finał turnieju w Auckland tworząc duet z Jürgenem Melzerem. Po trzech latach, w lutym 2011 roku Belg ponownie doszedł do finału zawodów deblowych, podczas rywalizacji w San José. Razem z Alejandro Fallą przegrali jednak mecz finałowy z Amerykanami Scottem Lipskym oraz Rajeevem Ramem. Tegoż samego roku wspólnie z Ołeksandrem Dołhopołowem Malisse wygrał zmagania deblowe w Indian Wells. W rundzie finałowej wygrali z Rogerem Federerem i Stanislasem Wawrinką. Pod koniec sierpnia 2011 roku Malisse wraz z Markiem Knowlesem zdobył tytuł w Los Angeles po wygranej w finałowym spotkaniu z parą Somdev Devvarman-Treat Huey. W lutym 2012 roku belgijski tenisista razem z Markiem Knowlesem zwyciężyli w zmaganiach w San José, pokonując w finale Kevina Andersona i Franka Mosera. W maju 2012 roku razem z Dickiem Normanem wystąpił w finale turnieju w Monachium. W meczu o mistrzostwo ulegli parze František Čermák–Filip Polášek 4:6, 5:7. W lipcu tego samego roku wraz z Michaelem Russellem dotarli do finału turnieju w Atlancie, lecz w ostatnim pojedynku przegrali z parą Matthew Ebden i Ryan Harrison. Ósmy deblowy tytuł Malisse wywalczył razem z Rubenem Bemelmansem w Los Angeles, po zwycięstwie w decydującej rundzie z Kenem Skupskim i Jamiem Delgado. W lutym 2013 roku tenisista belgijski ponownie zwyciężył w zawodach gry podwójnej, w San José. Partnerem deblowym Malissa był Frank Moser, a w rundzie finałowej byli lepsi od Lleytona Hewitta i Marinko Matoševicia.
W 2013 roku Malisse zakończył zawodową karierę[2].
Jako reprezentant Belgii Malisse był członkiem drużyny w Pucharze Davisa w latach 1998–2011. Odniósł 12 zwycięstw, poniósł 12 porażek. Miał znaczący udział w odzyskaniu przez Belgię miejsca w najwyższej klasie rozgrywek Pucharu Davisa, grupie światowej, w 2002 roku, kiedy pokonał w meczu z Zimbabwe obu braci Blacków, Byrona i Wayne'a. Bez powodzenia startował natomiast na igrzyskach olimpijskich w Atenach w 2004 roku, wyeliminowany w I rundzie singla przez Rosjanina Michaiła Jużnego oraz debla (w parze z Olivierem Rochusem) przez Llodrę i Santoro[3].
Finały w turniejach ATP World Tour
| Legenda |
|---|
| Wielki Szlem |
| Igrzyska olimpijskie |
| Tennis Masters Cup / ATP Finals |
| ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000 |
| ATP International Series Gold / ATP Tour 500 |
| ATP International Series / ATP Tour 250 |
Gra pojedyncza (3–9)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwnik | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalista | 1. | 1 listopada 1998 | Meksyk | Ceglana |  Jiří Novák | 3:6, 3:6 |
| Finalista | 2. | 9 maja 1999 | Delray Beach | Ceglana |  Lleyton Hewitt | 4:6, 7:6(2), 1:6 |
| Finalista | 3. | 11 marca 2001 | Delray Beach | Twarda |  Jan-Michael Gambill | 5:7, 4:6 |
| Finalista | 4. | 29 kwietnia 2001 | Atlanta | Ceglana | Andy Roddick | 2:6, 4:6 |
| Finalista | 5. | 23 maja 2004 | St. Pölten | Ceglana |  Filippo Volandri | 1:6, 4:6 |
| Finalista | 6. | 10 października 2004 | Lyon | Dywanowa (hala) |  Robin Söderling | 2:6, 6:3, 4:6 |
| Zwycięzca | 1. | 6 lutego 2005 | Delray Beach | Twarda | Jiří Novák | 7:6(6), 6:2 |
| Finalista | 7. | 8 stycznia 2006 | Adelaide | Twarda |  Florent Serra | 3:6, 4:6 |
| Finalista | 8. | 5 lutego 2006 | Delray Beach | Twarda |  Tommy Haas | 3:6, 6:3, 6:7(5) |
| Zwycięzca | 2. | 7 stycznia 2007 | Ćennaj | Twarda |  Stefan Koubek | 6:1, 6:3 |
| Zwycięzca | 3. | 4 lutego 2007 | Delray Beach | Twarda | James Blake | 5:7, 6:4, 6:4 |
| Finalista | 9. | 9 stycznia 2011 | Ćennaj | Twarda |  Stanislas Wawrinka | 5:7, 6:4, 1:6 |
Gra podwójna (9–4)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwycięzca | 1. | 6 czerwca 2004 | French Open, Paryż | Ceglana | Olivier Rochus | Michaël Llodra Fabrice Santoro | 7:5, 7:5 |
| Zwycięzca | 2. | 9 stycznia 2005 | Adelaide | Twarda | Olivier Rochus | Simon Aspelin Todd Perry | 7:6(5), 6:4 |
| Zwycięzca | 3. | 7 stycznia 2007 | Ćennaj | Twarda | Dick Norman |  Rafael Nadal Bartolomé Salvá-Vidal | 7:6(4), 7:6(4) |
| Zwycięzca | 4. | 4 lutego 2007 | Delray Beach | Twarda | Hugo Armando |  James Auckland Stephen Huss | 6:3, 6:7(4), 10–5 |
| Finalista | 1. | 12 stycznia 2008 | Auckland | Twarda | Jürgen Melzer |  Luis Horna Juan Mónaco | 4:6, 6:3, 7–10 |
| Finalista | 2. | 13 lutego 2011 | San José | Twarda (hala) |  Alejandro Falla | Scott Lipsky Rajeev Ram | 4:6, 6:4, 8–10 |
| Zwycięzca | 5. | 20 marca 2011 | Indian Wells | Twarda |  Ołeksandr Dołhopołow | Roger Federer Stanislas Wawrinka | 6:4, 6:7(5), 10–7 |
| Zwycięzca | 6. | 31 lipca 2011 | Los Angeles | Twarda |  Mark Knowles |  Somdev Devvarman Treat Huey | 7:6(3), 7:6(10) |
| Zwycięzca | 7. | 19 lutego 2012 | San José | Twarda (hala) | Mark Knowles |  Kevin Anderson Frank Moser | 6:4, 1:6, 10–5 |
| Finalista | 3. | 6 maja 2012 | Monachium | Ceglana | Dick Norman | František Čermák Filip Polášek | 4:6, 5:7 |
| Finalista | 4. | 22 lipca 2012 | Atlanta | Twarda | Michael Russell | Matthew Ebden Ryan Harrison | 3:6, 6:3, 6–10 |
| Zwycięzca | 8. | 29 lipca 2012 | Los Angeles | Twarda | Ruben Bemelmans | Jamie Delgado Ken Skupski | 7:6(5), 4:6, 10–7 |
| Zwycięzca | 9. | 17 lutego 2013 | San José | Twarda (hala) | Frank Moser | Lleyton Hewitt Marinko Matošević | 6:0, 6:7(5), 10–4 |
Przypisy
- ↑ Belgian pair spring shock, 5 czerwca 2004 [dostęp 2018-04-20] (ang.).
- ↑ Tennis - Former Wimbledon semi-finalist Xavier Malisse ends career with first round Challenger loss, „Tennis World USA” [dostęp 2018-04-20] (ang.).
- ↑ Xavier Malisse Bio, Stats, and Results, Olympics at Sports-Reference.com [dostęp 2018-04-20] [zarchiwizowane z adresu 2012-12-15] (ang.).
Bibliografia
- Profil na stronie ATP (ang.). Association of Tennis Professionals. [dostęp 22 sierpnia 2013].
- Profil na stronie ITF (ang.). International Tennis Federation. [dostęp 22 sierpnia 2013].
- Profil na stronie Pucharu Davisa (ang.). Davis Cup. [dostęp 22 sierpnia 2013].
Media użyte na tej stronie
.svg)
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Autor: Pedro A. Gracia Fajardo, escudo de Manual de Imagen Institucional de la Administración General del Estado, Licencja: CC0
Flaga Hiszpanii
The Flag of India. The colours are saffron, white and green. The navy blue wheel in the center of the flag has a diameter approximately the width of the white band and is called Ashoka's Dharma Chakra, with 24 spokes (after Ashoka, the Great). Each spoke depicts one hour of the day, portraying the prevalence of righteousness all 24 hours of it.
Autor: Carine06 from UK, Licencja: CC BY-SA 2.0
Xavier Malisse during his first round match with Mischa Zverev. Malisse won 6-2, 6-3, 6-2.
Day 2 of Wimbledon 2011.
Pictograms of Olympic sports - Tennis. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.