Xi Jinping

Xi Jinping

习近平

Xi Jinping (2019)
Data i miejsce urodzenia	15 czerwca 1953 Pekin
Przewodniczący Chińskiej Republiki Ludowej
Okres	od 14 marca 2013
Przynależność polityczna	Komunistyczna Partia Chin
Poprzednik	Hu Jintao
Sekretarz Generalny Komunistycznej Partii Chin
Okres	od 15 listopada 2012
Poprzednik	Hu Jintao
Wiceprzewodniczący Chińskiej Republiki Ludowej
Okres	od 15 marca 2008 do 14 marca 2013
Przynależność polityczna	Komunistyczna Partia Chin
Poprzednik	Zeng Qinghong
Następca	Li Yuanchao
Przewodniczący Centralnej Komisji Wojskowej
Okres	od 15 listopada 2012
Przynależność polityczna	Komunistyczna Partia Chin
Poprzednik	Hu Jintao
Odznaczenia

Xi Jinping (wym. [ɕǐ tɕînpʰǐŋ]; chiń. upr. 习近平; chiń. trad. 習近平; pinyin Xí Jìnpíng; ur. 15 czerwca 1953 w Pekinie) – chiński polityk, sekretarz generalny Komunistycznej Partii Chin od 15 listopada 2012, przewodniczący Chińskiej Republiki Ludowej od 14 marca 2013. W 2018 roku magazyn „Forbes” umieścił go na pierwszym miejscu listy najbardziej wpływowych ludzi na świecie^[1].

Życiorys

Xi Jinping urodził się w 1953 w Pekinie jako syn Xi Zhongxuna. Po rozpoczęciu rewolucji kulturalnej jego ojciec popadł w niełaskę i młody Xi był represjonowany i aresztowany. Później trafił do państwowej farmy w rodzinnej prowincji ojca i po pewnym czasie awansował na sekretarza swojego kolektywu. W 1971 wstąpił do Ligi Młodzieży Komunistycznej, a w 1974 do Komunistycznej Partii Chin. Rok później wrócił do Pekinu^[2]. W czasie swojej działalności politycznej zajmował różne stanowiska w partii, w prowincjach Fujian, Hebei, Zhejiang i Shaanxi. W 1990 został dyrektorem szkoły partyjnej w Fuzhou.

W 1999 Xi został wicegubernatorem prowincji Fujian, a w 2000 gubernatorem tej prowincji. W 2002 objął funkcję sekretarza Komitetu KPCh w prowincji Zhejiang. Został również wówczas członkiem Komitetu Centralnego KPCh. W marcu 2007 objął stanowisko sekretarza Komitetu KPCh w Szanghaju.

Mianowanie Xi na stanowisko w Szanghaju, najbogatszej chińskiej prowincji, było znakiem wzmocnienia jego znaczenia i przyszłej roli w strukturach partii komunistycznej. Było to również wyrazem poparcia i zaufania ze strony przewodniczącego ChRL Hu Jintao.

22 października 2007 podczas 17. Kongresu KPCh, Xi został wybrany w skład 9-osobowego Stałego Komitetu Biura Politycznego KPCh, który to jest uważany za najważniejszy organ polityczny w kraju. Xi zajął w nim 5. pozycję w hierarchii. Reprezentował w nim 5. generację polityków. Razem z nim 6. pozycję w Stałym Komitecie Biura Politycznego zajął Li Keqiang. W marcu 2008 został wybrany przez Ogólnochińskie Zgromadzenie Przedstawicieli Ludowych na stanowisko wiceprzewodniczącego państwa.

W listopadzie 2012 roku wybrany sekretarzem generalnym KPCh^[3]. 14 marca 2013 został oficjalnie zaprzysiężony na stanowisku przewodniczącego Chińskiej Republiki Ludowej^[4]. Od początku rządów umacniał się u władzy, obejmując kierownictwo w państwie, partii, armii i specjalnych komisjach ds. gospodarki, bezpieczeństwa i spraw zagranicznych, co stopniowo podważało zasadę kolektywnego przywództwa wprowadzoną przez Deng Xiaopinga.

W okresie pierwszych pięciu lat jego rządów w państwie zaczęły pojawiać się pierwsze symptomy kultu jednostki. Jego sztandarowym projektem była walka z korupcją w aparacie partyjnym i wielkim biznesie, co pozwoliło mu równocześnie wyeliminować wewnątrzpartyjną opozycję. Na początku 2018 roku doprowadził do przyjęcia przez KPCh postulatu zniesienia konstytucyjnego limitu liczby kadencji dla przewodniczącego partii i przewodniczącego ChRL^[5]. 17 marca 2018 został ponownie wybrany przez posłów OZPL na kolejną kadencję przewodniczącego ChRL^[6].

W tym samym roku zaczęła tworzyć się przeciw niemu wewnątrzpartyjna opozycja, zarzucająca mu, że poprzez nadmierną nadwyżkę w handlu z USA, nadmierne skupowanie obligacji amerykańskich, koncepcję Nowego Jedwabnego Szlaku, podkreślanie rosnącej pozycji Chin i spadek znaczenia USA oraz podsycanie nastrojów nacjonalistycznych wywołał wojnę handlową z USA. Dodatkowo zaczęto krytykować jego nadmierne umacnianie w systemie władzy ChRL, kult jednostki i powrót indoktrynacji. Wśród inicjatorów frakcji niechętnej Xi znaleźli się byli przywódcy Chin – Jiang Zemin i Hu Jintao, oraz były premier Zhu Rongji^[7].

Życie prywatne

Xi Jinping jest żonaty z Peng Liyuan, piosenkarką. Para ma jedno dziecko, córkę Xi Mingze^[8].

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Profil Xi Jinpinga, www.chinavitae.com
• China's new faces set stage for 2012, BBC News, 22 października 2007.
• Chinese party unveils new leaders, BBC News, 22 października 2007.

Szefowie państw i rządów Azji

Szefowie państw	Prezydent lub władca pełni równocześnie funkcję szefa rządu Brunei Cypr Filipiny Indonezja Malediwy Oman Turcja Turkmenistank Prezydent lub władca, który nie pełni równocześnie funkcji szefa rządu Arabia Saudyjska Armenia Afganistan Azerbejdżan Bahrajn Bangladesz Bhutan Chiny Gruzja Indie Irak Iran Izrael Japonia Jemen Jordania Kambodża Katar Kazachstan Kirgistan Korea Południowa Korea Północna (1, 2) Kuwejt Laos Liban Malezja Mjanma Mongolia Nepal Pakistan Rosja Singapur Sri Lanka Syria Tadżykistan Tajlandia Timor Wschodni Uzbekistan Wietnam Zjednoczone Emiraty Arabskie
Szefowie państw nieuznawanych	Abchazja Cypr Północny Górski Karabach Osetia Południowa Palestyna Tajwan[A]
Szefowie rządów	Arabia Saudyjska Armenia Afganistan Azerbejdżan Bahrajn Bangladesz Bhutan Chiny Gruzja Indie Irak Iran Izrael Japonia Jemen Jordania Kambodża Katar Kazachstan Kirgistan Korea Południowa Korea Północna Kuwejt Laos Liban Malezja Mjanma Mongolia Nepal Pakistan Rosja Singapur Sri Lanka Syria Tadżykistan Tajlandia Timor Wschodni Uzbekistan Wietnam Zjednoczone Emiraty Arabskie
Szefowie rządów państw nieuznawanych	Abchazja Cypr Północny Górski Karabach Osetia Południowa Palestyna Tajwan[A]

(c) Aotearoa z polskiej Wikipedii, CC-BY-SA-3.0

1. ↑ ^{a b} Republika Chińska (Tajwan) jest uznawana przez 13 państw członkowskich ONZ oraz Stolicę Apostolską.