Xolotl

Xolotl

— bóg strażnik i przewodnik w podziemnym świecie Mictlan —
Xolotl bóg Azteków
Inne imiona	Gwiazda Wieczorna
Teren kultu	Państwo Azteków

Xolotl

Wizerunek Xolotla znajdujący się w Muzeum Antropologicznym w Meksyku

Xolotl (w tle skrzyżowanie tzw. "dróg przeznaczenia" – rysunek z Codex Fejervary-Mayer, XV wiek

Xolotl (nah. Szolotl) – bóg Azteków i innych plemion im pokrewnych, strażnik podziemnego świata umarłych Mictlan^[1].

Bliźniaczy brat Quetzalcoatla który stał się Xolotlem, w postaci psa któremu z powodu płaczu wypadły oczy z oczodołów i oślepł, przez to mógł lepiej widzieć w ciemności. Wtedy zstąpił do piekła Mictlan skąd wykradł kości umarłych z których powstała ludzkość^[2]. Z tym związany jest zwyczaj częstego wkładania umarłym do grobu psa, zwłaszcza w wierzeniach Indian Otomi.

U Zapoteków odprowadzający ludzi w zaświaty opiekun lub przewodnik zmarłych rozłupujący ziemię w celu odnalezienia najlepszej drogi do podziemnego świata, także bóg piorunów.

Patron gry ulama będącej w czasach Azteków w istocie krwawym obrzędem religijnym. Przedstawiany był zwykle jako człowiek (często przypominający ludzki szkielet) z głową psa. Matką Quetzalcoatla i Xolotla była bogini-dziewica Coatlicue. Xolotl był także bóstwem 17 dnia miesiąca (Ollin) według kalendarza azteckiego.

Zobacz też

• Wierzenia Azteków

Przypisy

Bibliografia

• Zygmunt Poniatowski: Mały słownik religioznawczy. Warszawa: 1969.
• Maurice Cotterell: Superbogowie. Kriszna, Budda, Jezus, Quetzalcoatl: boscy nauczyciele ludzkości. Warszawa: 2002.