Yūki Shōji
| ||
| Imię i nazwisko | Shōji Yūki | |
| Data i miejsce urodzenia | 5 lutego 1927 Tokio | |
| Data śmierci | 24 stycznia 1996 | |
| Narodowość | japońska | |
| Język | japoński | |
| Dziedzina sztuki | powieść, nowela | |
| Ważne dzieła | ||
| ||
Yūki Shōji (jap. 昌治 結城 Shōji Yūki , ur. 5 lutego 1927 w Tokio – zm. 24 stycznia 1996) – pisarz japoński.
Mimo słabego zdrowia (jako gruźlik spędzał dużo czasu na kuracjach) ukończył Szkołę Handlową; następnie pracował przez jakiś czas w prokuraturze[1].
Jako pisarz po raz pierwszy został wyróżniony w 1959, gdy wygrał konkurs na powieść detektywistyczną za nowelę Kanchū-sue'ei (Pływanie podczas zimna). Utwory detektywistyczne stanowiły istotną część jego twórczości i zapewniły mu dużą popularność. Do tego gatunku należała też nagrodzona przez Stowarzyszenie Japońskich Twórców Literatury Detektywistycznej powieść Yoru no owaru toki (Kiedy noc się kończy). Z kolei nagrodę Naokiego w 1970 otrzymał za zbiór opowiadań dziejących się w armii japońskiej podczas II wojny światowej Gunki hatameku moto ni (U podnóża powiewającej flagi)[1].
Sześć powieści Shōjiego zostało sfilmowanych, w tym Gunki... (Pod sztandarem wschodzącego słońca, reż. Kinji Fukasaku, 1972)[2].
Przypisy
- ↑ a b Yūki Shōjii. W: Ballada o Narayamie: opowieści niesamowite z prozy japońskiej. Blanka Yonekawa (tłum. i red.). Warszawa: Państ. Instytut Wydawniczy, 1986, s. 381. ISBN 83-06-01334-4.
- ↑ Yūki Shōji w bazie IMDb (ang.)