Yanina Wickmayer
Państwo | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | 20 października 1989 |
Wzrost | 182 cm |
Gra | praworęczna, oburęczny backhand |
Status profesjonalny | 2004 |
Zakończenie kariery | aktywna |
Trener | Ann Devries |
Gra pojedyncza | |
Wygrane turnieje | 5 WTA, 1 WTA 125K, 11 ITF |
Najwyżej w rankingu | 12 (19 kwietnia 2010) |
Australian Open | 4R (2010, 2015) |
Roland Garros | 3R (2010, 2011, 2016) |
Wimbledon | 4R (2011) |
US Open | SF (2009) |
Gra podwójna | |
Wygrane turnieje | 3 WTA, 1 WTA 125K, 12 ITF |
Najwyżej w rankingu | 71 (15 lutego 2010) |
Australian Open | 2R (2010, 2013) |
Roland Garros | 2R (2017) |
Wimbledon | 2R (2009, 2013, 2016) |
US Open | 1R (2008–2010, 2013, 2014, 2016, 2022) |
Strona internetowa |
Yanine Wickmayer (ur. 20 października 1989 w Lier) – belgijska tenisistka.
Kariera tenisowa
Jest tenisistką praworęczną z oburęcznym backhandem. Jest jedną z najwyżej klasyfikowanych belgijskich tenisistek w rankingu WTA. Ma na swoim koncie jedenaście zwycięstw singlowych i dziesięć deblowych w zawodach ITF. Od 2007 roku jest reprezentantką Belgii w Pucharze Federacji. Do jej największych sukcesów w Pucharze Federacji należy zwycięstwo z Ukrainką Aloną Bondarenko. Swój debiut w turnieju wielkoszlemowym odnotowała w 2008 roku podczas French Open, gdzie przegrała już w pierwszej rundzie. Najlepszy wynik w turnieju Wielkiego Szlema odniosła w 2009 roku podczas US Open, gdy doszła do półfinału, w którym uległa Caroline Wozniacki 6:3, 6:3
Pierwsze zwycięstwo w cyklu WTA Tour odniosła podczas turnieju Estoril Open 2009, pokonując w finale Rosjankę Jekaterinę Makarową 7:5, 6:2. Drugi wygrany turniej rangi WTA Tour miał miejsce w tym samym roku w Linz. Natomiast kolejny triumf odniosła na początku 2010 roku w ASB Classic, gdzie w finale pokonała wyżej notowaną Flavię Pennettę.
W końcu sezonu 2009 została ukarana przez własną federację roczną dyskwalifikacją za unikanie kontroli antydopingowej. Z pozwem przeciw temu orzeczeniu zwróciła się do belgijskiego sądu, który zawiesił wykonanie nałożonej kary do momentu rozpoznania skargi.
Na czwarty triumf Belgijka czekała do września 2015 roku, wygrywając turniej w Tokio, w finale którego pokonała Magdę Linette.
Historia występów wielkoszlemowych
- Legenda
W, wygrany turniej
F, przegrana w finale
SF, przegrana w półfinale
QF, przegrana w ćwierćfinale
xR, przegrana w x rundzie
Qx, przegrana w x rundzie kwalifikacji
A, brak startu
NH, turniej nie odbył się
Występy w grze pojedynczej
Turniej | 2006 | 2007 | 2008 | 2009 | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | 2021 | 2022 | Tytuły | Z–P | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Australian Open | A | A | Q2 | 1R | 4R | 2R | 1R | 3R | 2R | 4R | 1R | 1R | Q2 | Q1 | Q2 | A | A | 0 / 9 | 10 – 9 | |||||||
French Open | A | A | 1R | 2R | 3R | 3R | 1R | 1R | 2R | 1R | 3R | 1R | 1R | Q1 | Q1 | A | A | 0 / 11 | 8 – 11 | |||||||
Wimbledon | A | A | 1R | 1R | 3R | 4R | 3R | 1R | 2R | 1R | 1R | 2R | 3R | 2R | NH | A | 2R | 0 / 13 | 13 – 13 | |||||||
US Open | A | A | 1R | SF | 4R | 2R | 2R | 1R | 1R | 2R | 1R | 2R | 1R | Q2 | 1R | A | Q2 | 0 / 12 | 12 – 12 | |||||||
Ranking na koniec roku | 534 | 221 | 69 | 16 | 23 | 26 | 23 | 59 | 67 | 49 | 52 | 112 | 113 | 152 | 165 | 339 | 0 / 45 | 43 – 45 |
Występy w grze podwójnej
Turniej | 2006 | 2007 | 2008 | 2009 | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | 2021 | 2022 | Tytuły | Z–P | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Australian Open | A | A | A | 1R | 2R | 1R | A | 2R | 1R | 1R | 1R | 1R | A | A | A | A | A | 0 / 8 | 2 – 8 | ||||||||
French Open | A | A | 1R | 1R | A | A | 1R | A | 1R | 1R | 1R | 2R | A | A | 1R | A | A | 0 / 8 | 1 – 8 | ||||||||
Wimbledon | A | A | A | 2R | 1R | A | 1R | 2R | 2R | A | 2R | A | A | A | NH | A | 1R | 0 / 7 | 4 – 7 | ||||||||
US Open | A | A | 1R | 1R | 1R | A | A | 1R | 1R | A | 1R | A | A | A | A | A | 1R | 0 / 7 | 0 – 7 | ||||||||
Ranking na koniec roku | 363 | 145 | 149 | 89 | 168 | 183 | 1123 | 122 | 207 | 902 | 139 | 142 | 142 | 94 | 99 | 310 | 0 / 30 | 7 – 30 |
Występy w grze mieszanej
Turniej | 2006 | 2007 | 2008 | 2009 | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | 2021 | 2022 | Tytuły | Z–P | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Australian Open | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | 0 / 0 | 0 – 0 | ||||||||
French Open | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | NH | A | A | 0 / 0 | 0 – 0 | ||||||||
Wimbledon | A | A | A | A | 1R | A | A | A | A | A | A | A | A | A | NH | A | A | 0 / 1 | 0 – 1 | ||||||||
US Open | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | NH | A | A | 0 / 0 | 0 – 0 | ||||||||
0 / 1 | 0 – 1 |
Finały turniejów WTA
Legenda | |
---|---|
Wielki Szlem | |
Igrzyska olimpijskie | |
WTA Tour Championships | |
1988 – 2008 | |
Kategoria I | |
Kategoria II | |
Kategoria III | |
Kategoria IV | |
Kategoria V | |
2009 – 2020 | |
WTA Premier Mandatory | |
WTA Premier 5 | |
WTA Premier | |
WTA International Series | |
WTA 125K series (2012–2020) |
Gra pojedyncza 11 (5–6)
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwniczka | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|
Finalistka | 1. | 9 czerwca 2008 | Birmingham | Trawiasta | Kateryna Bondarenko | 6:7(7), 6:3, 6:7(4) |
Zwyciężczyni | 1. | 8 maja 2009 | Estoril | Ceglana | Jekatierina Makarowa | 7:5, 6:2 |
Finalistka | 2. | 20 czerwca 2009 | ’s-Hertogenbosch | Trawiasta | Tamarine Tanasugarn | 3:6, 5:7 |
Zwyciężczyni | 2. | 18 października 2009 | Linz | Twarda (hala) | Petra Kvitová | 6:3, 6:4 |
Zwyciężczyni | 3. | 9 stycznia 2010 | Auckland | Twarda | Flavia Pennetta | 6:3, 6:2 |
Finalistka | 3. | 8 stycznia 2011 | Auckland | Twarda | Gréta Arn | 3:6, 3:6 |
Finalistka | 4. | 15 stycznia 2012 | Hobart | Twarda | Mona Barthel | 1:6, 2:6 |
Finalistka | 5. | 17 czerwca 2012 | Bad Gastein | Ceglana | Alizé Cornet | 5:7, 6:7(1) |
Finalistka | 6. | 5 stycznia 2013 | Auckland | Twarda | Agnieszka Radwańska | 4:6, 4:6 |
Zwyciężczyni | 4. | 20 września 2015 | Tokio | Twarda | Magda Linette | 4:6, 6:3, 6:3 |
Zwyciężczyni | 5. | 24 lipca 2016 | Waszyngton | Twarda | Lauren Davis | 6:4, 6:2 |
Gra podwójna 5 (3–2)
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Finalistka | 1. | 19 czerwca 2009 | ’s-Hertogenbosch | Trawiasta | Michaëlla Krajicek | Sara Errani Flavia Pennetta | 4:6, 7:5, 11–13 |
Zwyciężczyni | 1. | 20 października 2013 | Luksemburg | Twarda (hala) | Stephanie Vogt | Kristina Barrois Laura Thorpe | 7:6(2), 6:4 |
Zwyciężczyni | 2. | 23 lipca 2016 | Waszyngton | Twarda | Monica Niculescu | Shūko Aoyama Risa Ozaki | 6:4, 6:3 |
Finalistka | 2. | 15 września 2019 | Zhengzhou | Twarda | Tamara Zidanšek | Nicole Melichar Květa Peschke | 1:6, 6:7(2) |
Zwyciężczyni | 3. | 25 września 2022 | Seul | Twarda | Kristina Mladenovic | Asia Muhammad Sabrina Santamaria | 6:3, 6:2 |
Finały turniejów WTA 125K series
Gra pojedyncza 2 (1–1)
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwniczka | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|
Finalistka | 1. | 10 listopada 2013 | Tajpej | Dywanowa (hala) | Alison Van Uytvanck | 4:6, 2:6 |
Zwyciężczyni | 1. | 29 listopada 2015 | Carlsbad | Twarda | Nicole Gibbs | 6:3, 7:6(4) |
Gra podwójna 4 (1–3)
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Zwyciężczyni | 1. | 3 marca 2018 | Indian Wells | Twarda | Taylor Townsend | Jennifer Brady Vania King | 6:4, 6:4 |
Finalistka | 1. | 22 kwietnia 2018 | Zhengzhou | Twarda | Naomi Broady | Duan Yingying Wang Yafan | 6:7(5), 3:6 |
Finalistka | 2. | 26 stycznia 2019 | Newport Beach | Twarda | Taylor Townsend | Hayley Carter Ena Shibahara | 3:6, 6:7(1) |
Finalistka | 3. | 2 marca 2019 | Indian Wells | Twarda | Taylor Townsend | Kristýna Plíšková Jewgienija Rodina | 6:7(7), 4:6 |
Bibliografia
- Profil na stronie WTA, Women’s Tennis Association [dostęp 2020-09-15] (ang.).
- Profil na stronie ITF, International Tennis Federation [dostęp 2020-09-15] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Billie Jean King, Billie Jean King Cup [dostęp 2020-09-15] (ang.).
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Tennis. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
The national flag of Kingdom of Thailand since September 2017; there are total of 3 colours:
- Red represents the blood spilt to protect Thailand’s independence and often more simply described as representing the nation.
- White represents the religion of Buddhism, the predominant religion of the nation
- Blue represents the monarchy of the nation, which is recognised as the centre of Thai hearts.
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Flag of Liechtenstein