Yasuo Fukuda

Yasuo Fukuda
福田 康夫
Ilustracja
Yasuo Fukuda (2008)
Data i miejsce urodzenia

16 lipca 1936
Takasaki

Premier Japonii
Okres

od 26 września 2007
do 24 września 2008

Przynależność polityczna

Partia Liberalno-Demokratyczna (PLD)

Poprzednik

Shinzō Abe

Następca

Tarō Asō

Szef gabinetu premiera
Okres

od październik 2000
do 7 maja 2004

Przynależność polityczna

PLD

Poprzednik

Hidenao Nakagawa

Następca

Hiroyuki Hosoda

Członek Izby Reprezentantów
Okres

od 1996

Przynależność polityczna

PLD

Odznaczenia
Wielki Order Królowej Jeleny (Chorwacja) Krzyż Wielki Królewskiego Norweskiego Orderu Zasługi

Yasuo Fukuda (jap. 福田 康夫 Fukuda Yasuo; ur. 16 lipca 1936)japoński polityk, premier Japonii od 26 września 2007 do 24 września 2008 i przewodniczący Partii Liberalno-Demokratycznej (PLD) od 23 września 2007 do 22 września 2008. Najdłużej urzędujący (1289 dni) szef sekretariatu gabinetu premiera (jednocześnie rzecznik prasowy rządu), w czasie rządów premierów Yoshirō Mori oraz Jun’ichirō Koizumi.

Edukacja i początki kariery

Fukuda urodził się w tokijskiej dzielnicy Setagaya jako najstarszy syn późniejszego premiera Takeo Fukudy[1]. Uczęszczał do gimnazjum i liceum w Azabu, w Tokio. W 1959 roku ukończył studia na Uniwersytecie Waseda i rozpoczął pracę w firmie Maruzen Petroleum (obecnie część Cosmo Oil Company)[2], praktycznie nie angażując się w politykę. W latach 1962–1964 przebywał w Stanach Zjednoczonych[2].

W czasie kiedy jego ojciec, Takeo Fukuda, zajmował stanowisko premiera (1976–1978), Yasuo był jego politycznym sekretarzem[2].

Kariera polityczna

W 1990 roku Fukuda wziął udział w wyborach do Izby Reprezentantów i wywalczył w nich mandat. W 1997 roku został mianowany wiceprzewodniczącym Partii Liberalno-Demokratycznej, natomiast w październiku 2000 został szefem sekretariatu gabinetu premiera i rzecznikiem prasowym rządu premiera Yoshirō Mori.

Ze stanowiska zrezygnował 7 maja 2004 za kadencji następnego szefa rządu (Jun’ichirō Koizumi) z powodu wielkiego skandalu politycznego, związanego z japońskim systemem emerytalnym, jednak wciąż pozostawał członkiem niższej izby parlamentu.

16 czerwca 2006 Fukuda był uważany za jednego z głównych pretendentów do stanowiska przewodniczącego Partii Liberalno-Demokratycznej[3], lecz zrezygnował z udziału w wyborach na przewodniczącego partii, które odbyło się 21 lipca. Nowym liderem PLD został wówczas wybrany Shinzō Abe, który również zastąpił Koizumiego na stanowisku premiera.

Premier

12 września 2007, po rezygnacji ze stanowiska szefa rządu przez Shinzō Abe, Fukuda ogłosił zamiar ponownego ubiegania się o przywództwo w partii[4][5]. Ponieważ Partia Liberalno-Demokratyczna posiadała większość w Izbie Reprezentantów, jej przewodniczący miał automatycznie zapewnione stanowisko premiera. Fukuda zyskał poparcie dwóch dużych stronnictw, kierowanych przez ministra spraw zagranicznych Nobutakę Machimurę oraz ministra finansów Fukushirō Nukagę, który sam początkowy zamierzał ubiegać się o stanowisko lidera partii.

23 września 2007, w wyniku przeprowadzonego głosowania na stanowisko przewodniczącego partii, 330 członków Partii Liberalno-Demokratycznej poparło kandydaturę Fukudy, podczas gdy na jego rywala Tarō Asō oddano 197 głosów[6]. Dwa dni później niższa izba parlamentu oficjalnie wybrała go na stanowisko premiera[7]. Fukuda otrzymał 338 głosów, prawie 100 więcej niż wymagana większość. Następnego dnia po mianowaniu przez cesarza, Fukuda został 91. premierem Japonii. 1 sierpnia 2008 przeprowadził zmiany personalne w rządzie[8].

Premier Fukuda podczas spotkania z prezydentem Stanów Zjednoczonych Ameryki George’em Walkerem Bushem

Fukuda jako premier uważany był za polityka umiarkowanego. Sprzeciwiał się odwiedzinom japońskich polityków w świątyni Yasukuni, gdzie znajdują się mauzolea japońskich wojskowych, w tym zbrodniarzy z czasów II wojny światowej. Opowiadał się także za bliższymi i bardziej przyjacielskimi stosunkami z Chinami i Koreą Południową.

1 września 2008 Yasuo Fukuda podał się do dymisji[9] z powodu zamiaru usunięcia sprzeczności między koalicją i opozycją oraz usprawnienie procesu sprawowania władzy[10]. Nie bez znaczenia było również niskie poparcie społeczne dla rządu Fukudy[11].

W wyniku jego dymisji, 22 września 2008 odbyły się wybory nowego lidera PLD i przyszłego premiera. Elekcję wygrał Tarō Asō, który uzyskał 60% głosów[12]. Dwa dni później parlament wybrał Asō na stanowisko premiera[13].

Przypisy

  1. 安定感に定評 福田氏. yomiuri.co.jp. [dostęp 2014-01-08]. (jap.).
  2. a b c 基礎からわかる「福田康夫」. yomiuri.co.jp. [dostęp 2014-01-08]. (jap.).
  3. „Japan lawmakers seek to replace war shrine”, Shanghai Daily, 16 czerwca 2006.
  4. „Japanese PM admitted to hospital”, BBC News, 13 września 2007.
  5. „Japanese PM: Possible candidates”, BBC News, 13 września 2007.
  6. „Fukuda set to be new Japan PM”, BBC News, 23 września, 2007.
  7. „Fukuda set to be new Japanese PM, BBC News, 25 września 2007.
  8. „Japanese PM shuffles cabinet to boost support”, CNN.com, 1 sierpnia 2008.
  9. Premier Japonii podał się do dymisji. wp.pl, 1 września 2008. [dostęp 2008-09-01]. (pol.).
  10. „Japan PM Fukuda announces resignation”, Reuters, 1 września 2008.
  11. „Unpopular Japanese prime minister resigns”, AP, 1 września 208.
  12. „Aso elected LDP head”. yomiuri.co.jp. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-09-25)]., Daily Yumiuri Online, 22 września 2008.
  13. „Taro Aso set to become Japan’s PM”, BBC News, 24 września 2008.

Media użyte na tej stronie

Yasuo Fukuda - World Economic Forum Annual Meeting Davos 2008 cropped.JPG
Autor: Copyright World Economic Forum (www.weforum.org), swiss-image.ch/Photo by Remy Steinegger, Licencja: CC BY-SA 2.0
Yasuo Fukuda - World Economic Forum Annual Meeting Davos 2008 cropped
Ribbon of a Grand Order of Queen Jelena.png
Ribbon of a Grand Order of Queen Jelena
Fukuda meets Bush 16 November 2007.jpg
Japanese Prime Minister Yasuo Fukuda and US President George W. Bush exchange handshakes following their joint statement at the White House.
Den kongelige norske fortjenstorden storkors stripe.svg
Autor: Ordensherre, Licencja: CC BY-SA 3.0
Ribbon of Grand Cross of the Royal Norwegian Order of Merit. Norwegian: Stripe for storkors av Den Kongelige Norske Fortjenstorden