Yelle

Yelle
Ilustracja
Imię i nazwisko

Julie Budet

Data i miejsce urodzenia

17 stycznia 1983
Saint-Brieuc

Gatunki

electro-pop
electroclash

Zawód

piosenkarka
muzyk

Aktywność

od 2005

Wydawnictwo

Source Etc.
EMI

Strona internetowa

Yelle, właśc. Julie Budet[1] (ur. 17 stycznia 1983 w Saint-Brieuc[1]) – francuska piosenkarka tworząca muzykę zaliczaną do takich gatunków muzyki elektronicznej i muzyki pop jak electroclash oraz electro-pop, córka muzyka François Budeta.

Pseudonim artystyczny

Pseudonim Yelle pochodzi od feministycznego hasła "You enjoy life"[2]. Artystka wykorzystała akronim tego hasła i dodała litery "le", ponieważ istniał już belgijski zespół rockowy o nazwie Yel [2].

Kariera

Kariera Julie rozpoczęła się od jej pojawienia się w serwisie społecznościowym MySpace w 2005 r. (utwór Short Dick Cuizi, który pojawił się pod jej poprzednim pseudonimem - Yel). Tam wypromowała ona swój pierwszy szerzej znany przebój - Je Veux Te Voir. Utwór w internecie bardzo szybko zyskał popularność - odsłuchano go w serwisie ponad 125 000 razy [3].

Niedługo potem zainteresowała się jej twórczością niezależna wytwórnia płytowa Source Etc. Kilka miesięcy później, w 2006 r. artystka podpisała kontrakt[4] i 11 września wydała we Francji swój pierwszy singel - wspomniany Je Veux Te Voir [5]. Muzykę do utworu skomponował GrandMarnier, który zajął się również jego realizacją i produkcją[6].

Kolejnym etapem jej kariery była współpraca z raperem-komikiem Fatal Bazooka oraz nagranie utworu Parle à Ma Main z nim w duecie. Został on wydany na albumie rapera (T'As Vu?) oraz jako singel.

Pop-Up, debiutancki album Yelle wydano 3 września 2007 r. [7] Yelle poza działalnością artystyczną promuje we Francji markę odzieży sportowej Reebok[8].

Dyskografia

Albumy

Single

  • 2006 Je Veux Te Voir
  • 2007 À Cause des Garçons
  • 2008 Ce Jeu
  • 2010 La Musique
  • 2011 Safari Disco Club / Que veux-tu

Inne

  • 2007 Parle à Ma Main (Fatal Bazooka Feat. Yelle)

Linki zewnętrzne

Przypisy

  1. ↑ a b Portret artystki na stronie internetowej dziennika Libération
  2. ↑ a b Wywiad pochodzący z oficjalnej strony internetowej. [dostęp 2008-06-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-10-12)].
  3. ↑ Yelle au Festival des Vieilles Charrues. [dostęp 2008-06-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-01-01)].
  4. ↑ Yelle Discography at Discogs, www.discogs.com [dostęp 2017-11-27] (ang.).
  5. ↑ Yelle - Je Veux Te Voir (Vinyl) at Discogs, www.discogs.com [dostęp 2017-11-27] (ang.).
  6. ↑ Grand Marnier Discography at Discogs, www.discogs.com [dostęp 2017-11-27] (ang.).
  7. ↑ YELLE : official website, www.yelle.fr [dostęp 2017-11-27].
  8. ↑ L'entreprise s'essaie au marketing participatif - Les Echos. [dostęp 2008-06-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-06-08)].

Media użyte na tej stronie