Ymir (mitologia)
| ||||
 Ymir w ostatniej walce | ||||
| Inne imiona | Aurgelmir, Brimir, Blain | |||
|---|---|---|---|---|
| Występowanie | ||||
| Rodzina | ||||
| Dzieci | Búri | |||
Ymir (Imir, też Aurgelmir, Brimir lub Blain[1]) – w mitologii nordyckiej pierwsza żywa istota, praolbrzym, który wyłonił się z ciepłej wody w otchłani Ginnungagap[1].
Mit o stworzeniu świata
Stało się to w morzu deszczu i stopniałego śniegu, powstałego za sprawą lodu krainy Niflheim na północy oraz ognia krainy Muspelheim na południu. W tym oceanie powstał Ymir, początkowo unosił się na falach[2], potem nabrał sił dzięki prakrowie Audhumli, która opiekowała się nim i karmiła własnym mlekiem. Ona też liżąc lodową skałę przywołała do życia Búriego (Zrodzony)[1].
Ymir dał życie pierwszym ludziom-gigantom oraz lodowym olbrzymom. Spod jego pachy wyszli syn i córka, a z jego nóg sześciogłowy olbrzym Thrudgelmir[2].
Ymira zabili jego prawnukowie: Odyn, Wili i We, a z jego ciała stworzyli Midgard. Z mięsa powstała ziemia, z kości – góry, z zębów i szczęk – kamienie i skały, z włosów – lasy, z czaszki – sklepienie nieba, z mózgu – chmury [1][3]. Rzęsy Ymira posłużyły za wał chroniący Śródziemie przed atakami innych olbrzymów[2].
Krew Ymira spowodowała potop, krew ta została przez Odyna, Wiliego i We zamieniona w morze[1].
Upamiętnienie
- Imieniem olbrzyma nazwano odkryty w 2000 roku jeden z księżyców Saturna, Imir[4]. Wcześniej nosił tymczasowe oznaczenie S/2000 S 1.
- Na jego cześć nazwano Grzbiet Ymir na północnym Atlantyku.
Przypisy
- ↑ a b c d e Andrzej Maria Kempiński, Ilustrowany leksykon mitologii wikingów, wyd. Wyd. 2, Poznań: Wydawnictwo KURPISZ, 2009, s. 233, ISBN 978-83-7524-944-6, OCLC 316588683 [dostęp 2021-06-22].
- ↑ a b c Artur Szrejter, Mitologia germańska : opowieści o bogach mroźnej Północy, wyd. Wyd. 2 rozsz. i popr, Gdańsk: Wydawnictwo L&L, [cop. 2006], s. 52-53, ISBN 83-88595-99-7, OCLC 750042880 [dostęp 2021-06-22].
- ↑ Robert Sypek, Barbara Manińska, Mitologie świata. Ludy skandynawskie, Warszawa: New Media Concept, 2007, s. 24, ISBN 978-83-89840-13-4, OCLC 749514487 [dostęp 2021-06-22].
- ↑ Imir Urania - Postępy Astronomii, www.urania.edu.pl [dostęp 2021-06-22].
Zobacz też
- Jam (bóg)
Media użyte na tej stronie
